Χαμόγελα, συγκίνηση και ελπίδα στην παράσταση «Τι θα πει παιδί;»

Χαμόγελα, συγκίνηση και ελπίδα στην παράσταση «Τι θα πει παιδί;»

Χαμόγελα, συγκίνηση και ελπίδα σκόρπισαν την Κυριακή το βράδυ μικροί και μεγάλοι μαθητές των Εκπαιδευτηρίων Μπουγά στην παράσταση «Τι θα πει παιδί;», που δόθηκε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού.
Οι μικροί μαθητές της Β΄ Δημοτικού και οι μαθητές της ομάδας Λογοτεχνίας καθήλωσαν το κοινό με την αφοπλιστική τους αθωότητα και την παιδική τους ζωντάνια. Με μικρές ερωτήσεις για σπουδαία ζητήματα θύμισαν σε όλους τους μεγάλους ότι τα παιδιά είναι μικρά πλάσματα με μεγάλα όνειρα, υπαρξιακές απορίες και πλούσια συναισθήματα, όπως χαρακτηριστικά τόνισε η εμψυχώτρια της ομάδας Λογοτεχνίας, Χριστίνα Δίμιζα, που σκηνοθέτησε την εκδήλωση.
Η κατάμεστη αίθουσα συχνά πλημμύρισε από γέλια, καθώς τα παιδιά προσέγγισαν με χαρακτηριστικό χιούμορ ακόμα και θέματα όπως ο έρωτας, η φιλία, η απώλεια, το διαζύγιο, η υπερπροστασία, η γνώση, ο Θεός. Δεν έλειψαν όμως και τα δάκρυα, όταν με γλυκό χαμόγελο παρακίνησαν τους γονείς να είναι παρόντες στη ζωή των παιδιών τους σήμερα, αν θέλουν να υπάρχουν στις αναμνήσεις των παιδιών τους αύριο.
Οι μαθητές, που είχαν γράψει τα δικά τους συνθήματα, διαδήλωσαν την ανάγκη η παιδική ηλικία να αναγνωρίζεται, χωρίς να στραγγαλίζεται και διεκδίκησαν από τους σημαντικούς ενήλικες της ζωής τους την εμπιστοσύνη που δείχνει κανείς σε ένα σπόρο. Ο καλός γεωργός, για παράδειγμα, φροντίζει το σπόρο, αλλά δεν προσπαθεί να του μάθει τι να γίνει όταν μεγαλώσει.
Σαν αληθινοί καλλιτέχνες οι μαθητές άγγιξαν τις πιο ευαίσθητες χορδές όλων των θεατών, μοιράζοντας αλήθειες και διαλύοντας μύθους γύρω από το τι θα πει παιδί. Η ερώτηση μία, οι απαντήσεις τους πολλές και καθένας κάτι πήρε βαθιά στην καρδιά του φεύγοντας. Για αυτόν ακριβώς το λόγο οι δασκάλες της Β΄ Δημοτικού, Ελένη Γέτου και Δωράνθη Κυριοπούλου, που επιμελήθηκαν το αφιέρωμα, ζήτησαν το πιο ζεστό χειροκρότημα για τα παιδιά και όλοι οι θεατές πράγματι το πρόσφεραν απλόχερα.