Απόψε στο Πνευματικό Κέντρο με την παράσταση «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς»
Ο Θανάσης Κουρλαμπάς είναι ένας ηθοποιός που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλαμάτα, από την οποία έφυγε για να σπουδάσει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ωστόσο, η μεγάλη του αγάπη ήταν η Υποκριτική, την οποία σπούδασε παράλληλα.
Το ταλέντο του αναγνωρίστηκε από την αρχή και έτσι από νωρίς κατάφερε να ασχοληθεί με το πάθος του, ενώ είναι από τους ηθοποιούς που αφήνουν συνεχώς το αποτύπωμά τους στο χώρο.
Απόψε θα βρεθεί στο Πνευματικό Κέντρο της πόλης, όπου στις 21.15 ξεκινά η παράσταση «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς», με τον Θανάση Κουρλαμπά να υποδύεται μαζί με τον Γιώργο Γαλίτη 19 χαρακτήρες!
Το «Θάρρος» μίλησε μαζί του για την πορεία του, τα ελληνικά σίριαλ, το ΔΗΠΕΘΕΚ και, φυσικά, τα σχέδιά του.
Ο λόγος σε αυτόν:
-Πείτε μας τι είναι για εσάς η Καλαμάτα…
Είμαι γέννημα-θρέμμα της Καλαμάτας. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Νησάκι, ενώ στα 20 έφυγα για την Αθήνα, προκειμένου να σπουδάσω στο Πάντειο. Μπορεί από τότε να ζω στην Αθήνα, αλλά η Καλαμάτα παραμένει η πόλη μου, τη λατρεύω και με την πρώτη ευκαιρία που μου δίνεται είμαι κάτω.
Εδώ ζουν οι άνθρωποί μου, οι φίλοι μου, εδώ είναι το πατρικό μου και, φυσικά, οι αναμνήσεις μου.
-Η πρώτη σας σκέψη όταν φτάσατε στην Αθήνα ήταν οι σπουδές στην Υποκριτική;
Όχι, εγώ πήγα για να σπουδάσω στο Πάντειο και παράλληλα σπούδασα στη Δραματική.
Πάντα αγαπούσα την Υποκριτική και θεωρώ ότι όταν αγαπάς κάτι, ξαφνικά εμφανίζεται στο δρόμο σου και εσύ απλά το ακολουθείς.
-Μιλήσατε για σπουδές και Δραματική. Πρόσφατα προέκυψε ένα ζήτημα με τις συγκεκριμένες σχολές. Ποια η γνώμη σας;
Περιμένουμε μια τελική τακτοποίηση του θέματος της δουλειάς μας, γιατί η δουλειά μας είναι αρκετά ξεκρέμαστη. Θεωρώ πολύ δυνατή την κινητοποίηση που έγινε από το σύνολο των καλλιτεχνών.
Φάνηκε ότι είμαστε εδώ, ότι η τέχνη είναι αναγκαία στη ζωή των ανθρώπων και ότι πρέπει οι άνθρωποι που την υπηρετούν σε όλους τους τομείς της να έχουν ανάλογη αντιμετώπιση από την Πολιτεία.
Πλέον περιμένουμε να δούμε τη διάδοχη κατάσταση για το πώς θα προχωρήσει το θέμα.
-Έχετε δουλέψει σε αρκετά σίριαλ… Φάνηκε ότι κάποια στιγμή αυτά εκμηδενίστηκαν, αλλά και πλέον παρατηρείται μια άνθηση…
Είμαστε πολύ χαρούμενοι, γιατί μετά μια οκταετία κρίσης γενικότερα, αλλά και στην ελληνική τηλεόραση, οι άνθρωποι που παίρνουν τις αποφάσεις εμπιστεύονται ξανά την ελληνική μυθοπλασία και τα ελληνικά σίριαλ
Νομίζω ότι οι τηλεθεατές το έχουν μεγάλη ανάγκη, αφού κουράστηκαν από τις εναλλακτικές που είχαν. Απόδειξη αυτού είναι ότι τα περισσότερα καλά σίριαλ έχουν υψηλή τηλεθέαση.
-Εσείς ανάμεσα σε θέατρο, κινηματόγραφο και τηλεόραση τι προτιμάτε;
Όλοι οι τομείς στους οποίους ένα ηθοποιός δουλεύει είναι αγαπημένοι, αφού του δίνεται η δυνατότητα να κάνει σωστά τη δουλειά του και να ερμηνεύσει τους ρόλους του.
Το θέατρο δε, που είναι το μόνο στο οποίο είναι ζωντανή η σχέση ηθοποιού και θεατή, έχει μια ιδιαιτερότητα.
-ΔΗΠΕΘΕΚ, ένα θέατρο στο οποίο δεν έχετε συμμετάσχει…
Όχι δεν είχα τη χαρά να υπάρξω ποτέ στο ΔΗΠΕΘΕ της Καλαμάτας. Όλη μου η καριέρα είναι στην Αθήνα, αλλά είναι όνειρό μου να εμφανιστώ κάποια στιγμή στο ΔΗΠΕΘΕΚ, αφού από μικρό παιδί εκεί έμαθα θέατρο και από εκεί τρύπωσε στην ψυχή μου.
-Όμως, είδαμε το θεσμό των ΔΗΠΕΘΕ να καταρρέει…
Δυστυχώς, το όλο εγχείρημα δεν πήγε καλά, παρότι ξεκίνησαν με πολύ μεγάλη δύναμη.
