7.970.124.644 ψυχές ζουν μέχρι σήμερα (σ.σ. χθες) 26/8/2022 στις 18.10’ στον πλανήτη Γη, σύμφωνα με το worldometer.info, ο οποίος ασφυκτιά υπό το βάρος τους, καθώς έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όριά του.
Σε αυτόν το νέο κόσμο, που διαμορφώνεται με τρελή επιτάχυνση, μπορεί εικονικά μέσα από τις υπερηχητικές ταχύτητες της τεχνολογίας του διαδικτύου να βρίσκεσαι σε δευτερόλεπτα από τη μια άκρη του πλανήτη στην άλλη. Στις εφαρμογές των κινητών τηλεφώνων το Facebook είναι ο βασιλιάς, με κοινό που αγγίζει το 1.9 δισεκατομμύριο ενεργών χρηστών ημερησίως. Το Instagram, ο βασιλιάς της νεολαίας, έχει περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια μηνιαίους ενεργούς χρήστες, το Messenger Facebook 1.3 δισεκατομμύρια χρήστες και πάει λέγοντας. Μιλάμε για έναν τεράστιο ψηφιακό πληθυσμό, ο οποίος καταναλώνει απίστευτο πραγματικό χρόνο μπροστά στις παντός είδους οθόνες.
Οι εναλλαγές χρήσης από το facebook στο Instagram, μετά στο twitter, εν συνεχεία στο whats up, στο messenger και όποια άλλη εφαρμογή, και μετά φτου και πάλι από την αρχή, μας καθηλώνουν και μας αποχαυνώνουν. Πού χρόνος για πραγματική ζωή και λύση των προβλημάτων της και πολύ περισσότερο, για εξεγέρσεις; Οι εφαρμογές ή, άλλως, μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας κρατούν ελεγχόμενους, σε απόλυτη ομηρία και καταστολή. Δεδομένης και της παγκόσμιας οικονομικής δικτατορίας που τούτη την εποχή γίνεται όλο και πιο ορατή μέσα από τον πόλεμο στην Ουκρανία, ζούμε έναν παγκόσμιο ολοκληρωτισμό, ο οποίος μεγιστοποιήθηκε με την έναρξη της πανδημίας, που μας κράτησε στα σπίτια μας και μας έστρεψε ακόμη περισσότερο στα smart phones και τις άλλες συσκευές. Όλα έχουν μιαν αλληλουχία.
Η ανθρωπότητα μέσα από αυτό τον έξυπνο τρόπο καταστολής βιώνει και την απόλυτη παγκόσμια μοναξιά και όχι μόνο την εθνική, που λέει ο Μητροπάνος στο περίφημο τραγούδι του. Το πρόβλημα θα οξυνθεί μέχρι το 2025, όταν ο αριθμός των χρηστών του διαδικτύου γενικότερα θα φθάσει σχεδόν τα 5,6 δισεκατομμύρια.
Η ανθρωπότητα βρίσκεται προφανέστατα κάτω από την μπότα ενός αθάνατου δικτάτορα, από τον οποίο δε θα μπορέσει ποτέ να ξεφύγει ή να τον ανατρέψει…
Του Δημήτρη Γιατράκου
