Για την ιστορία της πόλης: Βασίλης Ι. Μανιάτης
Ο Ιεζεκιήλ Βελανιδιώτης γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1874. Το όνομά του ήταν Παναγιώτης Φιλόστρατου Στρούμπος.
Μετά το Δημοτικό Σχολείο και το Γυμνάσιο ασχολήθηκε στην εμπορική επιχείρηση που είχε ο πατέρας του στην Καλαμάτα και την οποία ανέλαβε μετά το θάνατό του.
Παράλληλα με το εμπόριο ασχολήθηκε με διάφορα τοπικά ζητήματα και δημοσιογραφούσε στον τοπικό Τύπο ερασιτεχνικά.
Ακόμα φοίτησε στη Θεολογική και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, από τις οποίες πήρε τα διπλώματα με άριστα.
Υπήρξε άνθρωπος ευσεβής και αυτό το όφειλε κυρίως στο θείο του μοναχό Κωνσταντίνο Δουκάκη, οποίος ήταν και πνευματικός του πατέρας.
Στις 19 Φεβρουαρίου του 1907 ο Παναγιώτης Στρούμπος χρίσθηκε μοναχός στην Καλαμάτα, στη Μονή Βελανιδιάς.
Σε μικρό χρονικό διάστημα χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος και την ίδια εποχή ιερέας. Τον ίδιο χρόνο έγινε αρχιμανδρίτης και τον χειροτόνησε ο Επίσκοπος Μεσσηνίας Μελέτιος. Η αγάπη του προς τη Μονή της Βελανιδιάς συνετέλεσε στο να χρησιμοποιεί το όνομα «Βελανιδιώτης».
Με το όνομα αυτό έμεινε μέχρι το θάνατό του γνωστός στην εκκλησιαστική ιστορία και τον επιστημονικό κόσμο.
Διετέλεσε ηγούμενος της Μονής Βελανιδιάς και στην Αθήνα στο Ναό της Χρυσοσπηλιώτισσας ιερατικός προϊστάμενος και ιεροκήρυκας.
Υπήρξε ηγούμενος στη Μονή Πετράκη, εφημέριος στην Τεργέστη της Ελληνικής Κοινότητας και ακόμα ιεροκήρυκας της Σχολής Ευελπίδων και στρατιωτικός ιερέας, ενώ μετέσχε στις εκστρατείες Σερβίας και Μ. Ασίας, όπου τραυματίστηκε και τιμήθηκε για την ανδραγαθία του.
Τον Οκτώβριο του 1924 εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφαρσάλων. Εκεί παρέμεινε για 26 χρόνια ως επιστήμων ιεράρχης, λογιώτατος, λαμπρός και δραστήριος, υπηρετών την Ιεροσύνη και το ποίμνιό του.
Το 1950 υπέβαλε την παραίτησή του – λόγω υγείας – και ζήτησε να ορισθεί τόπος της διαμονής του το Άγιον Όρος, το οποίο επροσφέρετο κλιματικώς για την πάθηση των ποδιών του.
Η αίτησή του έγινε δεκτή από την Ιερά Σύνοδο, αλλά έπειτα από μικρό χρονικό διάστημα πήγε στην Καρδίτσα μέχρι το Σεπτέμβριο του 1953, όπου και τον βρήκε ο θάνατος στις 2 Σεπτεμβρίου.
Ο Ιεζεκιήλ – ο Καλαματιανός συμπολίτης μας – υπήρξε υποδειγματικός ποιμενάρχης, με βαθιά επίγνωση της αποστολής του. Ανέπτυξε αξιόλογη πνευματική, θρησκευτική, κοινωνική και φιλανθρωπική δραστηριότητα και άφησε πίσω την υστεροφημία του ενάρετου και του φιλάνθρωπου ατόμου.
Με το θάνατό του, ο τοπικό Τύπος της Καρδίτσας εξήρε αυτή τη μορφή της Ιεραρχίας και το έργο του. Επαίνεσε τις χριστιανικές του αρετές, ως γλυκός παρηγορητής και ακούραστος μαχητής των δικαίων των φτωχών και κατατρεγμένων.
Επιστήμων ιεράρχης, λογιώτατος και πολυγραφότατος. Το συγγραφικό του έργο διήρκεσε επί μία πεντηκονταετία και πλέον, άνευ διακοπής.
Έργο ζωής, με έκταση και ποικιλία θεμάτων.
Οι 4 τόμοι των «Έργων και ημερών» είναι μέχρι σήμερα μοναδικό επίτευγμα μελέτης.
Ακαταπόνητος συγγραφέας από το 1900, που ακόμη ήταν λαϊκός, υπήρξε ανταποκριτής από την Καλαμάτα των εφημερίδων «Ανατολή» – «Καιροί» – «Παλιγγενεσία», χρησιμοποιώντας το εντυπωσιακό ψευδώνυμο «Δαφνών».
***
Ιεζεκιήλ Βελανιδιώτης. Γεννημένος στην Καλαμάτα στις 4 Οκτωβρίου του 1874, έφυγε από τη ζωή στις 2 Σεπτεμβρίου του 1953, σε ηλικία 79 ετών.
Ο τάφος του βρίσκεται στην Καρδίτσα, στο Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, ιδιαιτέρως τιμώμενος.
Ιστορικά στοιχεία από:
1)Έκδοση Ιεράς Μητρόπολης, έτους 2003
2) Μοναχολόγιο της Ιεράς Μονής Βουλκάνου σελίς 6-7
3) Επισκοπική ιστορία της εκκλησίας της Ελλάδος, τόμος Β΄ έτος 1963.
