Συνομιλώντας πρόσφατα το «Θάρρος» με έμπορο φρούτων και λαχανικών, σε κάποιο σημείο τον είχαμε ρωτήσει για τις καλλιέργειες στη Μεσσηνία και ειδικά της πατάτας στην περιοχή της Μεσσήνης, όπου οι παραγωγοί συνεχώς καταγγέλλουν ότι έχει χαμηλή τιμή. Η απάντησή του ήταν ότι καλλιέργειες, όπως της πατάτας, έχουν ξεπεραστεί και θα πρέπει οι αγρότες να στραφούν σε άλλες.
Όταν στην τελευταία συνέντευξη Τύπου των αγροτών στο Δημαρχείο Μεσσήνης θίξαμε το συγκεκριμένο θέμα, είναι γεγονός ότι κάποιοι εξοργίστηκαν, μιλώντας μεταξύ άλλων για τις χαμηλές τιμές που αγοράζουν οι έμποροι και την έλλειψη κινήτρων από το κράτος για να στραφούν σε νέες καλλιέργειες.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τους αγρότες, οι καλλιέργειες δεν είναι σαν τα πουκάμισα που από τη μια στιγμή στην άλλη αλλάζουν, ενώ σε καμία περίπτωση η καλλιέργεια της πατάτας δεν είναι ξεπερασμένη. Αυτή τη στιγμή διαθέτουν λάστιχα, αγροτικά μηχανήματα και άλλον εξοπλισμό, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι για την καλλιέργεια της πατάτας. Πρόσθεσαν, δε, ότι οι έμποροι αγοράζουν τις πατάτες τους με δύο ευρώ και τις πωλούν πολλές φορές με 10.
Επίσης, ανέφεραν ότι η περιοχή είναι η πρώτη σε όλη την Ευρώπη, με την παραγωγή όμως να έχει μειωθεί, αφού δεν μπορούν να την πουλήσουν. Διαφορετικά, τα στρέμματα καλλιέργειας θα ήταν πολύ περισσότερα, κάτι που όμως με τις συγκεκριμένες τιμές είναι ζημιογόνο για τους καλλιεργητές.
Σχετικά με τις αθρόες εισαγωγές, έφεραν ως παράδειγμα την Πολωνία. Όπως υποστήριξαν, εκεί, όταν βγει η παραγωγή που η χώρα χρειάζεται, σταματούν οι εισαγωγές, κάτι που στην Ελλάδα δε συμβαίνει, με τις εισαγωγές να είναι ανεξέλεγκτες.
Η αλλαγή καλλιέργειας και η άποψη ενός νέου αγρότη
Στο ενδεχόμενο «να φύγουν» από την πατάτα και να στραφούν σε άλλες καλλιέργειες, απάντησαν ότι δεν μπορεί να γίνει, καθώς δεν έχουν στήριξη για να το κάνουν.
Όπως χαρακτηριστικά είπε ένας νέος αγρότης, όταν ο ίδιος ξεκίνησε η στήριξη που έλαβε ήταν 5.000 ευρώ και τίποτε άλλο, ενώ αν ξεκινούσε το εγχείρημα στην Ολλανδία, θα του έδιναν κάποια στρέμματα και θα του έλεγαν ότι θέλουν από αυτόν συγκεκριμένα προϊόντα.
Κατά τον ίδιο, το επάγγελμα του αγρότη πρέπει να κλειδωθεί, όπως θα πρέπει να γίνει κάτι και με τις επιδοτήσεις, κι αυτές να μοιράζονται δίκαια.
Κλείνοντας σημείωσε πως θέλουν να ανανεώσουν το στόλο τους, αλλά δε τους δίνεται η δυνατότητα να το κάνουν.
Νέες καλλιέργειες: κάτι που δοκιμάστηκε και απέτυχε
Απαντώντας άλλος αγρότης στο ζήτημα της αλλαγής καλλιέργειας, παρατήρησε ότι «ναι η πατάτα πεθαίνει» και πλέον το πολύ 100 οικογένειες να απασχολούνται, αλλά οι νέες καλλιέργειες, που και το υπουργείο προωθεί, δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Μάλιστα, οι αγρότες της Μεσσήνης βρέθηκαν στο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου, όπου έγινε συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα. Εκεί η ΔΑΟΚ τους πρότεινε να στραφούν σε καλλιέργειες τροπικών φυτών, όπως αβοκάντο κ.λπ., αλλά οι αγρότες θεωρούν ότι αυτό είναι ανέφικτο. Από άποψη τεχνογνωσίας αρχικά, υπάρχουν παραδοσιακές καλλιέργειες, όπως η ελιά, η πατάτα της Μεσσήνης κ.ά. Για αυτές οι συγκεκριμένοι αγρότες είναι καταρτισμένοι, ενώ έχουν τα μηχανήματα και τις υποδομές. Παρ’ όλα αυτά, οι αγορές, όπως είπε, «τους αδειάζουν» και δεν μπορούν να ζήσουν.
Αν στραφούν, λοιπόν, σε ένα νέο προϊόν, για το οποίο δε θα υπάρχει καν αγορά εδώ, που δε θα υπάρχει ζήτηση, ο αγρότης δε θα ξέρει πώς να καλυφθεί και θα πρέπει όλο αυτό να το λύσει μόνος του, με πιθανότερο σενάριο «να πέσει έξω» και να αποτύχει. Επίσης, το να στραφούν σε νέα καλλιέργεια προϋποθέτει στήριξη από το κράτος. Δε γίνεται, πρόσθεσε, χωρίς τεχνογνωσία να καλλιεργήσει αβοκάντο, να το παράγει, να μην ξέρει πού θα πουληθεί, αλλά και τι ασθένειες μπορεί να προκύψουν σε αυτό έπειτα από χρόνια.
Μια καλλιέργεια, ειδικά σαν τις δενδρώδεις, σχολίασε ακόμη, δεν είναι ότι φυτεύτηκε και μετά δε θέλει φροντίδα, «θέλει από πίσω μια επιστημονική μελέτη που θα βοηθήσει τον αγρότη».
Κλείνοντας τόνισε ότι το κράτος θα πρέπει «να βρεθεί πάνω από τους αγρότες αν θέλει άλλες καλλιέργειες, με γεωπόνους, αγορές, να τους ανοίξει το δρόμο και να τους εγγυηθεί ότι το νέο προϊόν θα καλλιεργηθεί και θα πουληθεί».
Το αποτυχημένο παράδειγμα των γκρέιπφρουτ
Τέλος, έγινε αναφορά στην περίπτωση των γκρέιπφρουτ, όπου δόθηκαν επιδοτήσεις, με αρκετούς αγρότες και της Μεσσήνης να ανταποκρίνονται. Ένας από αυτούς ήταν παρών, σχολιάζοντας ότι κράτησε την καλλιέργεια για 11 χρόνια, φύτεψε 3.000 δέντρα, αλλά τελικά οι καρποί σάπιζαν πάνω σε αυτά, αφού δεν υπήρχε αγορά. Πρόσθεσε, δε, ότι έφερναν χυμούς σε κολώνες από τη Βραζιλία, κι έτσι όσοι αγρότες της περιοχής είχαν φυτέψει τα συγκεκριμένα δέντρα, τα αφαίρεσαν. Παράλληλα, επισήμανε ότι δεν υπάρχουν αποθέματα σε κεφάλαιο για να αλλάξουν καλλιέργεια, «αν το κράτος το θέλει αυτό, πρέπει να πριμοδοτήσει» σχολίασε.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
