Αξιότιμη κα Αποστολάκη, Αγαπητή Άντα,
διαβάζοντας για την 126η επέτειο από την έκδοση του «Θάρρους» η σκέψη μου γύρισε 63 χρόνια πίσω, στο μακρινό 1962, όταν ανέλαβα σε ηλικία 17 ετών χειριστής του πιεστηρίου.
Τεχνολογία της εποχής με τυπογραφικά στοιχεία (ούτε καν λινοτυπία) και καθημερινό αγώνα να ξεκινήσει η εκτύπωση πριν από τις 3.30 το πρωί.
Έχοντας μπει στην τυπογραφία σε ηλικία 11 ετών και ασχολούμενος ακόμα μαζί της, λέω με θάρρος πως η σχεδόν για μια 10ετία εργασία μου στο «Θάρρος» ήταν καθοριστική, όχι μόνο για τις δεξιότητες που απόκτησα, αλλά κυρίως για τον σεβασμό που απαιτεί αυτή η τέχνη.
Όπως έλεγε ο αείμνηστος πατέρας σας, «η τυπογραφία είναι γένους θηλυκού και οφείλεις να την αγαπάς».
Εύχομαι ολόψυχα στο «Θάρρος» χρόνια πολλά! Πάντα μπροστά με θάρρος!
Με εκτίμηση,
Γιώργος Η. Γκρέκης
