Ο προπονητής των Παίδων της Καλαμάτας ’80, Αντώνης Νικολετάκης, μίλησε στο Web radio της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης και στην εκπομπή «Τα παιδία παίζει» με τον Αργύρη Παγαρτάνη. Αναλυτικά είπε:
Για τη φετινή χρονιά της Καλαμάτας ‘80: «Η χρονιά έληξε όμορφα, ήταν πολύ όμορφο το ταξίδι. Ξεκινώντας απ’ το Σεπτέμβριο, αντιμετωπίσαμε πάρα πολλά προβλήματα με παραιτήσεις ομάδων στους ομίλους που συμμετείχαμε, όπως και στους υπόλοιπους κι έτσι είχαμε μεγάλα διαστήματα ανενεργά. Οι ομάδες που εμφανίζουν συνεπή παρουσία στην ΕΚΑΣΚΕΝΟΠ έμειναν χωρίς παρουσία για πάρα πολύ καιρό. Τα παιδιά παλεύουν να μείνουν στις προπονήσεις τους μέσω εξαιρετικά επίπονων προγραμμάτων, με μαθήματα, φροντιστήρια και τα λοιπά. Κι εμείς απ’ την πλευρά μας κάνουμε αγώνα για να τα κρατήσουμε ενεργά και τα καταφέραμε, κυρίως με τη δική τους συνέπεια, προσπάθεια και αγάπη για το άθλημα. Έτσι, καταφέραμε στο τέλος να πάρουμε το πρωτάθλημα, το οποίο ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστικό στη 2η φάση του, αντιμετωπίζοντας παραδοσιακές δυνάμεις στα αναπτυξιακά πρωταθλήματα της Ένωσής μας, όπως ο Αρκαδικός, η Σπάρτη, η Μεγαλόπολη, ο ΑΟ Μεσσήνης. Είναι ένα ευλογημένο τμήμα, όπως το χαρακτηρίζω εγώ, με παιδιά σπάνια σε χαρακτήρα κυρίως, αλλά και στη μπασκετική ποιότητα τους και τη διάθεσή τους να είναι πάντα τίμιοι με το άθλημα και τους αντιπάλους τους».
Για την παρουσία τους στη Β’ Φάση του Πανελληνίου: «Στον όμιλό μας ήταν ο Άρατος Κιάτου, μια ομάδα που εγώ στα 42 χρόνια που είμαι στα γήπεδα την ακούω με πολύ μεγάλη συχνότητα στα Πανελλήνια πρωταθλήματα. Την αντιμετωπίσαμε, είναι μια εξαιρετικής ποιότητας ομάδα, με εξαιρετικό προπονητή, με πολύ μπάσκετ στο παιχνίδι της, έχοντας μια «δεξαμενή» περιορισμένη για να δουλέψει, κάτι που δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία στη δουλειά των ανθρώπων εκεί. Ο Προμηθέας στην πραγματικότητα είναι ένα ανυπέρβλητο «εμπόδιο» για τις ομάδες της επαρχίας, όχι μόνο λόγω των συνθηκών που παράγουν οι άνθρωποι και της ποιότητας που είναι απόλυτη εκεί, με καταπληκτικές εγκαταστάσεις και εξαιρετικούς προπονητές. Οι συνθήκες στις οποίες δουλεύει ο Προμηθέας και τις ζηλεύουμε όλοι υπόλοιποι, απέχουν απ’ αυτές στις οποίες δουλεύουμε εμείς. Εμφάνισε πάλι μια υπέροχη ομάδα, με 12 εξαιρετικά δουλεμένα παιδιά. Απέναντι σ’ αυτό, τόσο ο Άρατος με τις δυνάμεις του, όσο και η Καλαμάτα ’80 με τις δικές της νομίζω ότι στάθηκαν παραπάνω από αξιοπρεπώς.
Στο μεταξύ μας παιχνίδι με τον Προμηθέα ήμουν ιδιαίτερα στεναχωρημένος στο τέλος, όχι απ’ το αποτέλεσμα, αλλά απ’ το ότι το σκορ δεν αντικατόπτριζε, κατά τη γνώμη μου, την προσπάθεια των παιδιών μου. Μετά το τέλος του αγώνα, φίλοι προπονητές απ’ την Πάτρα, η οποία είναι η πόλη μου κι εκεί μεγάλωσα κι έπαιξα μπάσκετ, μου είπαν εξαιρετικά λόγια για το θέαμα που παρουσίασε η ομάδα και την ποιότητά της. Ένιωσα λίγο καλύτερα απ’ το γεγονός ότι άνθρωποι του μπάσκετ αντιλήφθηκαν ότι η ομάδα έχει δουλέψει αρκετά και έδειξε πράγματα του μπάσκετ. Παρουσίασε δηλαδή ένα πρόσωπο συμβατό, κατ’ εμέ, με την εποχή».
«Εξαιρετική ποιότητα η Καλαμάτα ’80 και στη Γ’ Εθνική»
Για το μοντέλο που παρουσίασε η Καλαμάτα ’80 στη Γ’ Εθνική, ο κ. Νικολετάκης σχολίασε: «Η Καλαμάτα ’80 φέτος παρουσίασε ένα μοντέλο το οποίο ήταν τελικά πολύ ελκυστικό. Με την προσπάθεια του κόουτς Αλέξη Κορογώνα και την ποιότητα των παιδιών παρουσίασε ένα μοντέλο όπου έκανε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι νεαροί παίκτες, με τη σημαντική προσθήκη τριών τεσσάρων εξαιρετικά έμπειρων παιδιών και παλαιών παικτών της Καλαμάτας έδωσαν ένα μπασκετικό αποτέλεσμα εξαιρετικής ποιότητας.
Αξιοσημείωτο είναι ότι σε ένα νικηφόρο παιχνίδι εντός έδρας 2-3 απ’ τους εφήβους μας έφυγαν 5 λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα για να πάνε σε μαθήματα. Ήταν πολύ όμορφη η εικόνα και ταυτόχρονα παράδοξη με το να φεύγουν παίκτες απ’ τον πάγκο. Ειλικρινά ήταν εικόνες πανέμορφες, οι οποίες σχολιάστηκαν εξαιρετικά από ανθρώπους του χώρου».
Πρόβλημα η έλλειψη εγκαταστάσεων
Τέλος, για την έλλειψη αγωνιστικών χώρων ο προπονητής της παιδικής ομάδας των «Λύκων» ανέφερε: «Εμείς κάναμε 2 μέρες τη βδομάδα προπόνηση σε μικρό γήπεδο. Αυτή τη δουλειά κάναμε μέσα στο χρόνο, λόγω έλλειψης αγωνιστικών χώρων. Συγκεκριμένα, δουλεύαμε στο βοηθητικό γήπεδο της “Τέντας”, το οποίο είναι περίπου 1.5 μέτρο μικρότερο σε κάθε διάσταση. Έτσι, τα παιδιά αντιμετωπίζουν προβλήματα ν’ αντιληφθούν αποστάσεις στο κανονικό γήπεδο.
Η Καλαμάτα σαν πόλη παράγει κατά μέσο όρο περίπου έναν διεθνή παίκτη στις μικρές εθνικές ομάδες ανά γενιά. Σπάνια έχει μείνει εθνική ομάδα, παίδων κυρίως, χωρίς παίκτη απ’ την Καλαμάτα. Γι’ αυτόν το λόγο είναι σημαντικό να καταλάβει κανείς πώς δουλεύουμε στην πόλη μας και πόση δουλειά “κρύβει” από πίσω όλο αυτό που έχουμε καταφέρει».
