Όσοι πριν από μια εβδομάδα βρεθήκαμε στο Δημοτικό Στάδιο Καλαμάτας, στο πλαίσιο των Πανελλήνιων Αγώνων Στίβου Νεφροπαθών και Μεταμοσχευμένων, ακούσαμε το δήμαρχο να λέει ότι το παιχνίδι της Κυριακής (που ουσιαστικά θα «έβγαζε» την πρωταθλήτρια ομάδα του νοτίου ομίλου της Super League 2) θα καθόριζε και το μέλλον των εργασιών στο Στάδιο.
Ακολούθησε το παιχνίδι, με την Καλαμάτα να χάνει από την Κηφισιά, και κάπου εκεί να χάνονται τα όνειρα χιλιάδων φιλάθλων της ότι θα επέστρεφε στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου έπειτα από 25 χρόνια.
Κάπου εκεί, όμως, χάθηκαν και τα όνειρα για σοβαρές παρεμβάσεις στο Στάδιο. Θέλοντας και μη, αν η Καλαμάτα επιθυμούσε να παίζει τα εντός έδρας παιχνίδια στο συγκεκριμένο γήπεδο, θα έπρεπε να γίνουν έργα πολλών εκατομμυρίων.
Το σίγουρο είναι ότι αν η Καλαμάτα έκανε το μεγάλο άλμα, για πολλούς μήνες θα χρειαζόταν να αγωνιστεί με έδρα γήπεδο της Αθήνας, ίσως της Ριζούπολης, κάτι που τελικά δε χρειάζεται, αφού το απαρχαιωμένο Δημοτικό Στάδιο τηρεί τις προδιαγραφές της Super League 2.
Ότι
το συγκεκριμένο γήπεδο που κατασκευάστηκε τη δεκαετία του 1970 είναι σε κακή
κατάσταση το ξέρει όλη η πόλη και σίγουρα οι υπεύθυνοι του Δήμου. Μάλιστα, την περασμένη
Κυριακή φάνηκε ξεκάθαρα η επικινδυνότητά του να φιλοξενήσει χιλιάδες κόσμου,
αφού στη βόρεια λειτουργούσε μόνο μια σκάλα για τον κόσμο (πέραν της τεράστιας
υπομονής που έπρεπε να κάνει για να φτάσει στη θέση του).
Όταν χρειάστηκε η παροχή πρώτων βοηθών σε φίλαθλο, επικράτησε ο απόλυτος
πανικός. Τελικά, έπειτα από άψογη συνεννόηση του κόσμου, ο κεντρικός διάδρομος
της κερκίδας άδειασε, οι διασώστες έφτασαν στο σημείο και ο φίλαθλος (που
ευτυχώς είναι καλά στην υγεία του) διακομίστηκε στο Νοσοκομείο Καλαμάτας.
Επιστρέφοντας τώρα στα των χρημάτων, προεκλογικά (τότε είναι, άλλωστε, η καλύτερη εποχή για «θα», αφού δίνουν ψήφους) είχε ειπωθεί ότι η Περιφέρεια θα χρηματοδοτούσε την ΠΑΕ για την κατασκευή γηπέδου, με το Δήμο να δηλώνει πρόθυμος να παραχωρήσει την απαιτούμενη έκταση.
Τα δεδομένα, ωστόσο, άλλαξαν πριν από μερικές μέρες, όπως προαναφέραμε, καθώς αν πήγαιναν όλα καλά και η ομάδα ανέβαινε κατηγορία, έπρεπε να έχει έδρα μόλις σε μερικούς μήνες. Έτσι, το βάρος έπεσε στο Στάδιο, με το Δήμο να δηλώνει μεν πρόθυμος να γίνουν έργα εκεί, με βασική πάντα προϋπόθεση τα χρήματα να δοθούν από την Περιφέρεια. Μάλιστα, ο δήμαρχος είχε αναφέρει ότι ήδη οι Τεχνικές Υπηρεσίες της Περιφέρειας έκαναν τις μελέτες.
Βέβαια, ποτέ δεν έγινε γνωστή η στάση της Περιφέρειας, γιατί από το «θα δώσω λεφτά» μέχρι το «ναι, ισχύει, προχωράμε, τα λεφτά εγκρίθηκαν και ξεκινούν οι εργασίες» υπάρχει απόσταση.
