Φτωχότεροι είναι από σήμερα το Κέντρο Ημέρας Παιδιών και Εφήβων με Αυτισμό Μεσσηνίας, καθώς και ο Σύλλογος Γονέων Κηδεμόνων & Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Μεσσηνίας, αφού έφυγε από τη ζωή ο Στέργιος Νότας.
Ο Στέργιος Νότας ήταν κλινικός ψυχολόγος και από τους πρωτεργάτες των δύο παραπάνω φορέων, με τους ανθρώπους του Κέντρου να τον χαρακτηρίζουν «ως πατέρα» του.
Ακολουθούν οι δημοσιεύεις που έγιναν από τη σελίδα του Κέντρου, αλλά και τον πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων Κηδεμόνων & Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Μεσσηνίας, Κώστα Σαραβελάκη:
Κέντρο Ημέρας Παιδιών και Εφήβων με Αυτισμό Μεσσηνίας:
«Με μεγάλη μας λύπη αποχαιρετούμε ένα δικό μας άνθρωπο… Τον “πατέρα” του Κέντρου Ημέρας και του Συλλόγου που από την ίδρυση, το 2007, ήταν πάντα εκεί για όσους χρειάζονταν τη συμβουλή και τη βοήθειά του, με τεράστια προσφορά στα άτομα και στις οικογένειες ατόμων με αυτισμό. Θα τον θυμόμαστε πάντα και θα αναζητούμε τη στήριξή του…».
Κώστας Σαραβελάκης:
«Είναι κάποια τηλέφωνα που δέχεσαι, που σε συγκλονίζουν και σε κάνουν να σκέφτεσαι (έστω και για λίγο) το πόσο μάταιος είναι ο καθημερινός αγώνας της εφήμερης ζωής μας.
Τέτοιο ήταν και τηλεφώνημα που δέχτηκα σήμερα, από τη φίλη Έρη από τη Λάρισα. Αποχαιρετούμε τον Στέργιο Νότα, ένα σπουδαίο Άνθρωπο και φίλο, που έφυγε από κοντά μας!
Ο Στέργιος υπήρξε ο καθοδηγητής και ο θεμέλιος λίθος για τη δημιουργία του φορέα μας από το 2007, και επόπτης της λειτουργίας του Κέντρου Ημέρας Παιδιών και Εφήβων με Αυτισμό Μεσσηνίας, από την ίδρυσή του το 2009 και για πολλά χρόνια. Άλλωστε, όπως ο ίδιος έλεγε, το θεωρούσε “παιδί του”.
Ήταν πάντα δίπλα μας σε όποιο θέμα μας απασχολούσε, είτε σε επίπεδο φορέα είτε σε ατομικό επίπεδο, προσπαθώντας να δώσει την καλύτερη λύση για τον καθένα μας.
Δυστυχώς, έφυγε από κοντά μας, πάνω στο καθήκον, ως κλινικός ψυχολόγος και επιστημονικά υπεύθυνος της ΕΘΜΑ (Ειδική Θεραπευτική Μονάδα Αυτιστικών Παιδιών) του Γ.Ν. Παίδων Αθηνών “Παν. και Αγλαΐας Κυριακού”, λίγους μόνο μήνες πριν από τη συνταξιοδότησή του.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει, και όλοι εμείς που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε, θα τον θυμόμαστε με νοσταλγία!».
