Μια καλή αφορμή για μια καλή ανακαίνιση στο Πάρκο του ΟΣΕ …
Πριν
από μερικές ημέρες ο Δήμος Καλαμάτας ανακοίνωσε ότι ξεκινά φύλαξη στο Πάρκο του
ΟΣΕ, κάτι που χρειαζόταν, αφού οι βανδαλισμοί ήταν καθημερινό σχεδόν φαινόμενο,
και όλοι ελπίζουμε να αποδώσει.
Εχθροί
για την επιβίωση, διατήρηση και ανάδειξη του Πάρκου είναι οι βανδαλισμοί και η
φθορά που προκαλεί ο χρόνος. Μακάρι οι πρώτοι να σταματήσουν ή, έστω, να
ελαχιστοποιηθούν τώρα που ξεκίνησε η φύλαξη, μεγάλο ζήτημα ωστόσο είναι κι αυτό
της συντήρησης. Πρέπει, βέβαια, να αναφέρουμε ότι η Δημοτική Αρχή κάνει
φιλότιμες προσπάθειες, αλλά χρειάζεται ακόμα δουλειά, μιας και ο χώρος είναι
μεγάλος και τα προβλήματα πολλά.
Χθες το Πάρκο έσφυζε από ζωή και μέσα από φωτογραφίες μεταφέρουμε κάποιες από τις εικόνες που ελπίζουμε σύντομα να αλλάξουν και ο χώρος να αποκτήσει τη μορφή που του αξίζει.
Ούτε το στήριγμα που υπάρχει στην τουαλέτα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες γλίτωσε από τους βανδάλους
Ο ορισμός της κατακρεούργησης! Τέσσερα δέντρα κόπηκαν (και προφανώς υπήρχε κάποιος λόγος για να κοπούν), αλλά ο κορμός τους ποτέ δεν απομακρύνθηκε. Το θέαμα αυτό δεν παρατηρείται μόνο μέσα στο πάρκο, αλλά σε όλη την πόλη. Όπως μας είχαν πει από το Δήμο Καλαμάτας κάποια στιγμή, το να βγει ο κορμός από το έδαφος είναι δύσκολη εργασία, που όμως κάποτε θα γινόταν. Εντούτοις, δεν έγινε τίποτα. Πάντως, η εικόνα αυτή μόνο θλίψη προκαλεί
Άγνωστο πώς σε σημείο του πάρκου υπάρχουν δεκάδες διαφορετικές γλάστρες με φυτά, που δεν έχουν καμία σχέση με το χώρο και μόνο αρμονικά δε δένουν
Σε διάφορα σημεία ο Δήμος έχει τοποθετήσει τραπέζια για τον κόσμο, ο οποίος τα χρησιμοποιεί καθημερινά. Το ασυνήθιστο είναι ότι κάποια είναι δεμένα με λουκέτο!
Πολύτιμα είναι και τα όργανα γυμναστικής, που όμως θέλουν συντήρηση και ένα από αυτά αντικατάσταση, διότι εδώ και μήνες έχει σπάσει
Το γνωστό πρόβλημα με τα τρένα που εξαιτίας των χρόνων έχουν σαπίσει. Προφανώς, θέλουν εξειδικευμένη παρέμβαση και όχι ένα απλό μπογιάτισμα
Μπορεί η φύλαξη να ξεκίνησε, όμως οι αρμόδιοι του Δήμου δε φρόντισαν να κλείσουν κάποια βαγόνια και για ακόμα μια φορά κάποιοι τα παραβίασαν, σπάζοντας τις πόρτες τους
Για το τέλος αφήνουμε ένα μεγάλο ζήτημα, που κόστισε πολλά χρήματα, αλλά τελικά κατάντησε διακοσμητικό… Αναφερόμαστε στην περίφραξη – παρωδία που τοποθετήθηκε κάποτε και, μάλιστα, σε δύο φάσεις (στην πρώτη το ύψος ήταν λίγο πάνω από το 1,5 μέτρο και έπειτα την ψήλωσαν). Εντέλει, η περίφημη περίφραξη μπήκε όπως μπήκε, το ίδιο και οι πόρτες, αλλά το πάρκο δεν έκλεισε ποτέ…