Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός και ό,τι είναι Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, δεν είναι πάντα γιορτή. Τουλάχιστον για όλους. Πίσω από τη βιτρίνα των ημερών υπάρχει μια πραγματικότητα που τρομάζει -όποιον έχει το κουράγιο να την αντιμετωπίσει.
Κι αυτό το εορταστικό 15νθημερο δε θα βγουν όλοι στα μαγαζιά για να ψωνίσουν. Δε θα έχουν όλοι τη χαρά της γιορτής. Πολλοί – πάρα πολλοί- άνθρωποι δε θα κάνουν Χριστούγεννα. Πολλά παιδιά δεν περιμένουν κανέναν να τους φέρει τίποτε.
Κανείς δε θα χτυπήσει την πόρτα πολλών ηλικιωμένων για να ρωτήσει πώς θα περάσουν αυτές τις μέρες. Υπάρχουν άνθρωποι που δε θα καθίσουν σε γιορτινό τραπέζι με γαλοπούλα και μελομακάρονα. Δεν έχουν.
Χριστουγεννιάτικο μελό; Καθόλου. Υπενθύμιση ότι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας μπορεί να έχει την ανάγκη μας αυτές τις μέρες. Να μην τον ξεχάσουμε.
Α.Π.
