Λιγότερο από δύο εβδομάδες απομένουν μέχρι τις επαναληπτικές εκλογές. Τα κόμματα αναπροσαρμόζουν τις τακτικές τους προκειμένου να πετύχουν τους στόχους τους. Τα αποτελέσματα των πρώτων εκλογών φαίνεται τούτη την ώρα απίθανο να ανατραπούν. Άραγε, επιφυλάσσει εκπλήξεις και η δεύτερη κάλπη; Δύσκολο, αλλά…
Για τη Ν.Δ. υπάρχει ο ομολογημένος στόχος της ισχυρής αυτοδυναμίας και ο ανομολόγητος της κατάκτησης 180 εδρών, γεγονός που θα επιτρέψει στον κ. Μητσοτάκη να αναθεωρήσει άρθρα του Συντάγματος και κυρίως το άρθρο 16, που απαγορεύει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Επίσης, καθόλου άσχημα δε θα ήταν για το κυβερνών κόμμα η περαιτέρω μείωση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ και η αντίστοιχη άνοδος του ΠΑΣΟΚ, το οποίο φαίνεται να προτιμά ως τον άλλο πόλο του δικομματισμού. Στη δεύτερη προεκλογική περίοδο, παρά τις οδηγίες για χαμηλούς τόνους μετά το θριαμβευτικό αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου, υπήρξαν στελέχη της Ν.Δ. που προκάλεσαν. Αποκορύφωμα οι δηλώσεις του κ. Πνευματικού για τους καρκινοπαθείς, οι οποίες οδήγησαν σε καθυστερημένη αποπομπή του από τα ψηφοδέλτια της Ν.Δ. Θα το πληρώσει το κόμμα του στις εκλογές; Θα έχουν, επιπλέον, επίπτωση τα τραγικά περιστατικά που απέδειξαν τη γύμνια του ΕΣΥ; Αν κρίνουμε από την αντίδραση των ψηφοφόρων σε προηγούμενες περιπτώσεις (π.χ. Τέμπη), μάλλον όχι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ των αποτελεσμάτων του Μαΐου κάνοντας διορθωτικές κινήσεις στον προεκλογικό του σχεδιασμό. Αλλαγές προσώπων, συμπεριφορών, τακτικής και συνθημάτων. Ωστόσο, μάλλον δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος για να πείσει τους πολίτες, αλλά ούτε κανένας σοβαρός άνθρωπος στον ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσουν τις εκλογές. Ο κύριος στόχος του είναι να περιορίσει την αυτοδυναμία της Ν.Δ. και να εδραιωθεί στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Χρειαζόταν γι’ αυτό να προβάλλει τις ουσιώδεις διαφορές που έχει από το ΠΑΣΟΚ σε πολλά επίπεδα. Η μάχη που γίνεται, για παράδειγμα, ανάμεσα στα δύο κόμματα στο Ρέθυμνο δεν είναι απλώς για το γόητρο. Ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε να αναδείξει ότι εκεί συγκρούονται δύο αντιλήψεις. Η καθεστωτική, παλαιοκομματική και ρουσφετολογική λογική, με τον ήπιο, συγκροτημένο και αριστερό λόγο του Ανδρέα Ξανθού.
Τα πανιά του ΠΑΣΟΚ παραφούσκωσαν με το 11,46%. Ασφαλώς και θα πρέπει να είναι ικανοποιημένοι στη Χαριλάου Τρικούπη, αλλά δε δικαιολογούνται ο υπέρμετρος ενθουσιασμός και τα μεγάλα λόγια. Ούτε ο κ. Ανδρουλάκης θα γίνει ποτέ Α. Παπανδρέου ούτε το κίνημα αναγεννιέται, όπως με περισσή κομπορρημοσύνη ο ίδιος διακήρυξε. Η μεγαλομανία είναι κακός σύμβουλος. Στο ΠΑΣΟΚ δε θέλουν να αντιληφθούν ότι απλώς απορρόφησαν ένα μικρό ποσοστό των δυσαρεστημένων κεντρώων που εγκατέλειψαν το κόμμα του κ. Τσίπρα. Επιπλέον, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουν ότι ακόμη κι αν αλλάξεις πρόσωπα, ακόμη κι αν έχεις πρόσκαιρα κέρδη, δε θα έρθει το νέο, όταν αντιγράφεις καταδικασμένες πρακτικές, λογικές και νοοτροπίες του παρελθόντος.
Ο βασικός στόχος του ΠΑΣΟΚ παραμένει η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και η αναρρίχησή του στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το ΚΚΕ πανηγυρίζει για τα ποσοστά του και συνεχίζει στη λογική του «εμείς και όλοι οι άλλοι». Επιδίωξή του να διατηρήσει και να αυξήσει, αν είναι δυνατόν, τα ποσοστά του. Αν δεν τα καταφέρει, ωστόσο, με ποιο πειστικό λόγο θα καταγγείλει τη ληστρική ενισχυμένη αναλογική, όταν λίγες μέρες πριν δεν μπόρεσε να στηρίξει στην πράξη την απλή αναλογική, που αποτελούσε πάγιο αίτημά του;
Η Ελληνική Λύση και η ΝΙΚΗ, από τα δεξιά της Ν.Δ., με βάση τα γκάλοπ, εισέρχονται στη Βουλή. Δε συμβαίνει το ίδιο με το ΜΕΡΑ25, που πληρώνει την αχρείαστη συζήτηση για το εναλλακτικό σχέδιο ΔΗΜΗΤΡΑ. Η περίπτωση της Πλεύσης Ελευθερίας, ενός κόμματος αρχηγικού, είναι ξεχωριστή. Ερωτηματικό αποτελεί αν οι ψηφοφόροι επιβραβεύσουν τις πρακτικές της κας Κωνσταντοπούλου, η οποία μπροστά στην προοπτική εισόδου στη Βουλή, άλλαξε τη σειρά εκλογής των υποψηφίων, για να βολέψει δικούς της ανθρώπους.
Χωρίς ενδιαφέρον, λοιπόν, τα αποτελέσματα των επαναληπτικών εκλογών; Καθόλου, θα έλεγα, αφού το εύρος της νίκης της Ν.Δ. και το ποσοστό των υπόλοιπων κομμάτων θα δημιουργήσουν ένα νέο σκηνικό και θα πυροδοτήσουν απρόβλεπτες και άκρως ενδιαφέρουσες πολιτικές εξελίξεις, οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσουν σε αναδιάταξη του μεγάλου ασθενούς, που δεν είναι άλλος από το χώρο της Κεντροαριστεράς.
Του Γιάννη Ανδρουλιδάκη
Εκπαιδευτικού στο 1ο Γυμνάσιο Καλαμάτας
