«ΘΑΡΡΟΣ» 20 Ιανουαρίου 1927: Η αισθητική στην Καλαματιανή ζωή

«ΘΑΡΡΟΣ» 20 Ιανουαρίου 1927: Η αισθητική στην Καλαματιανή ζωή

Ο έχων αξιώσεις αισθητικού κύριος έλεγεν εις σιγανόν τόνον προσπαθών να πάρη έκφρασιν χάριν της οποίας υπερβολικά εκοπίαζε.

Η γυναίκα αυτή προκαλεί περισσότερον από την άλλην που κάθεται εις την γωνίαν και ας είναι πιο άσχημη. Έχει το θέλγητρον του υπονοουμένου και το θέλγητρον αυτό για μία γυναίκα είναι πολύ μεγάλο πράγμα.

Επρόκειται περί θηλυκού συνοδευομένου από δύο αρκετά πολιτισμένους κυρίους, προχωρούντος αμέριμνα, σαν να μη έδιδε λεπτό δι’ όσα συνέβαιναν γύρω του. Ο αισθητικός κύριος την εκύτταξεν ακόμη μίαν φοράν, έκαμε μίαν πολύ παράξενην γκριμάτσαν και προσέθηκε: Μάλιστα, κυρίαι και κύριοι, ακριβώς το θέλγητρον τoυ υπονοουμένου. Προσέξατέ την τώρα που έβγαλε το επανωφόρι της. Δεν έχει καθόλου ντεκολτέ, γιακάς κλειστός, κάλτσα σκέτη. Είμαι βέβαιος ότι και το καλοκαίρι έτσι θα ντύνεται.

-Πού ξέρετε σεις αν το ντεκολτέ δεν της είναι άσχημο και γι’ αυτό το αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι; παρετήρησεν η διπλανή κυρία.

-Μαντεύεται, κυρία μου. Σας βεβαιώ ότι ένα τέτοιο σώμα δεν ημπορεί να έχη άσχημη ωμοπλάτη καρέ. Στην κρίσι σας, θα μου επιτρέψετε να μην ημπορώ να βασισθώ, διότι είστε… κυρία και συνεπώς αντίζηλος!

Δεν βλέπετε τι λεπτή επιδερμίς; Σας επαναλαμβάνω λοιπόν ότι ασφαλώς, ασφαλέστατα, θα ντύνεται έτσι και το καλοκαίρι. Και έχει περισσότερον θέλγητρον, αφού αποτελεί μίαν δύναμιν αντιδράσεως μέσα εις το σημερινόν τρομακτικόν ξεγύμνωμα, μέσα εις την τόσην χάβραν και την γλύκαν του οψιλουτρικού οργασμού, την οποίαν εγώ τουλάχιστον δεν θέλω να καταλάβω. Σε πολλές, κυρία μου, δεν αρέσει το φως, ούτε και το σκοτάδι… Προτιμούν το ημίφως. Ε, τέτοια εντύπωση μου κάμνουν παρόμοια θεάματα, αφήνοντας να μαντεύωνται κάποιες καμπύλες με την χαράν της απλότητος. Το βρίσκετε λίγο αυτό;

-Πρώτη φορά ακούω τέτοια πράγματα, είπεν η κυρία δαγκώνουσα μέχρις αίματος τα χείλη. Αυτή με την οποίαν τόσην ώραν  τώρα μας απασχολείτε, φαίνεται πολύ σεμνότυφη. Λυπούμαι που δεν το καταλάβατε ακόμη.

Εκείνη τη στιγμή το δεύτερο θηλυκό που εκάθητο απέναντι, έβγαλε τη ζακετούλα του. Ένα τεράστιον ντεκολτέ απεκαλύφθη με πουδραρισμένον τόνον, ώστε άσπριζε ωσάν να ήτο καμωμένο από λευκά πέταλα ανθέων. Και δύο μπράτσα διέγραφον ακαταπαύστους κινήσεις ωσάν να εζήτουν από όλους υποταγήν χωρίς καμίαν αντίρρησιν.

-Να, ιδέστε αυτήν, ετόνισεν εις ύφος θριαμβευτού ο αισθητικός κύριος.

Όλων τα βλέμματα εστράφησαν. Από το άνοιγμα του στήθος πρόβαλαν κάτι δαντελίτσες τις οποίες το χέρι πολύ βιαστικά έκρυψε, σαν νάταν έτοιμο να αποκαλύψη την συνέχειαν.

-Η γυναίκα δείχνει το ντεκολτέ της, είπεν η κυρία. Βρίσκετε ότι κάνει κακό; Ουφ, σεις, να μου επιτρέψετε να σας ειπώ, ότι είσθε πολύ χωριάτης στο γούστο. Ακουτ’ εκεί να ομιλή με ενθουσιασμό για τους κλειστούς γιακάδες, για το υπονοούμενον! Τι θα ειπή υπονοούμενον; Η ωμορφιά επιβάλλεται, κύριέ μου, δεν έχει ανάγκην να κρυβή ή να φανή μόλις, δια να προκαλέση.

Ο αισθητικός κύριος εμόρφασε χωρίς να απαντήση, η δε κυρία βλέπουσα την ήτταν του επρόσθεσεν εις θριαμβευτικόν ύφος:

-Αυτή, καλέ, είναι σαν μαθήτρια! Δεν ξέρει να ντυθή, όχι δεν θέλει. Τι μας λέτε τώρα; Εκτός εάν θέλετε να κάμετε τον ιδιότροπο. Αλλ’ ο αισθητικός άναψε και είπε: Λοιπόν δεν είναι έτσι. Από τη γυναίκα αυτή παίρνω αφορμή για να σας βεβαιώσω το θέλγητρον του υπονοουμένου. Ένα ημίφως τραβά περισσότερον από το άπλετον φως ή το σκοτάδι. Σήμερον το γούστο μας επροστύχεψε και απολαμβάνομε εύκολα ό,τι θέλομε. Θα μου επιτρέψετε εδώ που τα λέμε και χωρίς να κοκκινήσετε, να σας βεβαιώσω ότι προτιμώ να θαυμάσω ένα γυναικείον σώμα το οποίον να σκεπάζεται από κάτι ελαφρόν, παρά ολόγυμνον. Τι θα θέλετε; Η περιέργεια, το υπονοούμενον, προκαλούν διαφορετικά το ενδιαφέρον. Έχω δοκιμάσει το θέγλητρον αυτό με τις λεπτές γραμμές και δεν σας φταίω τίποτε εάν το δικό σας γούστο είναι εντελώς εμπορικό.

ΦΛΟΡΙΝΤΟΡ