Ένα ξεχωριστό σαββατόβραδο έζησαν παλιοί παίκτες, παράγοντες, προπονητές και φίλοι του Μεσσηνιακού ΓΣ και του καλαματιανού βόλεϊ στις 22 Φεβρουαρίου 2025, καθώς πραγματοποίησαν μια νοσταλγική συνάντηση σε στέκι του ιστορικού κέντρου της πόλης μας και ξαναθυμήθηκαν τις ρομαντικές εποχές και τις μεγάλες επιτυχίες του ανδρικού τμήματος των «πρασίνων», που εδώ και πολλά χρόνια είναι ανενεργό (ισχυρό είναι το γυναικείο τμήμα και οι ακαδημίες κοριτσιών).
Η ατμόσφαιρα ήταν έντονα συγκινησιακή, ενώ γενικευμένη ήταν η επιθυμία για να υπάρξει και συνέχεια, με σκέψεις και για πιο ενεργές πρωτοβουλίες με ακτίκτυπο στο σήμερα.
Μια πολύ «αποτίμηση» της εκδήλωσης μεταφέρει ο παλιός παράγοντας της ομάδας, Παναγιώτης Παπαμικρούλης, καταγράφοντας παρόντες, αλλά και απόντες:
Εδώ και μηνες είχε εκδηλωθεί πρωτοβουλία των Χρήστου Μαυρέα, Βασίλη Ξεροβάσιλα και Γιάννη Λιανική να συγκεντρωθούμε κάποια στιγμή παίκτες, προπονητές, παράγοντες, φανατικοί οπαδοί της ομάδας βόλεϊ του ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΟΥ ΓΣ, που διέγραψε μια σημαντική πορεία στις εθνικές κατηγορίες το διάστημα 1975 – 1990. Η συνάντηση επικοινωνήθηκε μέσα από προσωπική επαφή και από τα σόσιαλ μίντια και παρά πολλά άτομα έδωσαν το «παρών» στον φιλόξενο χώρο του Vino Banco Tapas Bar, στο ιστορικό κέντρο.
Η συγκίνηση περίσσεψε, καθώς πολλοί από τους παρόντες είχαν να συναντηθούν κάποια χρόνια, αλλά πολύ γρήγορα όλοι ήταν πάλι μια αγκαλιά, όπως τότε. Οι ιστορίες που μένουν ανεξίτηλες στην μνήμη όλων άρχισαν να ξεδιπλώνονται και να θυμίζουν τις αξέχαστες εποχές που το βόλεϊ του συλλόγου πρωταγωνιστούσε.
Ιδιαίτερη στιγμή ήταν η τηλεφωνική επαφή με το Λιούμπλιν της Πολωνίας, όπου μένει ο προπονητής της περιόδου 1986-87 και αναμορφωτής του Ελληνικού βόλεϊ, ο Γέρζυ (Γιώργος) Βελτζ. Δεν ήταν δυνατόν λόγω του προχωρημένου της ηλικίας του, να γίνει βιντεοκλήση, αλλά έστειλε τους χαιρετισμούς του και ζήτησε υλικό από την συνάντηση.
Με τον κίνδυνο να ξεχάσω κάποιους (ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη) σημείωσα από παίκτες τον Τάσο Γιατράκο, τον Τριαντάφυλλο Τσικάλογλου, τον Γιώργο Τσιμικλή, τον Γιώργο Μακρυαλέα, τον Παύλο Φωτόπουλο, τον Χρήστο Μαυρέα, τον Βασίλη Ξεροβάσιλα, τον Γιάννη Λιακάκη, τον Σωτήρη Ραμμέα, τον Κώστα Μηλιώνη, τον Μάριο Στρατέα, τον Αντώνη Κάτσο, τον Γιώργο Νικολιτσέα, τον Γιώργο Καλαποθάκη, τον Θοδωρή Χριστοφιλόπουλο, τον Κανάρη Δέδε, τον Γιώργο Κουλιέρη, τον Ηλία και τον Διονύση Μπιρμπίλη, τον Κώστα Νιάρχο, τον Γιώργο Μαρίνο.
Από προπονητές (έγινε ιδιαίτερη αναφορά στον απόντα λογά προβλημάτων υγείας δάσκαλο Κώστα Δέδε), ο Ηλίας Γυφτέας, ο Δημήτρης Πουλόπουλος, ο Δημήτρης Καραμπίνης που έχει διατελέσει και παίκτης.
Από παράγοντες ο Παναγιώτης Στασινόπουλος (που εκπροσώπησε και τον σύλλογο), ο Παναγιώτης Παπαμικρουλης, (έλαμψε δια της απουσίας του λόγω ανωτέρας βίας ο Μπάμπης Βακαλόπουλος).
Από φίλους του συλλόγου, ο Δημήτρης Μουρδουκούτας, ο Λαμπρός Μητρόπουλος, ο Δημήτρης Θωμόπουλος, ο Παναγιώτης Καλλιντερης, ο Λευκιμιάτης, ο Κουμουνδούρος, ο Μπούζας και άλλοι που κάπου έγραψαν τα ονόματα τους, αλλά το χαρτί καταστράφηκε από νερά που έχυσε η “καταστροφή” που ακούει στο όνομα Αντώνης Κάτσος.
Μοιραία δεν υπήρχε περίπτωση να μην αναφερθούν και οι αρκετοί (δυστυχώς) απόντες. Ο Βαγγέλης Κουτουλέας, ο Νίκος Γιατράκος, ο Μπέμπης Κουμανάκος, ο Ηλίας Ξεπαπαδάκης από παίκτες. Ο Χρηστός Παπαδόπουλος ο προπονητής της ανόδου 1985-86, οι πρόεδροι Βασίλης Κουτέλας, Δημήτρης Μιχαλόπουλος, Τάσος Μισερός και φυσικά ο Γιάννης Κασκούτης που διατήρησε ομάδα βόλεϊ σε πέτρινα χρόνια. Όπως και ο ιδιοκτήτης του ταξί (πώς χωρούσαν τόσα θηρία μέσα στο ταξί του;) Γιάννης Βασιλειάδης (Παραπετας). Ξεχωριστή θέση στις σκέψεις όλων ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε την δεκαετία του ‘80 και μετά 30 χρόνια φούντωσε μια φλόγα που αργόσβηνε, ο Γιάννης Μπουσούνης.
Όλοι εξέφρασαν την ικανοποίηση και τα συγχαρητήριά τους στην ομάδα βόλεϊ του ΑΟ Καλαμάτα ‘80, που κερδίζει με το σπαθί της την επάνοδό της στην μεγάλη κατηγορία του Ελληνικού βόλεϊ. Συγχαίρουν τους παίκτες, τον προπονητή Άκη Χατζηαντωνίου και τους διοικητικούς υποστηρικτές Κώστα Βλάσση, Δήμο Μπουούνη, Παναγιώτη Μουστάκη, Παναγιώτη Μπαστακό.
Όλοι εκδήλωσαν την επιθυμία να υπάρξουν και μελλοντικές συναντήσεις και να βρίσκονται κοντά τόσο στον υπεραιωνόβιο σύλλογό μας, όσο και στο Καλαματιανό βόλεϊ».
