Πρεμιέρα για τον «Γυάλινο Κόσμο» του ΔΗΠΕΘΕΚ

Πρεμιέρα για τον «Γυάλινο Κόσμο» του ΔΗΠΕΘΕΚ

Το αριστούργημα του σπουδαίου Αμερικανού συγγραφέα Tennessee Williams «Ο Γυάλινος Κόσμος» παρουσιάζει το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καλαμάτας, έχοντας πρεμιέρα μεθαύριο στις 9.00 το βράδυ, όπως αναφέρθηκε χθες σε συνέντευξη Τύπου.
Σύμφωνα με το σκηνοθέτη και καλλιτεχνικό διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕΚ, Γιώργο Μαργαρίτη, «Ο Γυάλινος κόσμος» αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα έργα του συγγραφέα και όποτε έχει παρουσιαστεί στη σκηνή των ελληνικών θεάτρων, έχει σημειώσει αξιοπρόσεκτη επιτυχία. Είναι ένα έργο που συγκινεί βαθιά, γιατί είναι ανθρώπινο και ακουμπά στον ψυχισμό των θεατών με την ιστορία του.
Σε εποχή οικονομικής κρίσης, οι ήρωες του έργου, μέλη μιας οικογένειας που αμύνεται στην επίθεση μιας οικονομίας που καταρρέει, προσπαθούν να κρατηθούν και να βρουν διέξοδο.
Συγκίνηση, χιούμορ, κάποιες φορές σαρκασμός και ειρωνεία εναλλάσσονται στην παράσταση, που με σύγχρονους τρόπους προσεγγίζει το μαγικό ρεαλισμό του συγγραφέα.
 
Συντελεστές της παραγωγής
Σκηνοθεσία, Δραματουργική Επεξεργασία, Φωτισμοί: Γιάννης Μαργαρίτης
Σκηνικά – Κοστούμια: Δημήτρης Κακριδάς
Μουσική: Δημήτρης Οικονομάκης
Βίντεο: Χρυσούλα Κοροβέση – Μάριος Γαμπιεράκης. Παίζουν οι ηθοποιοί: Χρυσάνθη Δούζη, Σοφία Κουλέρα, Γιάννης Μάνθος, Άρης Τσαμπαλίκας.
Παραστάσεις κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 και κάθε Κυριακή στις 20.00. Κάθε Παρασκευή, την παράσταση θα ακολουθεί συζήτηση των συντελεστών με το κοινό.
 
Το έργο
Με φόντο τα χρόνια της Μεγάλης Ύφεσης (δεκαετία του 1930), σε μια επαρχία του αμερικάνικου Νότου, εκτυλίσσεται η ιστορία μιας οικογένειας που την έχει εγκαταλείψει ο πατέρας.
Το κείμενο είναι μια εξομολογητική δήλωση ενοχής του αφηγητή – γιου Τομ, που κι εκείνος με τη σειρά του εγκατέλειψε – έπειτα από ορισμένες ατυχείς συμπτώσεις και πολλά σπαταλημένα όνειρα – τη μητέρα του Αμάντα και την αγαπημένη του αδελφή Λώρα. Στόχος η αναζήτηση της ελευθερίας, η πάντα μακρινή, σχεδόν άπιαστη ευτυχία.
Ένα σπαραχτικό και ταυτόχρονα ανελέητα σαρκαστικό έργο που μιλά για το δύσκολο αποχωρισμό από την οικογενειακή φωλιά, για την ενοχή, για την ανέφικτη φυγή, για τη μνήμη που μπορεί να γίνει… φυλακή.
Το έργο γράφτηκε το 1944 και παρουσιάστηκε την ίδια χρονιά στο θέατρο Civic στο Σικάγο.  Αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη θεατρική επιτυχία του Ουίλιαμς.
Α.Π.