Με το γκολ που σημείωσε στο 18’ ο Στρούγγης, η ομάδα της Καλαμάτας πήρε χθες στο γήπεδο Νέας Ευκαρπίας στην Πολίχνη Θεσσαλονίκη τη φιλική νίκη επί του Μακεδονικού. Το 0-1 διαμορφώθηκε μετά από σέντρα του Χάγκαν, κεφάλια του Μπακαγιόκο την οποία απέκρουσε ο τερματοφύλακας των γηπεδούχων, με τον σκόρερ να εκμεταλλεύεται την επαναφορά, πλασάροντας εύστοχα από κοντά. Και για τις δύο ομάδες ήταν ένα χρήσιμο τεστ εν όψει του πρωταθλήματος της Super League 2 (θα αγωνιστούν σε διαφορετικό όμιλο).
ΚΑΛΑΜΑΤΑ (Νίκος Αναστόπουλος): Λαδάς, Μπακαγιόκο, Τσελεπίδης, Στρούγγης, Ριέστρα, Αναστασόπουλος (30’ Ξενιτίδης), Τζανακάκης, Βαλεριάνος, Μορέιρα, Γρίβας, Χάγκαν.
Η ενδεκάδα και οι αλλαγές του β’ ημιχρόνου: Κότσαρης (60’ Μέντες), Μπακαγιόκο, Τσελεπίδης, Στίγκας, Ουμπέντα, Ξενιτίδης (76’ Χόντζα), Ουές, Κωνσταντινόπουλος, Μορέιρα (76’ Καστόρας), Κατάλντι, Ντικινί.
Με Εθνικό Νέου Κεραμιδίου το Σάββατο
Το φιλικό με τον Μακεδονικό ήταν το δεύτερο για την Καλαμάτα, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της που συνεχίζεται στο Ελατοχώρι Πιερίας. Είχε προηγηθεί την Κυριακή 11/8 το 0-3 επί των Ποντίων Κατερίνης, ομάδα του τοπικού πρωταθλήματος και θα ακολουθήσει το ερχόμενο Σάββατο 17 Αυγούστου, στο Α΄ΔΑΚ Κατερίνης (11 π.μ.) το αγωνιστικό τεστ με τον Εθνικό Νέου Κεραμιδίου, λίγο πριν η τοπική μας ομάδα πάρει το δρόμο της επιστροφής.
ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΠΑΧΡΑΜΗ ΣΕ ΚΑΛΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΕ ΛΑΡΙΣΑ
13η Αυγούστου μια ημέρα θλίψης και πόνου
Τόσο στην Καλαμάτα, όσο και στη Λάρισα και στην ΑΕΛ δεν ξεχνούν τον Παναγιώτη Μπαχράμη… «Η 13η Αυγούστου 2010 είναι μια ημέρα που φέρνει θλίψη και πόνο στην οικογένεια της ομάδας μας. Ο Παναγιώτης Μπαχράμης, ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν την φανέλα της Μαύρης Θύελλας, την αποφράδα εκείνη μέρα έφυγε από την ζωή ύστερα από ατύχημα στην θάλασσα, ενώ έκανε το αγαπημένο του ψαροντούφεκο.
Πέρασαν κιόλας 14 χρόνια που ο “Ποτούλης” των Ελληνικών γηπέδων λείπει από κοντά μας, αλλά η ομάδα μας και οι οπαδοί μας δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ» αναφέρει χθεσινή ανακοίνωση της ΠΑΕ Καλαμάτα.
Η οπαδική σελίδα www.aelole.gr δημιούργησε ένα συγκινητικό βίντεο, με αγωνιστικές και μη στιγμές, το οποίο συνοδεύει με ένα εκτενές βιογραφικό του εξαιρετικά άτυχου Καλαματιανού ποδοσφαιριστή: «Δεκατέσσερα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ημέρα που ο Παναγιώτης Μπαχράμης έφυγε από τη ζωή. Στις 13 Αυγούστου του 2010 σε ηλικία μόλις 34 ετών άφησε την τελευταία πνοή, όταν τραυματίστηκε θανάσιμα από ταχύπλοο σκάφος, ενώ έκανε υποβρύχιο ψάρεμα στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της Κυπαρισσίας. Ήταν πατέρας δύο ανήλικων κοριτσιών. Ο Παναγιώτης Μπαχράμης γεννήθηκε στην Καλαμάτα στις 12 Μαρτίου 1976 και έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στον τοπικό Απόλλωνα το 1993 με τον οποίο αγωνίστηκε στη Δ΄ Εθνική. Με τις εμφανίσεις του κλήθηκε στην εθνική Νέων και το 1994 πήρε μεταγραφή στον κορυφαίο σύλλογο της πόλης, την Καλαμάτα. Εκεί αγωνίστηκε επτά σεζόν, έως το 2001, αρχικά στη Β΄ Εθνική κι έπειτα στην Α΄ Εθνική. Το 2001 έφυγε από την Καλαμάτα και πήγε στον Ηρακλή, όπου έμεινε έως το 2004. Στη συνέχεια πήρε μεταγραφή για την ΑΕΛ. Με τους «βυσσινί» είχε κατακτήσει το Κύπελλο Ελλάδας το 2007, ενώ την επόμενη σεζόν συμμετείχε και στο Κύπελλο UEFA. Αγωνίστηκε στην ΑΕΛ την περίοδο 2004-2008 και είχε συνολικά 78 συμμετοχές με 7 γκολ. Το 2008-09 ενσωματώθηκε στο δυναμικό της Βέροιας, την οποία βοήθησε να επανέλθει στη Β΄ Εθνική. Στο τέλος της σεζόν 2009-10 έμεινε ελεύθερος.
Αιωνία του η μνήμη!».
Τέλος, μεταξύ άλλων, η επίσημη σελίδα της ΑΕ Λάρισας αναφέρει: «Συνδέθηκε με τις καρδιές των Λαρισαίων φιλάθλων ο Παναγιώτης Μπαχράμης. Αγάπησε τη Λάρισα, άφησε το στίγμα του και αγαπήθηκε πολύ από όλους μας, για τον εξαιρετικό του χαρακτήρα και το ήθος του, αλλά και την μεγάλη του αγωνιστικότητα. Βοήθησε τα μέγιστα στην μεγάλη πορεία της αγαπημένης μας ομάδας και το όνομά του, γράφτηκε με «χρυσά» γράμματα, γιατί ήταν πολύ άδικος και γρήγορος ο χαμός του, αφού ο Παναγιώτης Μπαχράμης είχε όλο το μέλλον μπροστά του.
«Κι αν κάποιοι φύγαν απ’ τη ζωή σου, σε βλέπουν απ’ το κλαμπ του παραδείσου…». Με το ξεχωριστό αυτό σύνθημα, οι οπαδοί μας, με συγκλονιστικό τρόπο, πάντα μας θυμίζουν και μας προκαλούν ρίγη συγκίνησης αλλά και ανατριχίλας. Γιατί δυστυχώς η ΑΕΛ έχει το θλιβερό προνόμιο να βλέπει τη μεγάλη βυσσινί οικογένειά της, να μεγαλώνει όχι μόνο στη γη, αλλά και στον παράδεισο…
Θα σε θυμόμαστε πάντοτε… Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ!».
