Σημαντικά στοιχεία και δεδομένα παρουσιάζει η έρευνα για τον κίνδυνο ενός ενδεχόμενου τσουνάμι, την οποία δημοσίευσαν οι καθηγητές του Τμήματος Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας, της Σχολής Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ευθύμης Λέκκας, Σπύρος Μαυρούλης και Μαρίλια Γώγου, και παρουσιάζει η εφημερίδα «Πρωινή» της Ηλείας.
Οι ερευνητές, σύμφωνα με το δημοσίευμα της proini.news, μελέτησαν το ιστορικό της περιοχής από Ιόνιο μέχρι τη δυτική Πελοπόννησο, καθώς οι ίδιοι κρίνουν απαραίτητο η ευρύτερη περιοχή να επανεκτιμηθεί σε ό,τι αφορά τους σεισμούς, ενώ διαπίστωσαν ότι υπάρχει πλούσια ιστορία τσουνάμι από το 6.000 π.Χ.
Κατά το τοπικό Μέσο, η έρευνα αναφέρει: «Εκτός από τις επιπτώσεις τηλετσουνάμι των μακρινών σεισμών, υπάρχουν επίσης τοπικά τσουνάμι, με μικρότερο αντίκτυπο στις ακτές, που αποδίδονται κυρίως σε τοπικά υπεράκτια ρήγματα και σε κατολισθήσεις που προκαλούνται από σεισμούς. Το γεγονός ότι μέχρι στιγμής δεν έχουν εντοπιστεί καταστροφικά τοπικά τσουνάμι, δεν αποκλείει το ενδεχόμενο μελλοντικής πυροδότησης».
Ποιες περιοχές κινδυνεύουν
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα δεδομένα, οι περιοχές που έχουν πληγεί από τσουνάμι στο παρελθόν και είναι επιρρεπείς στις επιπτώσεις ενός μελλοντικού γεγονότος, είναι, μεταξύ άλλων, η παραθαλάσσια δυτική Πελοπόννησος, ιδιαίτερα οι ακτές του Κυπαρισσιακού κόλπου, και γενικότερα το κεντροδυτικό και νοτιοδυτικό τμήμα της Πελοποννήσου.
«Στις ζώνες αυτές, η μορφολογία του βυθού και η εμφάνιση σεισμικής παραμόρφωσης του βυθού ή δευτερογενών υποθαλάσσιων φαινομένων, κυρίως κατολισθήσεις, αυξάνουν την πιθανότητα καταστροφής στην παράκτια ζώνη», επισημαίνεται στην έρευνα.
Αξίζει να σημειωθεί πως τα τσουνάμι που εκδηλώθηκαν στο πέρασμα των αιώνων από την Ηλεία, επηρέασαν σημαντικά την εξέλιξη του τοπίου της παράκτιας ζώνης που εκτείνεται από την περιοχή της Κυλλήνης έως τη χερσόνησο της Πυλίας.
Η βορειότερη τοποθεσία της Πελοποννήσου με εντοπισμένες καταθέσεις τσουνάμι είναι το αρχαίο λιμάνι της Κυλλήνης, πιθανότατα μεταξύ των αρχών του 7ου και του τέλους του 4ου αιώνα π.Χ., πριν από το λιμάνι θεμελίωσης, και μεταξύ του 4ου και του 6ου αιώνα μ.Χ. ή αργότερα.
Τέλος, στα συμπεράσματά τους οι ερευνητές υπογραμμίζουν ξεκάθαρα ότι το δυναμικό γένεσης τσουνάμι στο Ιόνιο Πέλαγος δε φαίνεται να είναι χαμηλό, αλλά εγκυμονεί κινδύνους για το μέλλον.
«Διαπιστώθηκε ότι υπάρχει μεγάλος αριθμός προϊστορικών, ιστορικών και πρόσφατων γεγονότων τσουνάμι, που αποκαλύπτουν ότι τα νησιά του Ιονίου και οι νότιες ακτές της Πελοποννήσου υπόκεινται σε υψηλό κίνδυνο τσουνάμι.
Εκτός από τις επιπτώσεις από καταστροφικά τσουνάμι που προκαλούνται από σεισμούς, υπάρχουν και άλλα τοπικά τσουνάμι με αξιοσημείωτα αποτελέσματα, που προκαλούνται από σεισμούς εντός του Ιονίου. Το γεγονός ότι δεν έχει σημειωθεί μέχρι στιγμής τέτοιο καταστροφικό γεγονός στο Ιόνιο, δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Αντίθετα, όπως έχει αποδειχθεί για άλλες περιοχές με σεισμογόνες και “τσουναμιγενείς” δομές σε όλο τον κόσμο, αυτό είναι πολύ πιθανό», εξηγούν οι ειδικοί στην έρευνα τους.
Την ίδια ώρα, προτείνουν την ένταξη του Ιονίου στις «τσουναμι-γενείς» ζώνες της Ελλάδας, τον εντοπισμό όλων των περιοχών που επλήγησαν από τσουνάμι στο παρελθόν και την εμφάνιση των πιο ευάλωτων σε μελλοντικές επιπτώσεις από τσουνάμι, με την υποθαλάσσια χαρτογράφηση του βυθού και την απευθείας χαρτογράφηση των πηγών κινδύνου, ώστε να γίνει ένα πρώτο σημαντικό βήμα για την επαναξιολόγηση του κινδύνου στη συγκεκριμένη περιοχή.
