Στους ελαιώνες του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στον Αντικάλαμο βρέθηκαν χθες φοιτητές του Τμήματος Γεωπονίας, προκειμένου να μαζέψουν τις ελιές και μέρος του παραγόμενου ελαιολάδου να δοθεί σε κοινωνικούς φορείς, ενώ το υπόλοιπο να μείνει στο ίδρυμα για τις ανάγκες των εργαστηρίων του.
Στο Πανεπιστήμιο βρεθήκαμε κι εμείς, ενώ κατά τη διάρκεια της ελαιοσυγκομιδής μιλήσαμε με φοιτητές και καθηγητές, με όλους να δηλώνουν εντυπωσιασμένοι από την εμπειρία.
Μιλώντας για την όλη πρωτοβουλία ο καθηγητής του Τμήματος, Επαμεινώνδας Κάρτσωνας, ανέφερε ότι η ιδέα ξεκίνησε το καλοκαίρι, ενώ αυτό που εξέπληξε θετικά τους διδάσκοντες ήταν η μεγάλη συμμετοχή των φοιτητών, που έδειχναν ενθουσιασμένοι.
Σχετικά με τα ελαιόδεντρα που υπάρχουν στο ίδρυμα, ανέφερε ότι δεν είναι όλα για μάζεμα, αλλά αυτά που είναι φτάνουν τα 130.
Στην ερώτηση δε για την ποιότητα, μας είπε ότι η ποσότητα του δάκου είναι σε ανεκτά σημεία, μιας και σε άλλες περιοχές της Μεσσηνίας είναι χειρότερα. Όσο για την οξύτητα, οι μετρήσεις ήταν πολύ χαμηλές, στο 0,2, ενώ πρόσθεσε ότι την πρώτη μέρα μαζεύτηκαν περίπου 51 σακιά, δηλαδή δύο τόνοι καρπού, και βγήκαν 300 κιλά λαδιού.
Γενικά για τη φετινή παραγωγή, ο κ. Κάρτσωνας επισήμανε ότι είναι μια καλή χρονιά, με το εισόδημα να είναι σίγουρο για τους παραγωγούς, ενώ σκοπός του ιδρύματος είναι οι φοιτητές να αποκτήσουν γνώσεις για το προϊόν, τις οποίες και θα μεταδώσουν.
Πολύ ωραία φάνηκε η διαδικασία της ελαιοσυγκομιδής στον Αδριανό Δασκαλάκη, που την παρομοίασε με διαλογισμό. Ο ίδιος είναι από την Αθήνα και έτσι δεν έχει εμπειρία από το λιομάζεμα, για να παρατηρήσει όμως πως είναι πολύ σημαντικό ότι υπάρχουν εργαλεία και εξοπλισμός. Μάλιστα, του φάνηκε αδιανόητο να σκεφτεί πώς γινόταν χωρίς αυτά.
«Ωραία ιδέα ήταν η συγκομιδή ελαιοκάρπου από τους φοιτητές» σχολίασε ο Γιάννης Ρακιτζής, που κατάγεται από την Ιεράπετρα Κρήτης, όπου και συμμετέχει στη συγκομιδή, καθώς έχει δικιές του ελιές.
«Είναι η πρώτη χρονιά που μαζεύουμε τις ελιές με βάση τον εθελοντισμό», σημείωσε από την πλευρά του ο καθηγητής του τμήματος, Χρήστος Μουρούτογλου. Στους φοιτητές η διαδικασία φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα, σχολίασε ακόμη, ενώ υπάρχουν κι αυτοί που ήδη συγκομίζουν ελιές στα χωριά τους, έδειξαν επαγγελματισμό και έτσι η ελαιοσυγκομιδή προχώρησε πολύ γρήγορα. Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι υπάρχουν και οι καθηγητές που έχουν μεγάλους ελαιώνες, οπότε δείχνουν στους φοιτητές πώς γίνεται σωστά το μάζεμα των ελιών.
Κλείνοντας ο κ. Μουρούτογλου δήλωσε ότι το όφελος είναι διπλό: υπάρχουν τα παιδιά που είναι από περιοχές που δεν έχουν ελιές κι έτσι έχουν την ευκαιρία να δουν την ελιά, κάτι πολύ σημαντικό, ενώ υπάρχουν και αυτά που επιβεβαιώνουν όσα έχουν μάθει από την εμπειρία των γονιών τους και διορθώνουν πιθανόν κάποια πράγματα που βλέπουν ότι στο Πανεπιστήμιο εφαρμόζονται πιο καλά.
Από την Τρίπολη είναι η Μαρία Σταυροπούλου και όπως είπε, η οικογένειά της έχει ελιές, όποτε γνωρίζει τη διαδικασία. Σχετικά με την πρωτοβουλία του Πανεπιστήμιου, ανέφερε ότι καθηγητές και φοιτητές βοηθούν για το καλύτερο και ευχήθηκε αυτό να γίνεται κάθε χρόνο.
Στο 4ο έτος των σπουδών της είναι η Αναστασία Σουρτζή, από τη Θήβα, και δεν είχε μαζέψει ξανά ελιές. Η διαδικασία, όπως είπε, της φαίνεται κουραστική, αλλά «βοηθά πολύ το ραβδιστικό». Πάντως, χαρακτήρισε ως σημαντικό το ότι οι φοιτητές περνούν από τη θεωρία στην πράξη.
Από την Αθήνα είναι η Ντορίτα Σινιαδάκη, που επίσης δεν είχε μαζέψει ξανά ελιές, με τη διαδικασία να της φαίνεται δύσκολη, για να σχολιάσει ότι «ευτυχώς υπάρχει το μηχάνημα, αλλά και πολλά άτομα, οπότε γίνεται η δουλειά».
Όσο για την πρωτοβουλία, είπε ότι είναι πάρα πολύ καλή και οι φοιτητές έχουν την ευκαιρία να μάθουν.
Τελευταίος μίλησε ο καθηγητής Αναστάσιος Κότσιρας. Όπως μας ανέφερε, η πρωτοβουλία ξεκίνησε από την επιστημονική επιτροπή του αγροκτήματος του ιδρύματος, που αποφάσισε κάθε χρόνο η συγκομιδή, αλλά και όλη η διαδικασία φροντίδας των ελαιοδέντρων, να γίνεται από καθηγητές και φοιτητές του Τμήματος Γεωπονίας.
Πρόσθεσε δε ότι υπάρχει μεγάλη συμμετοχή και ενθουσιασμός από τα παιδιά, αλλά και τους καθηγητές, ενώ χαρακτήρισε εντυπωσιακό το αποτέλεσμα τόσο σε ακρίβεια όσο και σε ταχύτητα.
Μιλώντας γενικότερα για το αγρόκτημα, παρατήρησε ότι θα ακολουθήσουν και άλλες δραστηριότητες, για παράδειγμα θα καλλιεργηθούν κάποια χωράφια σε πειραματικό επίπεδο με αραχίδα, σε άλλα θα γίνει σποροπαραγωγή σε παραδοσιακές ποικιλίες λαχανικών, ενώ το Απρίλιο θα πραγματοποιηθεί γιορτή ανταλλαγής σπόρων από παραδοσιακές ποικιλίες λαχανικών.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
