Συγκρότημα που μετρά αρκετά χρόνια ζωής στην Καλαμάτα είναι οι Bit gia Bit, με εκατοντάδες εμφανίσεις, στις οποίες «παρασύρουν» τον κόσμο, μιας και οι συναυλίες τους κάθε φορά είναι ξεχωριστές.
Γεμάτοι πάθος, αλλά και σεβασμό για αυτό που κάνουν, συνεχίζουν το ταξίδι τους, με επόμενο σταθμό το Διεθνές Φεστιβάλ Κιθάρας Αθήνας, στο πλαίσιο του οποίου θα εμφανιστούν την προσεχή Παρασκευή στο κοινό της πρωτεύουσας.
Το «Θάρρος» τους «έκοψε» λίγο από τις πρόβες, μίλησε μαζί τους και σας τους παρουσιάζει:
-Bit gia Bit… Αρχικά πείτε μας ποιοι είστε;
Είμαστε μια παρέα μουσικών που εδώ και χρόνια ακολουθούμε μαζί το μεράκι μας. Είμαστε οι Bit gia Bit και έχουμε ανταμώσει πολλές φορές μαζί σας και με το αναγνωστικό και φιλόμουσο κοινό της πόλης. Ο Γιώργος Κλάδης στα κρουστά, ο Αντώνης Κουφουδάκης στην κιθάρα, ο Νικόλας Παλαιολόγος στο ούτι και η Μαρία Κρασοπούλου στο τραγούδι.
-Τα περισσότερα μέλη ενώνει το Μουσικό Σχολείο, η Σχολή Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής της Μητρόπολης Μεσσηνίας και το Ωδείο; Πώς αυτά συνέβαλαν στη μουσική σας πορεία;
Απόφοιτοι του Μουσικού οι τρεις εκ των τεσσάρων, απόφοιτοι ωδείων, καθηγητές και εργαζόμενοι της Σχολής Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής και του Δημοτικού Ωδείου, από κάθε μετερίζι και οι τέσσερίς μας καθοδηγούμαστε από την κοινή μας αγάπη για τη μουσική.
-Είστε ένα σχήμα που μετρά αρκετά χρόνια παρουσίας. Ποιο το μυστικό που έχει «κολλήσει» τόσο καλά;
Δεν υπάρχει μυστικό, παρά μόνο μια κοινή αλήθεια και των τεσσάρων μας. Αυτή της διαχρονικής διάθεσης για σύμπραξη. Αγαπάμε απλά να παίζουμε παρέα και να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους το δικό μας μουσικό κόσμο, όπως τον έχουμε φτιάξει.
-Σας αρέσει να «πειράζετε» τη μουσική και να εκτελείτε κάποιες φορές διαφορετικά τα τραγούδια;
Ένα μέρος της μουσικής μας έχει μέσα του την έννοια του «πειράγματος», ισχύει αυτό, αλλά πάντα με μια δημιουργική διάθεση και σεβασμό στην αρχική μορφή του εκάστοτε ακούσματος. Μας αρέσει, θα λέγαμε, να προσθέτουμε κάποιες φορές κομμάτια της δικής μας οπτικής πάνω στα τραγούδια. Αυτό δε συμβαίνει, βέβαια, σε όλο μας το ρεπερτόριο παρά μόνο σε κάποιες στιγμές. Υπάρχουν, άλλωστε, και δικά μας τραγούδια ενταγμένα στο ρεπερτόριο αυτό. Δικά μας εννοούμε σε σύνθεση και στίχο.
-Μιλήστε μας για τις εμφανίσεις σας μέχρι
σήμερα…
Μετράμε παρέα, πραγματικά,
πολλά χρόνια κοινής συμπόρευσης και οι τέσσερις. Έχουμε βρεθεί σε διάφορα
stage, μικρά, μεγάλα, πολύ φωτισμένα ή και αυτοσχέδια, εγχώρια ή του
εξωτερικού! Σε κάθε περίπτωση, όπου κι αν παίξαμε, πήγαμε με μεγάλη διάθεση να
εκφράσουμε και εκφραστούμε.