Η ελληνική επαρχία τα είχε μεγάλη ανάγκη και ήταν μια αποκέντρωση του θεάτρου, αφού μέχρι τότε αυτό ήταν στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, εκτός αν αποφάσιζε ένας θίασος να κάνει περιοδεία σε πόλεις της Ελλάδας.
Με τα ΔΗΠΕΘΕ μπόρεσε η επαρχία να δει ποιοτικό και καλό θέατρο. Δυστυχώς, όμως, όπως πολλά πράγματα στην Ελλάδα, ήρθε η φθορά, δεν αντιμετωπίστηκαν σωστά, έγιναν πάρα πολλά λάθη και έτσι ο θεσμός έχει μια πτώση.
Εύχομαι και ελπίζω τα ΔΗΠΕΘΕ να ξαναζωντανέψουν, αφού η επαρχία τα έχει πολύ μεγάλη ανάγκη.
-Πείτε μας για την αποψινή παράσταση…
Έχουμε τη χαρά να φέρνουμε στην Καλαμάτα μας μια παράσταση που παίζουμε στην Αθήνα εδώ και 4 χρόνια, «Το θάνατο του Ιβάν Ιλίτς». Δύο ηθοποιοί, εγώ και ο αγαπημένος μου Γιώργος Γαλίτης, κάνουμε και τους 19 χαρακτήρες του έργου, σε μια καταπληκτική διασκευή και σκηνοθεσία της Κωνσταντίνας Νικολαΐδη.
Είναι ένα έργο που μιλά για την αξία της ζωής και για το πώς πρέπει να ζούμε τις ζωές μας, κυνηγώντας όχι το εφήμερο, το υλικό και το χρήμα, αλλά τη φροντίδα των ανθρώπων, την αγάπη των ανθρώπων και τις σχέσεις των ανθρώπων που θα ανταμώσουμε στο σύνολο της ζωής μας.
Το θεωρώ ένα σπουδαίο διήγημα που έχουμε τη χαρά να το κοινωνούμε στους θεατές με μεγάλη επιτυχία αυτά τα χρόνια, κι εγώ είμαι ευτυχισμένος που θα το φέρω σε αυτό το πανέμορφο θέατρο της πόλης.
Εύχομαι να μας τιμήσουν οι συμπατριώτες μου και να έρθουν να δουν την παράσταση που κάνουμε με τόση αγάπη.
-Ποια τα σχέδιά σας;
Το καλοκαίρι θα συμμετέχω στην «Εκάβη» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Ιώς Βουλγαράκη, όπου θα υποδύομαι τον Οδυσσέα, σε μια περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, αλλά και την Επίδαυρο και το Ηρώδειο, ενώ το χειμώνα θα συμμετέχω στο «Μάρτυρα κατηγορίας» της Αγκάθα Κρίστι στο θέατρο Άνεσις.
Σχετικά με την τηλεόραση, θα έχω τη χαρά να είμαι σε ένα σπουδαίο σίριαλ που θα γίνει στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ, στην αναβίωση των Πανθέων, ένα παλιό σίριαλ που παιζόταν με επιτυχία στην κρατική τηλεόραση και τώρα επιστρέφει.
Υπόθεση και συντελεστές
Ο ευκατάστατος δικαστής Ιβάν Ιλίτς αρρωσταίνει βαριά. Η αρρώστια κι ο επικείμενος θάνατός του εκμηδενίζουν όλη την προηγούμενη ζωή του. Επιτυχίες, ανούσιες συναναστροφές, εξουσία, κύρος και χρήμα στέκουν αδύναμα μπροστά στο τέλος. Ολόκληρη η ύπαρξη του Ιβάν Ιλίτς σείεται συθέμελα, γιατί, όσο κι αν προσπαθεί να αποδεχτεί το συμπέρασμα ότι «ο Γάιος είναι άνθρωπος, οι άνθρωποι είναι θνητοί, άρα και ο Γάιος είναι θνητός» που διδάχτηκε κατά την περίοδο των φοιτητικών του χρόνων, το Εγώ του τον κρατάει γερά δέσμιό του. Ο Γάιος ναι… αυτός όμως όχι! Αυτός μπορεί να ξεγελάσει τον Θάνατο!
Το έργο βασίζεται σε αληθινό γεγονός, στην αρρώστια και στο θάνατο του δικαστή Ιβάν Ιλίτς Μετσνίκοφ, όπως τα διηγήθηκε στον ίδιο τον Τολστόι η μητέρα του αποθανόντος. Παρ’ όλο που δεν είναι από τα πιο γνωστά έργα, συγκαταλέγεται από φιλοσόφους και λογοτέχνες στα πιο σημαντικά και πιο ώριμα έργα του Τολστόι.
Δημιουργική ομάδα
Μετάφραση από τα ρωσικά: Παύλος Στεφάνου
Θεατρική διασκευή/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Σκηνικά/Κοστούμια: Νίκος Κασαπάκης
Πρωτότυπη μουσική: Γιάννης Οικονόμου
Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη
Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης
Creative Agency: GRIDFOX
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Παραγωγή: A PRIORI www.a-priori.gr
Παίζουν: Θανάσης Κουρλαμπάς & Γιώργος Γαλίτης
Προπώληση εισιτηρίων: Viva.gr
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
