Το Αυτόφωρον Πταισματοδικείον, αδιαφορούν τελείως δια τα τεκταινόμενα εις βάρος της πολιτικής και κοινωνικής ομαλότητος της χώρας, εξακολουθεί ηρέμως τας βαρυσημάντους συνεδριάσεις του. Προχθές εξεδίκασε μίαν υπόθεσιν αρκετά ευτράπελον και κωμικήν, σκίτσα της οποίας μεταφέρομεν εις την παρούσαν στήλην προς δροσισμόν των καβουρντιζομένων υπό του αφορήτου καύσωνος αναγνωστών μας.
Η όλη υπόθεσις ανάγεται εις φρικώδη γυναικοκαυγάν ο οποίος ανεστάτωσε μίαν συνοικίαν της πόλεώς μας.
Προσάγονται υπό του υπ’ αριθμ. 176 χωροφύλακος δύο γυναίκες αίτινες ήλθον εις φιλονικίαν δι’ όλως ασημάντον αφορμήν.
Καλείται το πρώτον ο μηνυτής χωροφύλαξ να αναφέρη το ιστορικόν της υποθέσεως.
-Αυτές εδώ οι κυρίες, κε Πρόεδρε, αρπάχτηκαν το πρωί απ’ τα μαλλιά και αναστάτωσαν την γειτονιά ολόκληρη.
Ο Πταισματοδίκης συνοφρυούται…
-Γιατί ερωτά.
-Δεν ξέρω ακριβώς τους λόγους. Εκείνο που ξέρω είναι ότι διετάραξαν την κοινήν ησυχίαν.
Ο προϊστάμενος του δικαστηρίου καλεί την μίαν εκ των κατηγορουμένων.
-Δεν εντρέπεσθε, κυρία μου, να ξεμαλλιάζεσθε;
-Να σας πω, κύριε δικαστή, δικαιολογείται απολογουμένη η μία. Περνούσα το πρωί από την πόρτα της κυρίας απ’ εδώ. Μόλις με είδε άρχισε να ξεροβήχη. Εστάθηκα και την παρετήρησα ότι δεν έχει λόγους να ξεροβήχη. Αλλ’ αυτή άρχισε να με βρίζη με τα χυδαιότερα επίθετα.
-Λέει ψέματα, κύριε, παρεμβαίνει αυθαιρέτως η ετέρα κατηγορουμένη.
-Ου να χαθής, καρακάξα…
-Καρακάξα και καπνικαρέα είσαι του λόγου σου, μωρή…
Ο προεδρικός κώδων σείεται δαιμονιωδώς.
-Για να σας πω: Εδώ ήλθατε να λύσετε τις διαφορές σας;
-Μα δεν την είδες πώς πετάχτηκε χωρίς να της δοθή ο λόγος;
Ο Πταισματοδίκης καλεί την ετέραν κατηγορουμένην:
-Είναι αληθές, κυρία μου, ότι ξεροβήξατε;
-Αυτά τα βγάζει απ’ την κοιλιά της, κύριε. Πρόκειται περί του εξής: Αυτή περνούσε απ’ την πόρτα μου, και επειδή νομίζει πως γλυκοτυττάζω τον άνδρα της, με αγριοκύτταξε και έσυρε τα πόδια της.
Ο Πταισματοδίκης διακόπτει:
-Γνωρίζεσθε, όμως σεις με τον άνδρα της;
-Αστειεύεσθε, κύριε; Αυτός είναι τερατώδης.
-Δηλαδή αν δεν ήτο άσχημος… ευφυολογεί ο Πταισματοδίκης.
Της θιγείσης οι οφθαλμοί χύνουν κρουνούς δακρύων.
-Ησυχάσατε, μαντάμ, ο λόγος τώχει… δικαιολογείται με την σειράν του και ο Πταισματοδίκης, ο οποίος αυτήν μεν απαλλάσσει, την άλλην δε καταδικάζει εις 100 δρχ. πρόστιμον.
ΟΥΔΕΤΕΡΟΣ
