Η Καλαμάτα από διημέρου στερείται ταχυδρομείου, απλούστατα διότι το κράτος δεν κατεδέχθη να δαπανήση ελάχιστα εκατοντάδραχμα – διότι περί τόσον κωμικώς μικρού ποσού πρόκειται –ίνα εξασφαλίση το ταχυδρομείον παραλαμβανόμενον εκ Τριπόλεως δι’ αυτοκινήτου.
ΕΝ τω μεταξύ ύψιστα υλικά συμφέροντα και του εμπορίου και ιδιωτών διακυβεύονται και ζημίαι ασφαλώς θα προκύψουν, δι’ ας θα είναι υπεύθυνον το κράτος όχι ένεκα βέβαια του εξηνταβελονισμού του – διότι δεν φανταζόμεθα ότι η εγκληματική παράλειψις έλαβε χώραν δια να εξοικονομηθούν ολίγα εκατοντάδραχμα – αλλ’ ένεκα της υφισταμένης εις τους κύκλους του κέντρου μακαριότητος.
ΟΙ πολίται όμως βλέποντες αυτήν την αδιαφορίαν, εν αντιθέσει προς την σπουδήν η οποία καταβάλλεται προκειμένου να εισπραχθούν φορολογίαι, ποίας σκέψεις θα πρέπει να κάμουν; Ποίοι δε άλλοι συντείνουν εις την καταρράκωσιν της εννοίας του κράτους εν Ελλάδι από εκείνους οι οποίοι θα πρέπει να φροντίζουν δια το γόητρόν του;
