Μία από τις επιτυχίες του Μπάμπη Τσετίνη ήταν και το τραγούδι «Ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο». Η λαϊκή σοφία λέει ότι η καλή και η κακή ημέρα από το πρωί φαίνονται. Ο δε… περίφημος νόμος του Μέρφυ μάς διαβεβαιώνει πως “ό, τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά»…
Στην περίπτωση αξιοποίησης από το Δήμο Καλαμάτας των περιουσιακών στοιχείων του Κληροδοτήματος «Βασιλείου και Ευδοκίας Παναγιώταρου» ισχύουν και τα δύο παραπάνω. Κι όλα αυτά, γιατί επιβεβαιώθηκαν στην πράξη από το λανθασμένο τρόπο που διαχειρίστηκε η Δημοτική Αρχή το θέμα, παρά την τεράστια δυναμική που κρύβει για την τουριστική αξιοποίηση της ευρύτερης περιοχής της Καλαμάτας.
Έτσι, δικαιώνεται και ο Μπάμπης Τσετίνης που στη συνέχεια του λαϊκού άσματος μας λέει ότι “πικραμένοι κι οι δυο κλαίμε τη συμφορά μας”.
Εν πρώτοις, το κληροδότημα είναι συνολικής έκτασης 18.394,82 τ.μ., περιλαμβάνει και κτηριακό συγκρότημα εμβαδού 1767,51 τ.μ., ενώ έχει άμεση γειτνίαση με τη θάλασσα και πρόσωπο επί της παραλιακής οδού – δρόμου μεγάλης επισκεψιμότητας, ιδιαίτερα κατά την τουριστική περίοδο.
Με ένα τέτοιο κτήριο το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνει ένας σοβαρός οργανισμός είναι να συστήσει μια επιτροπή ειδικών, οι οποίοι θα προχωρούσαν σε μια οικονομοτεχνική μελέτη- μπούσουλα για το Δήμο Καλαμάτας. Με απλά ελληνικά, πόσα παραπάνω δεδομένα θα χρειαζόταν κανείς για την εκπόνηση μιας ολοκληρωμένης μελέτης για τη δημιουργία ενός σημείου αναφοράς στην πόλη της Καλαμάτας, συμβάλλοντας στην αναβάθμιση της περιοχής;
Αντ’ αυτού η Οικονομική Επιτροπή ξεκίνησε το όλο θέμα με τέτοιον τρόπο που προκάλεσε την αντίδραση, όχι μόνο των παρατάξεων της μειοψηφίας, αλλά και του τέως προέδρου της Κοινότητας Μικρής Μαντίνειας, Γιώργου Σπίνου.
Έπειτα από διάφορα γραφειοκρατικά στάδια, στην τελευταία της συνεδρίαση η Οικονομική Επιτροπή αποφάσισε να προχωρήσει σε διαγωνισμό για την αξιοποίηση και εκμετάλλευση του Κληροδοτήματος Παναγιώταρου στη Μικρή Μαντίνεια, το οποίο, όπως υπογραμμίζει ο Δήμος Καλαμάτας, αποτελεί κορυφαίο περιουσιακό στοιχείο.
Όμως, ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί με όρους που αναγκαστικά έγιναν αποδεκτοί από το Δήμο, χωρίς να αποτελούν δική του επιλογή, με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρός προβληματισμός για το αν η αξιοποίηση θα είναι η πιο συμφέρουσα για την ευρύτερη περιοχή, το ίδιο το κληροδότημα και το Δήμο.
Όσο αισιόδοξος και να δηλώνει ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Σαράντος Μαρινάκης για το τελικό αποτέλεσμα του διαγωνισμού και για την τύχη του κληροδοτήματος, το βέβαιο είναι ότι όλα ξεκίνησαν με λανθασμένο τρόπο, γιατί η συμπολίτευση δεν είχε το θάρρος να δεχτεί τις παρατηρήσεις και αιτιάσεις των μειοψηφιών…
Α.Π.
