Σύμφωνα με τον Δ. Πτωχό χρειάζεται πολύ ιδρώτας για Μιναγιώτικο και Φιλιατρινό φράγμα
Η συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου τη Μεγάλη Εβδομάδα ήταν άκρως αποκαλυπτική. Απέδειξε ότι σε θέματα μείζονος σημασίας, όπως είναι η διαχείριση των υδάτων, ο… βασιλιάς είναι γυμνός.
Μπορεί ο περιφερειάρχης Δημήτρης Πτωχός να τόνισε ότι για την Περιφερειακή Αρχή τα θέματα άρδευσης είναι «ύψιστης προτεραιότητας και θέμα, αν θέλετε, επιβίωσης για το μεγαλύτερο τμήμα του πρωτογενούς τομέα», αλλά εκείνο που αποδεικνύεται και από τον ίδιο είναι ότι υπάρχουν τεράστια προβλήματα.
Δήλωσε, λοιπόν, ότι η Περιφερειακή Αρχή στους πρώτους μήνες της θητείας της έχει καταφέρει σημαντικά αποτελέσματα όσον αφορά ζητήματα έργων άρδευσης, ενώ ανακοίνωσε ότι στην Περιφέρεια Πελοποννήσου υπάρχουν «πολλοί ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ, που ακολουθούν διαφορετικές πολιτικές ανά Περιφερειακή Ενότητα. Είναι ανάγκη να υπάρχει ενιαίος φορέας διαχείρισης υδάτων, ενδεχομένως πέρα από τα διοικητικά όρια της Περιφέρειας Πελοποννήσου, να ακουμπήσει και την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας όσον αφορά στους νομούς που συνορεύουν. Έχουμε ζητήσει προς αυτή την κατεύθυνση από την κυβέρνηση και διεκδικούμε να είμαστε η δεύτερη Περιφέρεια που θα σχεδιάσει τέτοιον φορέα μετά τη Θεσσαλία, εφόσον εκεί βρεθεί ο τρόπος που θα λειτουργήσει».
Όμως, όλα αυτά τα γενικά, όταν έγιναν… λιανά, τουλάχιστον για τη Μεσσηνία, έδειξαν ότι σημαντικές υποδομές είναι στον αέρα. «Πιέζουμε όσο μπορούμε να επανεκκινήσουμε ή να επιταχύνουμε οτιδήποτε έργο υπάρχει προκειμένου να υλοποιηθεί πιο γρήγορα», τόνισε, αλλά παραδέχτηκε ότι το Μιναγιώτικο φράγμα είναι ένα έργο που χρειάζεται πολύ κόπο για να υλοποιηθεί.
Εδώ να σημειώσουμε ότι σε ρεπορτάζ του “Θ”, στα τέλη Φεβρουαρίου του 2024, για παρέμβαση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Παύλου Γερουλάνου, αναφέραμε ότι στον κατάλογο των έργων με τίτλο «μέτρα που αποσύρονται λόγω “εναλλακτικής προσέγγισης για επίτευξη του στόχου”» υπάρχει και το Μιναγιώτικο φράγμα μαζί με το δίκτυο άρδευσης.
Η εξήγηση που δινόταν για το εμβληματικό έργο (σ.σ. το οποίο είναι σε κατάλογο 17 έργων), που θα ενίσχυε τον πρωτογενή τομέα της Μεσσηνίας, είναι ότι «η Ελλάδα εξήγησε ότι δεκαεπτά μέτρα τροποποιούνται ή αποσύρονται, διότι απρόβλεπτα προβλήματα που άπτονται των συγκεκριμένων μέτρων κατέστησαν απαραίτητη μια εναλλακτική προσέγγιση για την επίτευξη του στόχου του μέτρου ή δημιούργησαν την ανάγκη προσαρμογής του μέτρου για την επίτευξη παρόμοιων στόχων με αποτελεσματικότερο τρόπο.
Η Ελλάδα ζήτησε την τροποποίηση ή την απαλοιφή του πεδίου εφαρμογής των προαναφερθέντων οροσήμων και στόχων ή την παράταση του χρονοδιαγράμματος υλοποίησης».
Όπως σημείωνε ο κ. Γερουλάνος, «κάποια από τα μέτρα για τα οποία η κυβέρνηση ζήτησε αναθεώρηση είναι γνωστά, κάποια όχι. Για κάποια από αυτά η κυβέρνηση έχει προβεί σε ανακοινώσεις, για άλλα όχι».
Για δε τα δίκτυα του Φιλιατρινού φράγματος, ο περιφερειάρχης ανακοίνωσε ένα νέο πρόβλημα και συγκεκριμένα ότι ο υπό κατασκευήν δρόμος Γαργαλιάνων – Μαραθούπολης δεν έχει προβλέψει πώς θα περνούν τα δίκτυα άρδευσης από το φράγμα από τα ανάντη στα κατάντη του δρόμου. Χαρακτηριστικά, τόνισε ότι για το «Φιλιατριανό πιέσαμε και εμείς πάρα πολύ για να προχωρήσουν οι απαλλοτριώσεις και η προκήρυξη για το κλειστό δίκτυο. Υλοποιείται εκεί δρόμος που δεν έχει την πρόβλεψη των δικτύων. Κάνουμε προσπάθεια».
Τέλος, σχολίασε ότι «γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά τα έργα τα οποία είναι σε εξέλιξη και τις μελέτες που απαιτούνται, όπως και τις μελέτες που είναι σε εξέλιξη. Για ακόμα μια φορά, όπως έχουμε κάνει γνωστό από την πρώτη στιγμή στο Περιφερειακό Συμβούλιο, να πω ότι όλα αυτά χρειάζονται πόρους, οι οποίοι δεν υπάρχουν».
Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι στο θέμα των δημόσιων υποδομών το τοπίο υλοποίησής τους είναι… ναρκοθετημένο!
Α.Π.