-Αναφερθήκαμε στο Μουσικό Σχολείο, το Ωδείο και τη Σχολή Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής της Μητρόπολης. Πόσο σημαντικά τα θεωρείτε για την πόλη και ειδικά για τα παιδιά;
Πρόκειται για κοιτίδες πολιτισμού για την πόλη και την κοινωνία στο σύνολό της. Μουσικοί φάροι για τα νεότερα παιδιά που ξεκινούν να χαράζουν τα πρώτα βήματά τους σε αυτό τον περιπετειώδη αλλά και συνάμα όμορφο κόσμο της μουσικής. Είναι πολύ σημαντική η ύπαρξη υποδομών μουσικής παιδείας και ειδικά σε καιρούς που χρειαζόμαστε τον πολιτισμό τόσο πολύ, ως αξία ζωτικής σημασίας για κάθε άνθρωπο.
-Σε λίγες μέρες θα βρεθείτε στην Αθήνα. Μιλήστε μας για αυτή τη συναυλία…
Στις 10 Μαΐου παίζουμε ως καλεσμένοι του Διεθνούς Φεστιβάλ Κιθάρας Αθήνας στο Ωδείο Αθηνών. Η συναυλία θα δοθεί στην αίθουσα «Άρης Γαρουφάλλης» με ώρα έναρξης στις 7.30 το απόγευμα. Είναι μεγάλη τιμή για εμάς να βρεθούμε σε μια τέτοια διοργάνωση, παίζοντας μουσικές που συνενώνουν Δύση και Ανατολή. Είναι ένα από τα πιο ιστορικά μουσικά φεστιβάλ στην Ελλάδα, με συμμετοχές καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο, του οποίου την καλλιτεχνική διεύθυνση έχει ο Κώστας Κοτσιώλης, σε συνεργασία με το δικό μας Φεστιβάλ Κιθάρας Καλαμάτας.
-Ποια τα σχέδιά σας;
Να παίζουμε και να βρισκόμαστε με τους ανθρώπους που αγαπούν τη μουσική μας, αλλά και με ανθρώπους που είναι ανοιχτοί να ακούσουν κάτι διαφορετικό. Είναι πολύ σημαντική αυτή η σχέση επικοινωνίας που έχουμε αναπτύξει με τον καιρό και πάντα προσπαθούμε να είμαστε συνεπείς σε αυτό.
Ο λόγος στην κυρία της παρέας τώρα…
-Σας γνωρίζουμε εδώ και χρόνια. Μιλήστε μας για τη δισκογραφική σας πορεία…
Η κυρία της παρέας υπήρξε ευλογημένη έως τώρα να τραγουδήσει καινούργια πράγματα και να δει εκ των έσω την ωραία ανηφόρα της ελληνικής δισκογραφίας. «Ωραία», γιατί έχει μέσα της την έννοια της δημιουργίας και της προσθήκης νέων πραγμάτων σε αυτό που ονομάζουμε «νέο ελληνικό τραγούδι», πράγμα που είναι σημαντικό και αναγκαίο, αλλά και «ανηφόρα», γιατί μιλάμε για ένα χώρο που χρειάζεται τεράστια προσπάθεια και ψυχικά αποθέματα για να τον ανακαλύψεις. Ας μη γίνεται, όμως, γκρινιάρα η κυρία της παρέας, καθότι πραγματικά νιώθει ευλογημένη για κάθε δισκογραφική συνεργασία έως τώρα. Άλλωστε και οι κύριοι της παρέας συμμετέχουν ενεργά στη δισκογραφία, είτε ορχηστρικής μουσικής είτε τραγουδιού. Είναι όλοι τους μουσικοί εγνωσμένης αξίας κι εγώ σταθερά υπερήφανη και για τους τρεις.
-Πέραν, όμως, της μουσικής, αγαπάτε και την ποίηση. Περιμένουμε κάτι νέο;
Η ποίηση έχει μείνει λίγο στο παρασκήνιο και στη σκηνή στέκεται η μουσική κυρίως. Χρειάζονται περίοδοι παύσης, διαβάσματος, σκέψης γενικότερα πάνω στα πράγματα για να επανέρχεσαι στη γραφή. Αυτό, όσο μεγαλώνω, γίνεται πιο έντονο ως ανάγκη. Ο χρόνος αυτός που δε γράφεις είναι ίσως πιο σημαντικός ουσιαστικά από εκείνον που είσαι παραγωγικός. Υπάρχει, ωστόσο, υλικό ως βάση για την τρίτη συλλογή.
-Τα σχέδιά σας;
Έρχεται σύντομα μια ακόμη δισκογραφική στιγμή, σε μια πολυσυλλεκτική δουλειά, για την οποία θα πούμε περισσότερα μόλις βγει στο φως.
Το σχέδιο είναι πάντα ένα: Να υπάρχουν αφορμές για τραγούδι. Είναι πάντα ωραίες οι αφορμές για τραγούδι!
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
