«Σαρώνουν» την ψυχική υγεία στη Μεσσηνία
Όπως και στο σύνολο του ΕΣΥ, η υποχρηματοδότηση της δημόσιας Υγείας, αλλά και η ψυχιατρική μεταρρύθμιση, έχουν αφήσει εδώ και χρόνια τις περισσότερες ψυχιατρικές κλινικές των νοσοκομείων της χώρας υποστελεχωμένες σε προσωπικό και με ελάχιστες δομές, τρομακτικά αναντίστοιχες των αναγκών, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης που οι ασθενείς που απευθύνονται σε αυτές πολλαπλασιάζονται (από το 2009 οι εισαγωγές έχουν σχεδόν διπλασιαστεί).
Την προηγούμενη εβδομάδα, σε σχόλιο της εφημερίδας, αναφέραμε ότι “εδώ και καιρό υπάρχουν πληροφορίες ότι θα μπει λουκέτο στην Ψυχιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Καλαμάτας λόγω έλλειψης γιατρών. Περίεργο, πάντως, να μην υφίσταται ενδιαφέρον από γιατρούς, αν υπάρχουν κενές θέσεις και αυτές έχουν προκηρυχθεί. Άραγε, ποια η επίσημη απάντηση της Διοίκησης;».
Έστω και σύντομο, το σχόλιο έθετε ουσιαστικά ζητήματα και προβλήματα που αντιμετωπίζει η συγκεκριμένη κλινική, όπως και άλλες του Νοσοκομείου Καλαμάτας. Μπορεί σχεδόν καθημερινά να λαμβάνουμε διάφορα δελτία Τύπου για… επιτεύγματα της Διοίκησης, αλλά τις περισσότερες φορές το… νόμισμα έχει δύο όψεις.
Από την έναρξη λειτουργίας της Ψυχιατρικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Καλαμάτας στις 14 Φεβρουαρίου του 2011 έως και σήμερα, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του προσωπικού να παρέχει αξιοπρεπείς υπηρεσίες στους ασθενείς, αυτό που μπορεί να διαπιστώσει κάποιος είναι η πλήρης υποβάθμισή της, κατάσταση η οποία μοιραία, όπως διαπιστώναμε και στο σχόλιο, θα οδηγήσει στην παύση της.
Από τα στοιχεία που συλλέξαμε, από την ημέρα έναρξης λειτουργίας της μέχρι σήμερα έχουν γίνει 3.575 ακούσιες και εκούσιες νοσηλείες, εξυπηρετώντας μεγάλο αριθμό ασθενών από τη Μεσσηνία και άλλους νομούς της Περιφέρειας, καλύπτοντας έτσι την τεράστια ανάγκη για παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας. Οι ψυχικά πάσχοντες είναι συχνά κοινωνικά και οικονομικά εξαθλιωμένοι και αδυνατούν να μεταβούν σε άλλες πόλεις για να λάβουν υπηρεσίες.
Στο Νοσοκομείο Καλαμάτας υπηρετεί μόνο ένας ψυχίατρος, ο οποίος καλύπτει τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία, τα ψυχιατρικά περιστατικά των άλλων κλινικών του νοσοκομείου, την εφημεριακή κάλυψη της Κλινικής για όλο το μήνα, το ΚΕΦΙΑΠ Φιλιατρών, την αναγκαστική συμμετοχή σε επιτροπές του Δημοσίου και οποιαδήποτε άλλη ανάγκη υπάρχει στο νομό για κρατικό ψυχίατρο. Μέρος, δε, των εφημεριών καλύπτεται από το διευθυντή ψυχίατρο του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Καλαμάτας.
Η κατάσταση αυτή έχει αρχίσει από το Σεπτέμβριο που παραιτήθηκε η επικουρική ψυχίατρος, δυσχεραίνοντας την ήδη δύσκολη κατάσταση.
Με δεδομένα τα παραπάνω προβλήματα, τα οποία οδηγούν στην εργασιακή εξαθλίωση του προσωπικού, αλλά και στην μη παροχή των κατάλληλων υπηρεσιών προς τους ασθενείς, απορούμε γιατί:
Δεν έχουν γίνει άμεσα προκηρύξεις για μόνιμους γιατρούς- για να καλυφθούν οι τρεις κενές οργανικές θέσεις ψυχιάτρων-, καθώς και επικουρικούς, προκειμένου να καλυφθεί το ΕΠΕΙΓΟΝ της κατάστασης.
Δεν υπάρχει πρόνοια για πρόσληψη ψυχολόγου, νοσηλευτών και βοηθητικού προσωπικού.
Δεν έχει αποκατασταθεί ο προβλεφθείς ζωτικός χώρος των ασθενών, ο οποίος συρρικνώθηκε σημαντικά για άλλες χρήσεις.
Δεν έχει εξοπλιστεί η Κλινική με τον απαραίτητο και προβλεπόμενο υλικοτεχνικό εξοπλισμό.
Στο σχόλιο του “Θάρρους” που αναφέραμε στην αρχή του ρεπορτάζ ζητούσαμε μιαν απάντηση από τη Διοίκηση του Νοσοκομείου Καλαμάτας, το ίδιο κάνουμε και στον επίλογο… Και κάτι ακόμα. Η κοινωνική επανένταξη των ψυχικά πασχόντων ασθενών δεν πρέπει να πετάγεται στον Καιάδα μόνο και μόνο για να ξεφορτωθεί η κυβέρνηση το κόστος λειτουργίας και στελέχωσης…
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Ένα βήμα πριν το «λουκέτο» στην Ψυχιατρική Κλινική του Νοσοκομείου Καλαμάτας – Στον «αέρα» οι ασθενείς
