Το μυθιστόρημα «Μαγικό βουνό» του Γερμανού νομπελίστα Thomas Mann, γραμμένο το 1924, είναι ένα μνημειώδες συναρπαστικό «βουνό ιδεών», δίαυλος στο παρελθόν και στο μέλλον.
Εκεί ο συγγραφέας, μέσω ενός φανταστικού χαρακτήρα, του Ιταλού Ludovico Settembrini, υποστηρίζει ότι «όλα είναι πολιτική». Η αντίληψη αυτή για την Αριστερά, έκτοτε, έγινε πολιτικό σύνθημα.
Με τα χρόνια, πολλοί διανοητές υποστήριξαν ότι υπάρχει ένα σύνολο ιδεών και αντιλήψεων που πρέπει να είναι πέραν της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Το Κράτος Δικαίου, η Διάκριση των Εξουσιών, οι Θεσμοί, η Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια, δεν είναι «υλικό» για πολιτικές αντιπαραθέσεις.
Νοσταλγοί της «προηγούμενης φάσης» «παλιά μου τέχνη κόσκινο», στοχοποίησαν την Πρόεδρο της Δημοκρατίας με αφορμή την ομιλία της στη δεξίωση της 24ης Ιουλίου.
Η στοχοποίηση έχει ταυτότητα. Αρκεί να δει κάποιος τα Μέσα που έχουν αναλάβει το ρόλο: «Αυγή», «Kontra News», «Δημοκρατία» και «Εστία», όπως και τα troll του ΣΥΡΙΖΑ. Μία σύμπλευση εθνικιστικής δεξιάς και της αριστεράς του Τσίπρα.
Η πρόεδρος της Δημοκρατίας. στην ομιλία της αναφέρθηκε στο Κράτος Δικαίου: «Ο λαϊκισμός ριζώνει στις αντιφάσεις και τις ανισότητες, αμφισβητώντας ανοικτά τις βασικές αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Υπονομεύει τη διάκριση των εξουσιών και την ισορροπία του πολιτεύματος. Τα θεσμικά αντίβαρα, όμως, είναι θεμέλια του Κράτους Δικαίου και δεν υποτάσσονται στις πλειοψηφίες και τους εφήμερους συσχετισμούς…».
Όλο αυτό το σκηνικό της στοχοποίησης δεν είναι τυχαίο, δεν είναι αυθόρμητο. Οι σύγχρονοι «επαναστάτες», επιδιώκουν να σπιλώσουν όλους όσοι έχουν μία άλλη αντίληψη για το τεκμήριο της αθωότητας. Η ηθική σπίλωση αποβλέπει στην αυτολογοκρισία των διαφωνούντων.
Στα κείμενα γνώμης δεν χωρούν εκπτώσεις και στρογγυλεύσεις. Ή βάζεις νερό στο κρασί σου ή συνεχίζεις.
Του Μιχάλη Βασ. Σούμπλη
Υ.Γ.: Αν το λαϊκό δικαστήριο είναι το μέτρο του δικαίου, τότε το καφενείο είναι ο ανώτατος κριτής του Συντάγματος.