Και φτάνουμε, λοιπόν, στο σήμερα, με μεγάλη μερίδα να απαιτεί από το Δήμο και την Περιφέρεια να φτιάξουν το γήπεδο. Ο πρώτος σίγουρα έχει τη διάθεση (αφού, άλλωστε, δε θα του στοιχίσει και τίποτα, ενώ θα του βγει και σε καλό, όπως και για όλη την πόλη), ενώ η δεύτερη είναι άγνωστο πλέον τι θα κάνει.
Τα ερωτήματα, βέβαια, που τίθενται είναι πολλά, με βασικό αν θα πρέπει Δήμος και Περιφέρεια να πληρώνουν χρήματα που κανονικά θα έπρεπε να βάλει μια εταιρεία, αφού η ΠΑΕ εταιρεία είναι και θέλει τα έργα για τις δικές της ανάγκες.
Άλλο ερώτημα είναι αν το γήπεδο είναι κατάλληλο για μια ομάδα σαν την Καλαμάτα, αφού στον αγώνα της Κυριακής φάνηκε ξεκάθαρα ότι είναι μικρό και δεν προβλέπεται σε καμία περίπτωση νέα κερκίδα.
Σημαντικό ζήτημα και από τα σοβαρότερα, είναι αν μπορεί να συνυπάρξει η ΠΑΕ με τους συλλόγους, αλλά και τον κόσμο που ασχολείται με το στίβο.
Κι
αυτό, γιατί έχει φανεί ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα, αφού η ομάδα θεωρεί ότι το
χορτάρι είναι δικό της, το περιφράσσει για να το προστατεύσει, και έτσι οι του
στίβου δεν έχουν χώρο για αποθεραπεία.
Να σημειωθεί ότι υπάρχουν και αθλήματα που γίνονται στο χορτάρι. Για
παράδειγμα, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή οι
αθλητές αναγκάστηκαν να αγωνιστούν εκτός σταδίου, με το ακόντιο εκεί που έπεφτε
να μην καρφώνεται καν!
Σημαντικό επίσης είναι αν η ΠΑΕ μπορεί και θέλει να εναρμονιστεί με τον Κανονισμό που εξέδωσε ο Δήμος και αφορά όλες τις ομάδες του Δήμου. Αυτός, μεταξύ άλλων, ορίζει ποσά ενοικίου, καθαρισμό του χώρου, αποκατάσταση των ζημιών κ.λπ.
Κλείνοντας, να σημειώσουμε ότι τόσες διοικήσεις πέρασαν από την ΠΑΕ τα τελευταία 30 χρόνια, αλλά καμία δεν ασχολήθηκε σοβαρά με το ζήτημα «κατασκευή γηπέδου», ενός γηπέδου ιδιόκτητου, καθαρά ποδοσφαιρικού και σύγχρονου.
Η μόνη προσπάθεια που έγινε ήταν της ανακατασκευής του γηπέδου του Μεσσηνιακού, ενός γηπέδου ξεκάθαρα ποδοσφαίρου, το οποίο εύκολα θα μπορούσε να αποτελέσει ξανά το «καμίνι» που γνωρίσαμε όσοι παρακολουθούμε την ομάδα χρόνια. Ωστόσο, τότε είπαν ότι υπήρχε ζήτημα στατικότητας των κερκίδων, θέμα βέβαια που υπάρχει και στις γερασμένες κερκίδες του Σταδίου.
Πλέον χρόνος υπάρχει, αν υπάρχει και το χρήμα, η ομάδα θα πρέπει να αγοράσει ή κάπως να εξασφαλίσει έκταση, να ξεκινήσει τη δημιουργία του «δικού της σπιτιού» και να μην αναγκάζεται να παρακαλάει Δήμους και Περιφέρεια.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
Υγ1: Αν, φυσικά, έχουν ξεκινήσει οι μελέτες από τις Τεχνικές Υπηρεσίες της Περιφέρειας για το Στάδιο, θα πρέπει να γίνουν γνωστές και να προχωρήσουν οι εργασίες, ασχέτως αν η ΠΑΕ ξεκινήσει την κατασκευή του δικού της γηπέδου ή καταφέρει να συμφωνήσει, να ανακατασκευάσει και επιστρέψει στο θρυλικό γήπεδο του Μεσσηνιακού.
Υ.Γ.2: Ο δήμαρχος δήλωσε ότι θα γίνουν εργασίες περιμετρικά του γηπέδου, που αφορούν στην ανακατασκευή πίσω από τη νότια κερκίδα και την ανατολική. Αυτές δεν απαιτούν τόσα χρήματα και ήρθε η ώρα να τις πραγματοποιήσει, αφού έχουν εξαγγελθεί πολλές φορές και οι αθλούμενοι της πόλης τις περιμένουν.
