Συνεχίζουν να στήνονται οι πάγκοι των παραγωγών, παρά τις συνθήκες που μετέτρεψαν το επάγγελμα σε… εξίσωση αξιοπρεπούς επιβίωσης
Ίσως την πιο δύσκολη χρονιά βιώνουν φέτος οι παραγωγοί που διαθέτουν τα προϊόντα τους στη Λαϊκή Αγορά Καλαμάτας. Η εκτόξευση των τιμών στα αγροτικά προϊόντα, ως απόρροια των γενικευμένων ανατιμήσεων, σε συνδυασμό με τις επιπρόσθετες ζημιές στις καλλιέργειες λόγω των έντονων καιρικών φαινομένων, φέρνει σε δύσκολη θέση μεγάλο μέρος των παραγωγών, οι οποίοι βλέπουν τα έσοδά τους ολοένα να μειώνονται.
Ορατό, άλλωστε, είναι το κύμα ανατιμήσεων και στους καταναλωτές, οι οποίοι συνήθιζαν να προτιμούν τη Λαϊκή Αγορά για τα ψώνια τους, λόγω του ότι εκεί φρούτα, λαχανικά και άλλα προϊόντα διατίθεντο πιο οικονομικά.
Έτσι, λοιπόν, βρεθήκαμε στη Λαϊκή Αγορά της Καλαμάτας, ημέρα Τετάρτη, κατά την οποία οι πάγκοι στήνονται από νωρίς τα ξημερώματα. Παρότι, δε, ήταν μόλις λίγο πριν από το μεσημέρι, η εικόνα με τους περισσότερους πάγκους να παραμένουν «φορτωμένοι» προϊόντα και να μην έχουν ξεστηθεί, αντικατόπτριζε το «τεντωμένο σχοινί» πάνω στο οποίο ακροβατούν τα ελληνικά νοικοκυριά.
Συνεχίζει μόνη της παρά τις δυσκολίες
Η πιο χαρακτηριστική φιγούρα από τους παραγωγούς που συναντήσαμε για να μας μεταφέρουν την πραγματικότητα όπως τη βιώνουν οι ίδιοι, ήταν η κυρία Αφρούλα. Παρά την ηλικία της, εξακολουθεί να στήνει μόνη της, τα τελευταία χρόνια, τον πάγκο με τα προϊόντα που καλλιεργεί στην περιοχή των Ακοβίτικων.
«Έρχομαι τα τελευταία είκοσι χρόνια στην Αγορά της Καλαμάτας. Ξεκινήσαμε μαζί με τον άντρα μου, όμως, από όταν έφυγε, συνεχίζω μόνη μου. Το μεροκάματο βγαίνει δύσκολα, αφού με την ακρίβεια ο κόσμος φωνάζει εδώ. Λένε ότι τα πράγματα είναι πολύ ακριβά».
Εξηγώντας τις δυσκολίες που καλείται να προσπεράσει προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην, λέει: «Η πιο βασική δυσκολία είναι ότι δεν μπορούμε να πουλήσουμε τα προϊόντα, ενώ και τώρα με τον άσχημο καιρό χαλάνε πολλά από τα πράγματα».
Αναφέροντας ότι πλέον αποτελεί μονόδρομο το να συνεχίσει το ίδιο επάγγελμα, μιας και τα πάγια έξοδα αυξάνονται, η κυρία Αφρούλα σημειώνει: «Κι εγώ αντιμετωπίζω την ίδια δυσκολία όπως και οι υπόλοιποι παραγωγοί, αφού τα λιπάσματα, το ρεύμα και η βενζίνη έχουν ακριβύνει, με αποτέλεσμα το κέρδος μας να είναι πολύ μικρό».
«Όλα είναι πολύ δύσκολα, σήμερα», καταλήγει.
Δύσκολες οι συνθήκες με διαδρομή τριάντα χρόνων
Ο κύριος Χρήστος Αναστασόπουλος δραστηριοποιείται επίσης στην περιοχή «Ακοβίτικα», ενώ τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει επιλέξει να στήνει τον πάγκο του στη Λαϊκή Αγορά Καλαμάτας.
Ζητώντας από τον ίδιο να μας περιγράψει τη φετινή χρονιά, σχολιάζει: «Η ακρίβεια έχει μειώσει την παραγωγή μέσα στα χρόνια, αφού ο κόσμος δεν έχει λεφτά να ψωνίσει. Δεν είναι μόνο η ακρίβεια στις τιμές πώλησης των προϊόντων, αφού κι εμείς αγοράζουμε ακριβά σπόρους, λιπάσματα, και πάει αλυσίδα όλο αυτό. Έτσι, πλέον, βλέπουμε ότι αρκετοί μπαίνουν στα σούπερ μάρκετ και ψωνίζουν τα φρούτα και λαχανικά της εβδομάδας», κάτι το οποίο αποτελεί πλήγμα για τους ντόπιους παραγωγούς.
