Σύμφωνα με το World Economic Forum, η Ημέρα της Γυναίκας ξεκίνησε να γιορτάζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες το Φεβρουάριο του 1909 με στόχο να δώσει στις γυναίκες μεγαλύτερη φωνή να προωθήσουν τα αιτήματά τους για ίσα δικαιώματα.
Fast Forward στο 2022 και στον τομέα του επιχειρείν, η Ευρωπαϊκή Ένωση ενέκρινε την ιστορικής σημασίας οδηγία “Women on Boards”, που διασφαλίζει την εκπροσώπηση των γυναικών που διαθέτουν τα προσόντα για να καταλάβουν υψηλόβαθμες θέσεις στα διοικητικά συμβούλια. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το HR Professional, έως τα τέλη Ιουλίου του 2026, όλες οι μεγάλες, εισηγμένες στα χρηματιστήρια εταιρείες της Ε.Ε., θα πρέπει να λάβουν μέτρα για να αυξηθεί η παρουσία των γυναικών στα ανώτατα κλιμάκιά τους: το 40% των μη εκτελεστικών διοικητικών θέσεων ή το 33% του συνόλου των θέσεων διοικητικών στελεχών θα πρέπει να στελεχώνεται από το υποεκπροσωπούμενο φύλο.
Παράλληλα, το “Great Breakup” είναι η πιο πρόσφατη τάση στο χώρο εργασίας που καθοδηγείται από γυναίκες ηγέτες που εγκαταλείπουν τις θέσεις εργασίας τους για να βρουν εταιρείες που εκτιμούν καλύτερα την εμπειρία τους. Οι γυναίκες εξακολουθούν να υποεκπροσωπούνται στην ηγεσία, ενώ οι εταιρείες προσαρμόζονται με αργούς ρυθμούς στη νομοθεσία όσο και στις αρχές της ποικιλομορφίας, της ισότητας και της ενσωμάτωσης που επιβάλλει η εργασιακή πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται κενό στην κάλυψη των ανώτερων θέσεων ηγεσίας.
Σύμφωνα με την έρευνα της McKinsey και του Leanin.org, οι παράγοντες που ωθούν τις σημερινές γυναίκες ηγέτες να εγκαταλείψουν τις εταιρείες τους είναι ακόμη πιο σημαντικοί για την επόμενη γενιά γυναικών κάτω των 30 ετών.
Συγκεκριμένα, οι νεαρές γυναίκες ενδιαφέρονται περισσότερο για τις ευκαιρίες επαγγελματικής ανέλιξης: περισσότερα από τα δύο τρίτα των γυναικών αυτών επιθυμούν να αποκτήσουν ηγετική θέση στην εργασία τους.
Θεωρώ πως βάσει των παραπάνω δημιουργείται ένα οξύμωρο σχήμα.
Από τη μια πλευρά, θεσπίζονται νόμοι σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την ενίσχυση της εκπροσώπησης των γυναικών σε ανώτερες θέσεις με βάση την υποχρεωτικότητα, ενώ από την άλλη οι γυναίκες αποχωρούν από υψηλόβαθμες θέσεις εργασίας, διότι (προφανώς) κάποια βασικά ζητούμενά τους δεν καλύπτονται από το εργασιακό τους περιβάλλον. Παρατηρείται εν συνεχεία ότι πολλές από αυτές τις γυναίκες ιδρύουν δικές τους επιχειρήσεις, καθώς τα ποσοστά ίδρυσης νέων επιχειρήσεων από γυναίκες έχουν αύξηση 14% στην Ε.Ε. την τελευταία πενταετία.
Δημιουργείται, συνεπώς, ένα «λογικό κενό» ανάμεσα στη θεωρία πίσω από τη νομοθεσία και το τι συμβαίνει στην πράξη. Διερωτώμαι εάν η λύση για το glass ceiling είναι η θέσπιση quotas για τη συμμετοχή των γυναικών σε ανώτερες θέσεις ή εάν απλά πρέπει να θεσπιστούν τα πλαίσια για την υποστήριξη των γυναικών, ώστε να ανελιχθούν σε ανώτερες θέσεις. Η ντιρεκτίβα “Women on Boards” δεν αντιμετωπίζει ουσιαστικά τα ζητήματα προκαταλήψεων, έλλειψης εμπειρίας, έλλειψης κινήτρων και αυξημένων οικογενειακών ευθυνών που ταλανίζουν τις γυναίκες αναφορικά με την ανέλιξή τους σε ανώτερες θέσεις ηγεσίας.
Όταν, λοιπόν, δεν καλλιεργείται το πλαίσιο νομοθετικά ώστε να διευκολυνθεί η ανέλιξη των γυναικών σε θέσεις ηγεσίας, αυτές οι θέσεις που προβλέπονται από τα quotas πώς θα καλυφθούν;
To όραμα στην πράξη
Εκπροσωπώντας την τρίτη γενιά επιχειρηματιών μιας ελληνικής οικογενειακής επιχείρησης και την πρώτη γυναίκα στην οικογένεια που συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, οφείλω να δηλώσω πως στην ΩΜΕΓΑ πρεσβεύουμε στην πράξη την ενίσχυση των γυναικών, είτε δίνοντας ευκαιρίες απασχόλησης και πρακτικής σε νεαρές γυναίκες που ξεκινούν την καριέρα τους είτε καλλιεργώντας για πάρα πολλά χρόνια την κουλτούρα σεβασμού και inclusivity, με τους ίδιους κανόνες και ευκαιρίες να ισχύουν για όλους.
Αναγνωρίζουμε πως οι γυναίκες αποτελούν ένα σημαντικό παράγοντα ανάπτυξης της επιχείρησης και μας στηρίζουν από την παραγωγή έως και τις ανώτερες θέσεις.
Για εμάς και για τις 45 γυναίκες που βρίσκονται στο πλευρό μας, θέλουμε να αποδεικνύουμε κάθε μέρα τη δέσμευσή μας στην πρόοδό τους.
Κλείνοντας, σας καλώ να αναρωτηθούμε τι γιορτάζουμε στο επιχειρείν την Ημέρα της Γυναίκας; Γιορτάζουμε το πόσα βήματα έχουν γίνει από το 1909 έως και σήμερα για την ενίσχυση της θέσης της στο εργασιακό περιβάλλον;
Μήπως, όμως, με τη συνέχιση αυτής της συγκεκριμένης «γιορτής» αποδεχόμαστε σιωπηλά ότι η λύση στο πρόβλημα δεν έχει ακόμα βρεθεί;
Το πραγματικό ζήτημα δεν είναι ότι οι γυναίκες είναι καλύτερες ηγέτιδες, αλλά το ότι θα πρέπει να συζητάμε ως κοινωνία, όχι για το αν η ηγετική αποτελεσματικότητα έχει φύλο, αλλά για το πώς ανοίγουμε το δρόμο προς την ηγεσία ισότιμα και στα δύο φύλα.
Της Όλγας Κωνσταντακοπούλου
Marketing & Exports Manager ΩΜΕΓΑ Α.Β.Ε.Ε.
ΠΗΓΗ: thetotalbusiness.com
