Έχουν παρέλθει πάνω από έξι μήνες χωρίς να έχει υπογραφεί η σχετική σύμβαση
Μεγαλώνει διαρκώς η λίστα των έργων ΣΔΙΤ που έχουν δημοπρατηθεί ή προκηρυχθεί από τις αρχές του 2020 μέχρι σήμερα, καθώς εκτιμάται ότι πλέον «τρέχουν» οι διαδικασίες για έργα συνολικού ύψους άνω των 5 δισεκατομμυρίων ευρώ, που αφορούν υποδομές, κτήρια, αναπλάσεις ή ακόμα και φράγματα.
Ωστόσο, στην αγορά έχει αρχίσει να επικρατεί έντονος προβληματισμός ή ακόμα και δυσφορία για τις μεγάλες καθυστερήσεις που παρατηρούνται στους διαγωνισμούς, καθώς κανένα έργο δεν έχει συμβασιοποιηθεί, ενώ στα περισσότερα εξ αυτών δεν έχουν καν υποβληθεί δεσμευτικές οικονομικές προσφορές.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από τους σχεδόν 30 διαγωνισμούς έργων ΣΔΙΤ που βρίσκονται σε εξέλιξη, μόλις σε τρεις εξ αυτών έχουν υποβληθεί δεσμευτικές οικονομικές προσφορές και έχουν προκύψει οι προσωρινοί ανάδοχοι. Η κοινοπραξία Άκτωρ Παραχωρήσεις – Intrakat έχει επικρατήσει στο διαγωνισμό για την κατασκευή του νέου οδικού άξονα Καλαμάτα – Ριζόμυλος, ύψους 290 εκατομμυρίων ευρώ. Μέχρι σήμερα βέβαια, και παρότι έχουν παρέλθει πάνω από έξι μήνες, για κανένα από τα παραπάνω έργα δεν έχουν υπογραφεί οι σχετικές συμβάσεις.
Σημειωτέον ότι σε αυτή την «πίτα» των έργων ΣΔΙΤ, σύμφωνα με ρεπορτάζ της “Καθημερινής”, αρμοδιότητας του υπουργείου Υποδομών, συγκαταλέγονται 20 έργα συνολικού ύψους 4 δισεκατομμυρίων ευρώ και το υπουργείο Δικαιοσύνης, που έχει προκηρύξει διαγωνισμό για τη δημιουργία νέων δικαστικών μεγάρων σε διάφορες πόλεις της χώρας.
Η εμπλοκή φορέων που δεν έχουν την απαιτούμενη τεχνογνωσία για τη διεξαγωγή διαγωνισμών για σύνθετα τεχνικά έργα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας, είναι ένας από τους λόγους των σημαντικών καθυστερήσεων που παρατηρούνται. Ακόμα ένας λόγος που καθυστερεί τους διαγωνισμούς είναι το γεγονός ότι προβλέπουν τη διαμόρφωση των τεχνικών προδιαγραφών μέσω της διαδικασίας του ανταγωνιστικού διαλόγου.
Αυτή απαιτεί σημαντικό χρόνο, καθώς οι ενδιαφερόμενοι ανάδοχοι καταθέτουν τις προτάσεις τους και η αναθέτουσα αρχή επιλέγει την τελική μορφή του έργου, ώστε στη συνέχεια, βάσει αυτής, να κατατεθούν οι δεσμευτικές οικονομικές προσφορές. Σε μεγάλα έργα παραχώρησης, όπως οι οδικοί άξονες που κατασκευάστηκαν πρόσφατα, ο ανταγωνιστικός διάλογος απαίτησε πάνω από πέντε χρόνια έως ότου ολοκληρωθεί, αν και στα έργα ΣΔΙΤ το διάστημα αυτό είναι σαφώς μικρότερο.
Ακόμα ένας λόγος είναι ασφαλώς το οικονομικό σκέλος, καθώς η χρηματοδότηση των έργων ΣΔΙΤ αποτελεί μια σύνθετη διαδικασία που προβλέπει ίδια κεφάλαια από τους ιδιώτες, τραπεζική χρηματοδότηση και χρηματοδοτική συμβολή και του Δημοσίου, κυρίως μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με την “Καθημερινή”, ότι θα πρέπει να γίνει μια κατανομή των απαιτούμενων κονδυλίων και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πιθανό τα κεφάλαια να μην επαρκούν για την ταυτόχρονη υλοποίηση ενός τόσο μεγάλου προγράμματος έργων.
Υπενθυμίζεται ότι ναι μεν οι ανάδοχοι επωμίζονται το κατασκευαστικό κόστος, ωστόσο στη συνέχεια, κατά την περίοδο λειτουργίας του έργου, το Δημόσιο καταβάλλει πληρωμές διαθεσιμότητας σε αυτούς σε ετήσια βάση.
Α.Π.
