Καθώς οι ζημιές συσσωρεύονται μέρα με τη μέρα
Μπορεί οι μεγάλες ζημιές και τα λουκέτα των επιχειρήσεων να παρατηρούνται κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, ωστόσο το ολοένα αυξανόμενο ασφυκτικό κλίμα που επικρατεί στην αγορά λόγω (και) της ενεργειακής κρίσης δεν μπορεί να μην έχει επιπτώσεις και στα αρτοποιεία της περιφέρειας.
Γενικότερα τα κλεισίματα αρτοποιείων το τελευταίο έτος φθάνουν τα 204, ενώ, σύμφωνα με την τάση, ο εν λόγω αριθμός πρόκειται να αυξηθεί κι άλλο, εάν δε ληφθούν δραστικά μέτρα άμεσα.
Τα αρτοποιεία στη Μεσσηνία
Παρότι οι τοπικές επιχειρήσεις αρτοποιίας είναι αρκετά μικρές συγκριτικά με εκείνες στις μεγαλύτερες πληθυσμιακά πόλεις, εντούτοις η εικόνα που παρατηρείται, σύμφωνα με τον κ. Παύλο Χριστόπουλο, αρτοποιό και μέλος της Συντεχνίας Αρτοποιών Μεσσηνίας, είναι ότι πλέον οι ίδιοι οι αρτοποιοί «βάζουν πλάτη», όπως και οι οικογένειές τους, προκειμένου να μπορούν ακόμα να διαχειρίζονται λίγο καλύτερα την κατάσταση.
Όπως επισημαίνει, αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι «το παρατηρούμενο κλείσιμο» δε θα φτάσει και στην περιοχή μας στη συνέχεια, αφού «το κομμάτι της ενέργειας, όπως και πολλά άλλα πράγματα, δεν μπορούν να καθοριστούν με ακρίβεια κάθε στιγμή, μιας και τα δεδομένα αλλάζουν από ώρα σε ώρα».
«Όλα μας τα είδη, και τώρα τελευταία και η ενέργεια, έχουν γίνει εντελώς χρηματιστηριακά. Μπορεί να δούμε τη μια στιγμή ότι ανεβαίνει πάρα πολύ σε τιμή μια πρώτη ύλη και να πέφτει μια άλλη. Τον επόμενο μήνα, αναίτια, αυτή που είχε πέσει να αρχίσει ν’ ανεβαίνει υπερβολικά και η άλλη να κατεβαίνει. Δεν έχει συνέχεια όλο αυτό, ούτε και λογική πλέον…», σχολιάζει.
Σε ερώτηση για το εάν οι αρτοποιοί της Μεσσηνίας «κερδίζουν μόνο τα λειτουργικά έξοδα της επιχείρησής τους», ο ίδιος εξηγεί: «Όσο πιο μεγάλη είναι μια επιχείρηση του κλάδου μας, εδώ στο Νομό Μεσσηνίας, είναι σίγουρο ότι μάλλον χρέη συσσωρεύει παρά έχει κέρδος. Όσο πιο μικρή είναι, και υπό τις κατάλληλες συνθήκες, τότε είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμη η κατάσταση για τον ιδιοκτήτη».
Τα λουκέτα στη Μεσσηνία
Εξηγώντας τους λόγους στους οποίους οφείλονται τα πρόσφατα κλεισίματα αρτοποιείων στην περιοχή, ο κ. Χριστόπουλος αναφέρει ότι σχετίζονται με το ζήτημα διαδοχής, αφού έπειτα από τη συνταξιοδότηση των ιδιοκτητών οι εκάστοτε επιχειρήσεις δεν περνούν στην επόμενη γενιά, με αποτέλεσμα το λουκέτο να είναι μονόδρομος. «Αυτό είναι κάτι που παρατηρείται σε πολλά αρτοποιεία της Μεσσηνίας. Η εικόνα μάς δείχνει ότι πολλοί αρτοποιοί συνεχίζουν να κρατούν ανοιχτά τα καταστήματά τους με απώτερο σκοπό να βγουν σύντομα στη σύνταξη και μόνο», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η ακρίβεια στο ψωμί και οι βλέψεις για περαιτέρω επιδότηση
«Αυτή τη στιγμή το ένα κιλό ψωμιού έχει σκαρφαλώσει στα 2,40-2,60 ευρώ, ξεκινώντας από 1,60-180 ευρώ» σημειώνει ο κ. Χριστόπουλος. Για να συνεχίσει: «Βέβαια, αυτό το κόστος είχε υπολογιστεί από τις αυξήσεις των πρώτων υλών την περίοδο πριν από την ενεργειακή κρίση. Από την άλλη, ούτε σούπερ μάρκετ είμαστε για να μπορούμε να ανεβάζουμε ή να ρίχνουμε εναλλάξ τις τιμές. Δεν είναι λύση η περαιτέρω αύξηση στην τιμή, γιατί και ο κόσμος βιώνει ό,τι βιώνουμε κι εμείς στα σπίτια μας. Δεν μπορεί να λέμε ότι μόνιμα η λύση είναι η διαρκής αύξηση των τιμών, καθώς έπειτα και από τις τελευταίες αυξήσεις μειώθηκε σημαντικά και ο τζίρος μας».
Στον αντίποδα, σχολιάζοντας μια ενδεχόμενη νέα επιδότηση από την Πολιτεία, ο κ. Χριστόπουλος εξηγεί πως κάτι τέτοιο δε θα προσέφερε ουσιαστική βοήθεια. «Στην ουσία, μας επιστρέφονται κάποια χρήματα που νωρίτερα έχουμε δώσει οι ίδιοι στο κράτος μέσα από τους αυξημένους φόρους που μας έχει παρακρατήσει. Είναι σαν να ανακυκλώνει ένα μέρος των δικών μας χρημάτων, χωρίς ουσιαστικό όφελος», υπογραμμίζει.
Στην κατεύθυνση αυτή, ο ίδιος εκτιμά ότι βοηθητικό θα ήταν να γίνουν αναπτυξιακές κινήσεις, προκειμένου να καταφέρει να αντεπεξέλθει καλύτερα ο κλάδος.
Της Χριστίνας Μανδρώνη
