Σιγά σιγά «κλείνει» η περίοδος της βασιλόπιτας… Πολύ φλουρί και φέτος. Πρώτος και καλύτερος ο κατά τα άλλα συμπαθής δήμαρχός μας. Πολλή πίτα, πάντα δραστήριος και κοντά στους δημότες, πρωί, μεσημέρι, απόγευμα, βράδυ, πρέπει να τον έπιασε πονόκοιλος. Αν του τύχαινε και κανένα φλουρί, θα ήταν καλό για μας, γιατί, όπως λένε, αν σου τύχει το φλουρί, θα είσαι τυχερός όλη τη χρονιά (απ’ ό,τι ξέρω, δεν του «έκατσε» τίποτα).
Πριν από μέρες είχαμε ένα πρωινό μικρό διάλογο, με την τσίμπλα στο μάτι, σε μια κοπή βασιλόπιτας ενός συλλόγου που επέλεξε να την κάνει πρωί πρωί.
-Καλημέρα, Κώστα, εδώ κι εσύ; (Μάλλον δεν το περίμενε ήταν πρωί)
-Καλημέρα, δήμαρχε, όπου είστε, είμαστε και εμείς (τα ΜΜΕ), του είπα.
Πήρε το κομμάτι του από τη βασιλόπιτα και έκατσε μαζί με τους άλλους «επισήμους» σε ένα ξεχωριστό τραπέζι, όπως γίνεται πάντα (δεν κατάλαβα ποτέ γιατί γίνεται αυτό), ξεχωριστά από εμάς που τη βγάλαμε όρθιοι στον περίβολο μιας εκκλησίας όπου γινόταν η εκδήλωση. Έριχνε κι ένα ψιλόβροχο.
Μέσα σε αυτή τη χαρούμενη ατμόσφαιρα μας ήρθε η ανακοίνωση της «Φάρις» του αγαπητού Σωτήρη (πρόεδρος), η οποία μας ενημερώνει ότι βασιλόπιτες τέλος, τώρα καρναβάλι, και για να μη σας τρώει η αγωνία, η έναρξη του φετινού θα γίνει την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου, ενώ λίγες μέρες νωρίτερα αναμένεται να ξεκινήσει η τοποθέτηση του καρναβαλικού διάκοσμου σε διάφορα σημεία της πόλης, αφού πρώτα ολοκληρωθεί ο εορτασμός της Υπαπαντής (πολύ εορταστική αυτή η πόλη).
Σκέφτομαι σχετικά με το διάκοσμο ότι φέτος θα μας έρθει πιο οικονομικά (τρίβει τα χέρια του ο πρόεδρος της «Φάρις»), γιατί η πόλη είναι έτοιμη από καιρό και έχει φροντίσει γι’ αυτό η καλή μας Δημοτική Αρχή, και για να με πιστέψετε, αρκεί να κάνουμε μια βόλτα στην πόλη μας.
Ξεκινώντας, λοιπόν, από τον περίβολο της Υπαπαντής και κατηφορίζοντας συναντάμε την 23ης Μαρτίου, με τα αγάλματά της να είναι έτοιμα να φύγουν από εκεί, γιατί τα έφαγε η σκόνη. Τον Παπαφλέσσα δεν τον βλέπω πολύ καλά τώρα τελευταία.
Μετά περιδιαβαίνουμε τα καταπληκτικά δρομάκια μας με τις όμορφες λακκουβίτσες τους, με το κατάλληλο βάθος για να μην σκοτωθούμε, και τα πεντακάθαρα πεζοδρόμια. Κατηφορίζοντας κάνουμε μια στάση στη μεγάλη μας πλατεία με τα χριστουγεννιάτικα σπιτάκια, που ως δια μαγείας (φαντάζομαι) θα γίνουν καρναβαλικά σπιτάκια. Στεκόμαστε λίγο, παίρνουμε έναν καφέ, κάνουμε το σταυρό μας και συνεχίζουμε μέχρι το Διοικητήριο, αυτό το μεγάλο γιαπί της πόλης μας, για το οποίο άκουσα τώρα τελευταία ότι «τρέμουν» τα πόδια του.
Εύχομαι να έγινα κατανοητός για το πώς θα μας έρθει πιο οικονομικά το φετινό καρναβάλι σχετικά με το διάκοσμο. Αν δεν έγινα, και μιας και είμαστε στο Διοικητήριο, πίνουμε ένα τσιπουράκι σε κάποιο από τα πολλά μαγαζιά που έχει η περιοχή, έτσι για να φύγουν οι καημοί…
Για να είμαι δίκαιος όλα τα έργα θέλουν το χρόνο τους, όμως όταν ο χρόνος αυτός «παίζει» με την υπομονή των δημοτών, τότε κάτι δεν πάει καλά στην πόλη του καρναβαλιού και της χαράς.
Α, και κάτι άλλο, μιας και διαβάζω ότι δεκατέσσερα πληρώματα έχουν δηλώσει μέχρι στιγμής συμμετοχή για το 12ο Καλαματιανό Καρναβάλι, να κάνω μια πρόταση στους συναδέλφους των ΜΜΕ του τόπου μας να φτιάξουμε κι εμείς ένα «πλήρωμα» με την εικαστική και συναδελφική συμβουλή, αν μπορώ να δίνω συμβουλές, να φοράμε όλοι τη σωστή στολή, αυτή που δεν έχει μάσκα, να φαίνεται η μούρη μας στον κόσμο. Μπορείτε; Θα σκίσουμε.
Τα λέμε πάλι…
Του Κώστα Δεληγιάννη
Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι δρώμενο από το υπέροχο καρναβάλι που γίνεται κάθε χρόνο στη Νέδουσα και δείχνει καθαρά το «διάκοσμο» που έλεγα.
