Μια υπέροχη πρόταση και ιδέα έχει αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα σε πολλές γειτονιές της Καλαμάτας, τα πάρκα τσέπης. Θα έλεγε κανείς με μεγάλη διαφήμιση και προβολή από ολόκληρο το Δήμο. Ένα στοίχημα για το δήμαρχο και τις υπηρεσίες που τα σχεδιάζουν και τα υποστηρίζουν.
Δημιουργούνται, όμως, ερωτήματα και πολλά σοβαρά προβλήματα από τη λειτουργία τους.
Το πιο βασικό είναι ότι αυτά δεν ακολουθούν καμία περιβαλλοντική δέσμευση και προϋπόθεση, που να πληροί τους όρους μιας κλιματικά ουδέτερης πόλης που έχουμε δεσμευτεί ως Δήμος απέναντι στους ευρωπαϊκούς θεσμούς που μας χρηματοδοτούν.
Επίσης, τα χρήματα που μαζεύει ο μηχανισμός του Δήμου από όλους εμάς, δημότες και επισκέπτες, ξοδεύονται χωρίς ίσως ανταποδοτικότητα, από τσέπη σε τσέπη.
Συγκεκριμένα, η φύτευση που έγινε, ίσως για λόγους εντυπωσιασμού, είναι ελλιπής, με εισαγόμενα καλλωπιστικά φυτά και όχι με τα ενδημικά, που καλύπτονται από την τοπική χλωρίδα και απαιτούν ελάχιστους πόρους και προσαρμοστικότητα στις ξηροθερμικές συνθήκες της πόλης μας.
Δεύτερο και σημαντικότερο, επιλέχθηκαν υδροβόρα φυτά.
Και τρίτο και πολύ καταστροφικό για το περιβάλλον, χρησιμοποιούν νερό από το δίκτυο της πόλης, που είναι για ύδρευση. Το οποίο είναι χλωριωμένο και επεξεργασμένο, ώστε να καλύπτει τις προδιαγραφές πόσης σύμφωνα με τη σχετική ΚΥΑ.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι τι μεγάλη σπατάλη είναι αυτό, κυρίως για την τσέπη των δημοτών. Εξ ου και ο τίτλος πάρκα της τσέπης.
Το νερό όλοι γνωρίζουμε ότι με δυσκολία φθάνει στις βρύσες μας τελευταία. Είναι υπερκοστολογημένο και σίγουρα είναι σε έλλειψη, αφού η περιοχή του Πηδήματος δέχεται μεγάλες περιβαλλοντικές και γεωλογικές αλλαγές.
Όπως η υφαλμύρωση, τα φυτοφάρμακα και τα λιπάσματα από τις εντατικές καλλιέργειες, καταπτώσεις και διαβρώσεις πετρωμάτων και πολλά ακόμα.
Η πρόσφατη δε εκτροπή υδατορεμάτων στην ευρύτερη περιοχή αναμένεται να επηρεάσει αρνητικά το υδατικό ισοζύγιο. Αφού θα αφαιρέσει νερό από το υδατικό σύστημα που ήδη είναι σε έλλειψη και θα στείλει τα επιφανειακά ύδατα πιο γρήγορα στη θάλασσα, λόγω κακού σχεδιασμού των αντιπλημμυρικών έργων.
Με λίγα λόγια, η άρδευση με νερό ύδρευσης θεωρείται μεγάλο περιβαλλοντικό ζήτημα, και μάλιστα τα πάρκα της τσέπης επιβαρύνουν, όχι μόνο την τσέπη μας, αλλά και την αειφορία της περιοχής μας, με οδυνηρές συνέπειες που δημιουργούν μια ασυνέχεια και ένα κακό παράδειγμα ορθής περιβαλλοντικής διαχείρισης, εκπαίδευσης και κληρονομιάς για τους νέους μας.
Ο Δήμος Καλαμάτας καλό θα είναι να δικαιολογήσει και να αμβλύνει την αρνητική αυτή πρακτική, αν μπορεί, ή να τη διορθώσει άμεσα, για το καλό του τόπου μας.
Του Μιχαήλ Δ. Αντωνόπουλου
Γεωλόγου, γεωτεχνικού Περιβάλλοντος M.Sc., προέδρου ΑΣ Καλαμάτας, δημοτικού συμβούλου