Πριν από λίγες μέρες είχαμε αναφερθεί σε βουλωμένο φρεάτιο στη Μεσσήνη, καθώς έχοντας απαυδήσει οι ντόπιοι από αυτή την κατάσταση, αποφάσισαν να παρέμβουν τοποθετώντας στα στάσιμα νερά του πλαστικά παπάκια.
Με αφορμή αυτό, αναγνώστρια επικοινώνησε μαζί μας, θέλοντας όχι μόνο να επιβεβαιώσει την παραπάνω εικόνα, αλλά και να υπογραμμίσει την αδράνεια του Δήμου Μεσσήνης στο να δώσει λύση.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει η ίδια: «Εδώ και οκτώ μήνες με υπομονή και καλή πρόθεση προσπαθώ να βρω λύση σε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζω καθημερινά ως κάτοικος αυτής της πόλης.
Τα νερά της βροχής και τα νερά από τις υδρορροές σπιτιών και καταστημάτων δημιουργούν μια ‘’λίμνη’’ στην πόρτα του μαγαζιού μου.
Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορώ να ανοίξω την πόρτα του μαγαζιού μου και να μην μπορώ να διατηρήσω τις βιτρίνες μου καθαρές!
Προσπαθώντας για το αυτονόητο απευθύνθηκα στους αρμοδίους! Με εμπαιγμούς και ευτελείς δικαιολογίες όλο αυτό το διάστημα ισχυρίζονται ότι φταίει ο εργολάβος που δεν έχει συνδέσει τα φρεάτια, φταίνε τα νερά του γείτονα, φταίει ο Θεός που βρέχει!
Αγανακτισμένη και θέλοντας να διακωμωδήσω την κατάσταση την οποία βιώνω, σκέφτηκα να κάνω μια σιωπηλή διαμαρτυρία.
Προ ημερών τοποθέτησα παπάκια (πλαστικά) στην ‘’τεχνητή λίμνη’’ που δημιουργείται έξω από την πόρτα μου. Οι αρμόδιοι επανήλθαν χωρίς σύνεση, χωρίς αίσθημα ευθύνης, αντίθετα με έπαρση, ειρωνεία και κυνισμό, υποδεικνύοντάς μου πως έπρεπε να βάλω γουρούνια, από αυτά που έχω στο σπίτι μου!
Τελικά, έχουν δίκιο! Αφού κρίνουν εξ ιδίων και αφού μας αντιμετωπίζουν ως γουρούνια που πρέπει να ζούμε μέσα στη λάσπη!
Αναρωτιέμαι εάν αυτό το πρόβλημα το αντιμετώπιζε οικείο τους πρόσωπο σε πόσες ώρες θα είχε δοθεί λύση…
Με εκτίμηση προς τους συμπολίτες μου,
Γέρουλα Χαρούλα».
Χρ.Μ.