Και προσθέτει: «Ο καιρός μάς δυσκολεύει πολύ, αφού από εδώ και πέρα, όπως φαίνεται, θα έχουμε ελλείψεις στα πράγματα, γιατί πρόκειται να πέσει κι άλλο η παραγωγή από τον παγετό».
Επιπρόσθετα, ο κύριος Χρήστος εξηγεί: «Ο κόσμος ψωνίζει, κυρίως, τις μέρες που πληρώνεται, και μετά η κίνηση πέφτει κατακόρυφα», κάτι το οποίο δεν του επιτρέπει να αισιοδοξεί, μιας και «από εδώ και πέρα τα βλέπω εξίσου δύσκολα τα πράγματα. Κι αυτό, γιατί ο κόσμος δεν έχει χρήματα να κινηθεί».
Κλείσιμο ενός κύκλου σε μια δύσκολη συγκυρία
Η κυρία Κατερίνα Γιαϊτζόγλου, παρότι δραστηριοποιείται στην αγροτική παραγωγή τα τελευταία δεκαοχτώ χρόνια, πλέον δηλώνει έτοιμη να συνταξιοδοτηθεί, αφού οι συνθήκες υπό τις οποίες βγαίνει το μεροκάματο σήμερα δεν είναι ευνοϊκές. «Ο κόσμος δυσκολεύεται πάρα πολύ, έχουν σταματήσει να ψωνίζουν για να μαγειρέψουν, γιατί εφόσον είναι όλα τόσο ακριβά, όπως και το ρεύμα, το νερό, η βενζίνη, ο κόσμος στρέφεται σε άλλες έτοιμες και πιο οικονομικές λύσεις», εξηγεί.
Μιλώντας για τις τρέχουσες συνθήκες, λέει: «Φέτος έχουν δυσκολέψει πάρα πολύ τα πράγματα. Δηλαδή, τέτοιο πράγμα δεν το περιμέναμε ποτέ. Είναι η πρώτη χρονιά τόσο δύσκολη μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια».
Είναι θέμα επιβίωσης…
Για το τέλος, ο κύριος Τάσος Αγγελόπουλος, ο οποίος έρχεται για να στήσει τον πάγκο του κάθε Τετάρτη και Σάββατο από τη Χώρα, μας εξηγεί ότι πουλούσε τα προϊόντα του σε λαϊκές αγορές, όμως τα τελευταία δέκα έχει επιλέξει να έρχεται σε αυτή της Καλαμάτας.
Επιβεβαιώνοντας την εικόνα που μας περιέγραψαν και οι υπόλοιποι παραγωγοί, αναφέρει: «Φέτος είναι πολύ δύσκολα γιατί έχουν ακριβύνει τα πάντα, το κόστος καλλιέργειας έχει διπλασιαστεί από τα παλαιότερα χρόνια, και ο κόσμος δεν έχει χρήματα να αντεπεξέλθει για να μένει σε εμάς κάποιο ουσιαστικό κέρδος.
Βλέπουμε ότι τώρα το μεροκάματο έχει φτάσει να είναι πενιχρό, γιατί και η παραγωγή πέφτει στα μισά ή και λιγότερο από τα μισά. Παράλληλα και ο κόσμος δεν έρχεται εύκολα να ψωνίσει, αφού και σε εμάς είναι πλέον σπάνιο να ερχόμαστε στην αγορά και να ξεπουλάμε».
Σε ερώτηση για το εάν υπάρχει στον ορίζοντα κάτι που να προμηνύει καλύτερες μέρες, σημειώνει: «Για να ξεχάσω και να ξεγελάσω το μυαλό μου είμαι αισιόδοξος. Αλλά ξέρω στο βάθος ότι δε θα αλλάξει η κατάσταση. Το λέω αυτό, όμως, για να είμαι κι εγώ αισιόδοξος, να περνάω όμορφα και να μην αγχώνομαι».
Μιλώντας για τη διαδρομή που καλείται να ακολουθήσει ένας παραγωγός σήμερα, έχοντας να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια που παρουσιάζονται μπροστά του για να βιοπορίζεται, καταλήγει: «Είμαι αγρότης καθαρά, και πρέπει να συνεχίσω αυτό το οποίο κάνω για να μπορέσω να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Είναι θέμα επιβίωσης, πλέον, δεν κάνουμε κάτι από χόμπι αυτή τη στιγμή. Πρέπει να συνεχίσω όποιες κι αν είναι οι συνθήκες. Κι αυτό για να ζήσουμε αξιοπρεπώς, και να μη φτάσουμε στο άλλο άκρο, αφού σήμερα για να μη φτάσεις εκεί, πρέπει να εργάζεσαι με οποιοδήποτε κόστος και με το πιο μικρό μεροκάματο, αναγκαστικά».
Της Χριστίνας Μανδρώνη
