Σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου Μεσσήνης η σύμβουλος της μειοψηφίας Ελένη Δουρούμη έχει αναφερθεί στην κατάσταση που επικρατεί με τα δεκάδες αυτοκινούμενα τροχόσπιτα που σταθμεύουν στην παραλία της Μπούκας, μιλώντας για απελπιστική εικόνα. Μεταξύ άλλων, είχε καταγγείλει ότι γίνεται αλόγιστη χρήση του νερού από τις βρύσες που υπάρχουν στη συγκεκριμένη παραλία.
Πέραν, όμως, της κας Δουρούμη, με το «Θάρρος» έχουν επικοινωνήσει κατά καιρούς κι άλλοι αναγνώστες, αναφέροντας ότι πλέον δεν μπορούν να προσεγγίσουν τη συγκεκριμένη περιοχή, η οποία, μεταξύ άλλων, διαθέτει γήπεδα, μια σύγχρονη ασφαλή παιδική χαρά και, φυσικά, την παραλία, καθώς είναι κατειλημμένη από τα συγκεκριμένα τροχόσπιτα.
Χαρακτηριστικά μεταφέρουμε την πιο πρόσφατη καταγγελία που έφτασε σε εμάς από αναγνώστρια που επέλεγε τη συγκεκριμένη περιοχή για να πηγαίνει με την οικογένειά της, αφού, όπως προαναφέραμε, εκεί υπάρχει μια εξαιρετική παιδική χαρά: «Το τσαντίρι στην Μπούκα Μεσσήνης το έχει παρατηρήσει κανένας; Δεν έχει πουθενά να παρκάρεις γιατί είναι γεμάτο τροχόσπιτα; Ρε παιδιά, είπαμε, λίγο κάπου όπα. Έχω φέρει το παιδί μου και βρωμάει όλη η Μπούκα κάτουρα και κακά. Ο Χριστός δηλαδή».
Μετά και αυτό, λοιπόν, βρεθήκαμε χθες στην παραλία της Μπούκας, με την κατάσταση να είναι πραγματικά ανεξέλεγκτη, αφού υπάρχουν τροχόσπιτα από την αρχή του δρόμου μέχρι το τέλος. Άλλα τροχόσπιτα είναι ανάμεσα σε θάμνους προς την πλευρά της παραλίας, ενώ το κομβόι συνεχίζεται και μετά τη γέφυρα, στην πλευρά προς Καλαμάτα.
Ουσιαστικά αντικρίσαμε ένα μικρό χωριό με άτομα όλων των ηλικιών, από μικρά παιδιά έως και ηλικιωμένους, που αποφάσισαν να κάνουν τις διακοπές τους εκεί. Όσο για τις χώρες προέλευσης, κυριαρχούν οι πινακίδες Γερμανίας, Γαλλίας και Αυστρίας.
Μέχρι εδώ η εικόνα μπορεί να μη μοιάζει τόσο κακή. Το αντίθετο μάλιστα. Όμως, με δεδομένο ότι μικρά παιδιά πετάγονται στο δρόμο, όλοι αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν ασταμάτητα νερό από τις εγκαταστάσεις του Δήμου, απλώνουν ρούχα ακόμα και μέσα στην παιδική χαρά και το απλό και ξεκάθαρο, ότι κάνουν κάτι παράνομο, πρέπει επιτέλους να μπει μια τάξη.
Να σημειωθεί, δε, ότι δεν υπάρχει ούτε μια ταμπέλα που να ενημερώνει ότι απαγορεύεται το κάμπινγκ στην περιοχή.
Η νομοθεσία
Σχετικά με τη νομοθεσία για τα συγκεκριμένα οχήματα, είναι ξεκάθαρη και αναφέρει τα εξής: Απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών, ρυμουλκούμενων, ημιρυμουλκούμενων και αυτοκινούμενων τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών και εν γένει κοινόχρηστους χώρους, καθώς και η φιλοξενία πέραν του ενός τροχόσπιτου από καταστηματάρχες ή ιδιώτες (σχετική διάταξη της παρ. 18 του άρθρου 7 του Ν. 4276/2014).
Η θέση του δημάρχου
Μετά την Μπούκα επισκεφθήκαμε το δήμαρχο Μεσσήνης, Γιώργο Αθανασόπουλο, ο οποίος μας ανέφερε ότι κάθε χρόνο παρατηρείται εμφάνιση τροχόσπιτων που σταθμεύουν για κάποιο διάστημα εκεί, αλλά φέτος ο αριθμός αυτός είναι υπερβολικός.
Κατά τον κ.
Αθανασόπουλο, οι απόψεις διίστανται για αυτό το φαινόμενο, αφού υπάρχουν αυτοί
που λένε ότι η όλη κατάσταση τούς δημιουργεί πρόβλημα τόσο αισθητικά όσο και με
ρύπους, με τον ίδιο να συμπληρώνει ότι έχει γίνει πολλές φορές έλεγχος, αλλά
δεν έχει παρατηρηθεί τέτοιο πρόβλημα.
Παραδέχθηκε, πάντως, ότι εκεί δεν υπάρχει νομιμοποιημένος χώρος στάθμευσης
οχημάτων κάμπινγκ, αλλά κατά τον ίδιο οι εν λόγω τουρίστες δε δημιουργούν
πρόβλημα. Αντιθέτως, η παρουσία τους κάποιες φορές δίνει μιαν αίσθηση ασφάλειας
στην περιοχή. Συμπλήρωσε, μάλιστα, ότι όποιος ενοχλείται, έχει κάθε δικαίωμα να
ειδοποιεί την Αστυνομία ή το Λιμενικό που έχουν αρμοδιότητα στο ζήτημα.
Έκλεισε δε, λέγοντας ότι ο ίδιος δεν έχει εντοπίσει να υπάρχουν περιστατικά
παραβατικών συμπεριφορών από αυτούς τους ανθρώπους, που είναι πολιτισμένοι και
πολλές φορές, μάλιστα, πρόκειται για οικογένειες.
Αν θα μπορούσε από όλο αυτό ο Δήμος και η περιοχή να κερδίσει
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για αυτού του είδους τον τουρισμό εντοπίσαμε στο newmoney.gr ότι στην Ευρώπη υπάρχουν 26.000 camper stop, τα οποία είναι χώροι που εξυπηρετούν την προσωρινή διαμονή, τον ανεφοδιασμό σε φρέσκο νερό και το άδειασμα της χημικής τουαλέτας, ενώ στην Ελλάδα δεν υπάρχει επίσημα καταγεγραμμένος κανένας τέτοιος χώρος.
Ρωτώντας, λοιπόν, τον κ. Αθανασόπουλο, αν ο Δήμος θα μπορούσε να κερδίσει από αυτή την κατάσταση, βάζοντας παράλληλα μια τάξη για αρμονική συνύπαρξη όλων, απάντησε ότι υπάρχει μια σκέψη για το χώρο του αλσυλλίου στην παραλία της Μπούκας που ανήκει στο Δασαρχείο. Κάτι που, όπως εξήγησε, απαιτεί παραχώρηση στο Δήμο και παράλληλα ειδική μελέτη, προκειμένου να γίνει εντός χώρος κάμπινγκ που θα εξυπηρετούσε και τροχόσπιτα.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
