Παρέμβαση στην πρόταση υλοποίησης υδροηλεκτρικού έργου στο “Σιτσοβίτικο ρέμα” στον Ταΰγετο έγινε και από το «Δίκτυο φορέων πολιτών ΠελοπόννηSOS».
Όπως αναφέρουν σε δημόσια παρέμβασή τους, «καθώς η στρατηγική της Ε.Ε. για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 προβλέπει την άρση εμποδίων και φραγμάτων σε ποτάμια, ώστε να αποκατασταθεί η ελεύθερη ροή τους σε μήκος τουλάχιστον 25.000 χιλιομέτρων, υλοποιείται το έργο “Απομάκρυνση φραγμών από ποταμούς: σχέδιο εφαρμογής για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη”, στο οποίο συμμετέχει και η Ελλάδα.
Είναι, λοιπόν, λογικό να εγκρίνονται μικρά υδροηλεκτρικά στην Ελλάδα, όταν ΜΟΝΟ το 2022 απομακρύνθηκαν 325 τεχνητοί φραγμοί από ποτάμια συστήματα στην Ευρώπη και όταν τα υδροηλεκτρικά ως 10 MW θεωρούνται μη φιλοπεριβαλλοντικές, βιώσιμες επενδύσεις από την Ε.Ε.;
Πέρα από τα προαναφερόμενα, το συγκεκριμένο έργο θα πρέπει να απορριφθεί, διότι: ο σταθμός παραγωγής του έργου και ένα μέρος του αγωγού προσαγωγής χωροθετείται εντός της Ζώνης Προστασίας της Φύσης “ΖΠΦ_15 – Ζώνη Προστασίας της Φύσης Φαραγγιού Νέδοντα”, εντός της οποίας η ειδική χρήση γης “(34) εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας” δεν αποτελεί επιτρεπόμενη χρήση βάσει της εγκεκριμένης με την υπ’ αριθμ. ΥΠΕΝ/ΔΔΦΠΒ/32234/1260/24-3-2023 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων. Πρόκειται για αυτοτελή λόγο απόρριψης του υπό διαβούλευση έργου, καθώς τυχόν περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου θα παραβιάζει το Προεδρικό Διάταγμα που αναμένεται να θεσμοθετήσει την παραπάνω εγκεκριμένη από το ΥΠΕΝ Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη.
Επίσης, η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του έργου δεν εκτιμά ουσιαστικά τις σωρευτικές του επιπτώσεις και των υπόλοιπων έργων στην ευρύτερη περιοχή, κατά παράβαση Υπουργικής Απόφασης. Μόνο εντός της υπολεκάνης απορροής του Νέδοντα κατέχουν άδεια παραγωγής τρία (3) Μικρά Υδροηλεκτρικά Έργα (ΜΥΗΕ), των οποίων οι συσσωρευτικές επιπτώσεις δεν εξετάζονται.
Επιπρόσθετα, το έργο θα προκαλέσει αποψίλωση σε κατάφυτες δασικές εκτάσεις πλατύφυλλων δέντρων, με αποτέλεσμα την απώλεια σημαντικών οικοσυστημικών υπηρεσιών εντός και πλησίον περιοχών Natura 2000, ενώ είναι πολύ πιθανό να συντελέσει στην περαιτέρω εξάπλωση της καταστροφικής ασθένειας του μεταχρωματικού έλκους (μύκητας Ceratocystis platani) στα πλατάνια της περιοχής. Τα πλατάνια βρίσκονται υπό σοβαρή απειλή πανελλαδικώς, αν όχι παγκοσμίως, από την ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους.
Στη Μεσσηνία υπάρχει εντονότατο πρόβλημα από το παθογόνο, το οποίο μεταδίδεται κυρίως ανθρωπογενώς, από ανθρωπογενή διασπορά της ασθένειας με μηχανήματα εκσκαφής, που χρησιμοποιούνται σε ποτάμια ή δρόμους με προσβεβλημένα δέντρα, τα οποία μεταφέρουν μολυσμένο χώμα ή τεμάχια προσβεβλημένου ξύλου και δημιουργούν νέες εστίες προσβολής (ΕΘΙΑΓΕ). Για να γίνει αντιληπτός ο βαθμός τρωτότητας των πλατανιών, μόνο στην περιοχή του Πλανητέρου και των Καλαβρύτων θα κοπούν 52.000 πλατάνια σε μια απόπειρα να μετριαστεί ο εν λόγω μύκητας, με το οικονομικό κόστος να εκτιμάται σε 20 εκατομμύρια ευρώ για την κοπή και μόνο των δέντρων… Καθίσταται, λοιπόν, σαφές πόσο είναι σημαντικό να αποφεύγονται η είσοδος μηχανημάτων και οι πάσης φύσεως χωματουργικές εργασίες σε περιοχές που φύονται πλατάνια».
