Προχθές την Κυριακήν εδόθη εν τη Λαϊκή Σχολή η προαγγελθείσα συναυλία υπό την προστασίαν του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσσηνίας Μελετίου υπέρ της σχολής των απόρων παίδων, του Αναγνωστηρίου και της Βιβλιοθήκης της Λαϊκής Σχολής.
Η ευρυτάτη αίθουσα της Λαϊκής Σχολής προ της ενάρξεως της συναυλίας επληρώθη ασφυκτικώς κόσμου και ιδία κυριών. Το πρόγραμμα της συναυλίας υπήρξεν όντως πλουσιώτατον. Η κα Ε. Ευστρατιάδου εξετέλεσε εις το πιάνο αριστοτεχνικώς εκλεκτά και δύσκολα μουσικά τεμάχια καταχειροκροτηθείσα. Επίσης με πολύ μπρίο έπαιξεν εις το πιάνο η δις Α. Κουτραφούρη, η οποία απέδειξεν ότι έχει ένα εκλεκτό μουσικό ταλέντο και η μικρά δις Πόπη Ευστρατιάδου.
Η Ε. Παμπούκα εξετέλεσεν αριστοτεχνικά αρκετάς μονωδίας, χειροκροτηθείσα ενθουσιωδώς και αποδείξασα όχι μόνον ότι έχει φωνήν, αλλά και τέχνην ωδικήν, ασφαλώς εκπληκτικήν δια μίαν ερασιτέχνιδα.
Το δεύτερον μέρος της συναυλίας υπήρξεν άριστον. Η μανδολινάτα αποτελουμένη από τους Δημ. Φεραδούρον, Πολ. Μάκουρην, Ιω. Σοφόν, Ευθυμ. Τσιμπίδην, Ιωάν. Κοντοζαμάνην, Δημ. Λιάκουρην και Παναγ. Μελισόβαν, έπαιξεν άριστα δύσκολα μουσικά τεμάχια, κατεχειροκροτήθη, και απέδειξεν επιπροσθέτως ότι υπάρχει ένας άριστος πυρήν δια να δημιουργηθή μία τελειοτέρα και με περισσότερα όργανα μανδολινάτα εις την πόλιν μας. Επίσης και αι χωρωδίαι εξετελέσθησαν άριστα. Τον χορόν απετέλεσαν με μαέστρον τον κ. Λίβαν πρωτοψάλτην του Μητροπολιτικού μας Ναού, οι Β. Παπαδόπουλος, Π. Κολοβός, Β. Κυβέλος, τενόροι, οι μεσόφωνοι Γ. Κλείδωνας, Γ. Πανίτσας και άλλοι, οι βαρύτονοι Βάσσος Κληρόπουλος, Πίπης Τζεφερεμιναίος και Πικάκης και οι βαθύφωνοι Γεωργ. Φοίφας, Κ. Χανδρινός και Μιχ. Σαραντόπουλος.
Επίσης απήγγειλεν αρκετά καλά η δις Παπακώτση το ποίημα «Γυναίκα – Διάβολος» και, τέλος, ένα κωμικόν μονόλογον η δις Πιπίνα Μαράκα με πολύ μεγάλη τέχνη, όντως χαριτωμένα, καταχειροκροτηθείσα.
ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΑΥΛΙΑ
«ΘΑΡΡΟΣ» 25 Ιανουαρίου 1929
Ομολογούμεν πως εκείνο που πραγματικά νιώθει η ψυχή μας, δεν μπορή να συλλάβη εξ ολοκλήρου, το δε κριτικάρισμα “τι πάμε να κάμωμε σε τέτοια ζητήματα”, όπως η περασμένη συναυλία με το βαρύ και κλασσικό πρόγραμμά της, είναι δύσκολο και επίπονο…
Το βιολί του Μ. Κουρκουτά, ο οποίος παρά την δειλία του, δικαίως άλλως τε για έναν ερασιτέχνη μέσα στην τρικυμία εκείνη, έπαιξε υποφερτά, καθώς και ο τενόρος μας Νίκος Κουτούπης, ο οποίος αναλόγως των γνώσεών του και των σπουδών πρέπει να μας ικανοποιή και μάλιστα έχουμε την γνώμη ότι μέσα σ’ ένα Ωδείο θα εξελιχθή σε πραγματικό καλλιτέχνη.
Ας είναι, εκείνο που εξαιρετικά μας άρεσε, εκείνο που είχε την μεγαλειτέρα επιτυχία αναμφισβήτητα, είναι οι εκλεκτές δεσποινίδες της πόλεώς μας Μαρία Φεραδούρου, Φανή Σκαρπαλέζου, Νίτσα Πελεκάνου και Φούλα Δραγώνα, οι οποίες αρκετά ικανοποιητικά παίξανε στα βαρειά και δύσκολα μέρη τους, ιδίως δε οι δύο τελευταίες φιγουράρουν μάλλον σαν πραγματικές καλλιτέχνιδες.
Norma είναι το έργο που μας παρουσίασαν οι δύο δεσποινίδες Φεραδούρου – Σκαρπαλέζου, το οποίον είχε μεγάλη επιτυχία, μας άρεσε δε πολύ καθώς και σ’ όλο το κοινό, μπορούμε μάλιστα να πούμε ως συμπέρασμα των εντυπώσεων για τα δύο αυτά κορίτσια, ότι είναι μουσικά ταλέντα του μέλλοντος που έχουν ανάγκην καλλιέργειας.
Παρά την ατέλεια του πιάνου και τους θορύβους, την ανυπομονησία του κόσμου και την θύελλα, η δεσποινίδα Φούλα Δραγώνα με μια δυσκολωτάτη σύνθεση κατορθώνει να επιβληθή και να παρουσιάση όλο της το μουσικό ταλέντο, το οποίον συνοδεύεται με μια χάρη ιδιαίτερη, ειδικώτερα δε εθαυμάσθη το γλυκύ και λεπτό παίξιμό της που πάρα πολύ μας ενθουσίασε. Η δε Νίτσα Πελεκάνου, με το έργο του Λιστ, δίνει ψυχή στο πιάνο και σκορπίζει την μελωδία εκείνη την αντάξια προς τα έργα του Λιστ.
Θα συγχαρούμε όλες μαζί και αποκομίζουμε τις καλλίτερες εντυπώσεις. Θα συγχαρούμε δε συγχρόνως και τη διδασκάλισσά των, την κα Καρύγιαννη, της οποίας είναι δημιουργήματα και η οποία δύναται και πρέπει να καυχάται. Λυπηθήκαμε δε πολύ που δεν έπαιξε η ίδια…
