Είμαστε μακράν η τρίτη δύναμη” …
Σημείωμα προς τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος
«Τόσο στον A’ όσο και στον B’ βαθμό Αυτοδιοίκησης τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Οι δυνάμεις μας είναι μακράν η τρίτη Αυτοδιοικητική δύναμη όπως και αν υπολογίσει κανείς τα δεδομένα», αναφέρει σημείωμα του τμήματος Αυτοδιοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ προς τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας, όπως αναφέρει ρεπορτάζ της ιστοσελίδας news247 και υπογράφει ο Βασίλης Σκουρής.
Το εσωκομματικό σημείωμα αναφέρεται και στα αναλυτικά στοιχεία για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Με βάση τα οριστικά στοιχεία που έχουμε, συμμετείχαμε σε 250 περίπου δήμους υποστηρίζοντας πολιτικά αντίστοιχα αυτοδιοικητικά σχήματα. Το 80% από αυτά, ήταν ευρύτερες συνεργασίες εκ των οποίων στο 70% ο επικεφαλής δεν ήταν ΣΥΡΙΖΑ. Στο υπόλοιπο 20%, είχαμε συμμετοχή με συνδυασμούς που ήταν κυρίως ή αποκλειστικά κομματικοί.
Στις 51 περιπτώσεις, εξελέγησαν δήμαρχοι από τα ψηφοδέλτια που είχαμε υποστηρίξει (20% στα 250 σχήματα και 15% στο σύνολο των δήμων). Στο 50% των περιπτώσεων, τα σχήματα που συμμετείχαμε έλαβαν κάτω από 20% των ψήφων και το 25% αυτών, κάτω από 10%. Συνολικά, μόνο το 30% των σχημάτων που στηρίξαμε κατέλαβε την 1 ή τη 2 θέση.
Όσο αφορά τις Περιφέρειες, μπορεί να είμαστε δεύτερη δύναμη στις 8 έναντι 3 του 2014, αλλά χάσαμε την Αττική και Ιόνια νησιά. Μόνο στην Περιφέρεια Κρήτης συμμετείχαμε στην παράταξη που κέρδισε. Εδώ η επικράτηση της δεξιάς είναι απόλυτη (12 στις 13 Περιφέρειες). Συνολικά τα ποσοστά μας ήταν κατώτερα από εκείνα των ευρωεκλογών. Επιγραμματικά ως συμπέρασμα, στους δήμους είμαστε τρίτη δύναμη».
Τα συμπεράσματα για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές:
«Είναι προφανές ότι τόσο στον Α’ όσο και στο Β’ βαθμό Αυτοδιοίκησης τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Οι δυνάμεις μας είναι μακράν η τρίτη Αυτοδιοικητική δύναμη όπως και αν υπολογίσει κανείς τα δεδομένα. Πέντε παράγοντες συνέβαλαν σε αυτό το κακό αποτέλεσμα κατά σειρά προτεραιότητας:
1. Η διαχρονική αδυναμία μας να παρεμβαίνουμε προγραμματικά-πολιτικά στις τοπικές κοινωνίες και άρα να μπορούμε να καθιερωθούμε ως μεγάλη Αυτοδιοικητική δύναμη.
Αυτό αποδεικνύεται και από την ανάλυση των αποτελεσμάτων, όπου ανεξάρτητα από τον τρόπο συμμετοχής στις εκλογές (αυτόνομα ή συνεργασίες), ο αριθμός των εκλεγέντων δημοτικών συμβούλων που είναι μέλη ή φίλοι στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μικρός. Άρα, η έλλειψη κοινωνικής γείωσης, η απουσία συγκεκριμένων αξιόπιστων προτάσεων και η αδυναμία δημιουργίας προβεβλημένων τοπικών στελεχών (από ένα δυναμικό που διαθέτουμε), είναι παράγοντες που επηρεάζουν την αυτοδιοικητική μας πορεία.
2. Η πολιτική συγκυρία. Το αντισύριζα κλίμα που σε πολλές περιπτώσεις μετατράπηκε σε αντισύριζα μέτωπο. Αυτό επηρέασε κυρίαρχα τις περιφερειακές εκλογές, και λιγότερο τις Δημοτικές, όπου οι τοπικές συνθήκες, οι επιλογές προσώπων και η ανυπαρξία τόσο δικών μας Αυτοδιοικητικών παρατάξεων, όσο και παραγόντων με ισχυρά δίκτυα επιρροής, καθόρισε σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα.
3. Η ταύτιση των ευρωεκλογών με τις Αυτοδιοικητικές εκλογές αποδείχτηκε απολύτως λανθασμένη. Το τμήμα Αυτοδιοίκησης είχε με αφορμή τις εκλογές του 2014 επισημάνει ότι δε μας ευνοεί αυτή η ταύτιση, τότε που πολιτικά και εκλογικά προελαύναμε. Τώρα η κακή πολιτική συγκυρία, επιβαρύνθηκε πολύ από την προκήρυξη βουλευτικών εκλογών την επαύριο του Α’ γύρου. Αποτέλεσμα υπήρξε η απόλυτη συσπείρωση στο Β’ γύρο σε Περιφέρειες και Δήμους, των πολλών δεξιών αυτοδιοικητικών παρατάξεων, συνεπικουρούμενων από το ΚΙΝΑΛ, με προοπτική την βέβαιη επικράτηση της Ν. Δημοκρατίας. Έτσι αντί για εμφυλίους που φοβόταν η Πειραιώς είχαμε την πλήρη και εύκολη επικράτηση του γαλάζιου υποψηφίου που ήταν στο Β’ γύρο.
4. Η απόφαση της Κ.Ε. Αναγνώστηκε στις περισσότερες περιπτώσεις (Δημοτικές εκλογές) με εντελώς υποκειμενικό τρόπο. Οι μεν θεώρησαν ότι απόλυτη προτεραιότητα, ερμηνεύοντας λαθεμένα τις συνθήκες απλής αναλογικής, ήταν η καθαρότητα και η προώθηση των δικών μας προγραμματικών θέσεων, άρα η αυτόνομη κάθοδος είναι μονόδρομος.
Οι δε ερμήνευσαν την απόφαση ως επιδίωξη «πάση θυσία» συμμαχιών με συνέπεια σε αρκετές περιπτώσεις να κάνουμε εντελώς αποτυχημένες συνεργασίες με αμφιλεγόμενα πρόσωπα και αποκαρδιωτικά αποτελέσματα. Εδώ να προσθέσουμε και τις προσωπικές πολιτικές σκοπιμότητες που επηρέασαν πολλές φορές τις επιλογές μας.
5. Οι ιδιαίτερες τοπικές συνθήκες. Εδώ αναφερόμαστε τόσο στους Δήμους (περίπου δεκαπέντε) που χάσαμε τη δημοτική αρχή, όσο και γενικότερα. Πέρα των κεντρικών παραγόντων που ήδη αναφέραμε, θα πρέπει να εντοπίσουμε και να συζητήσουμε τις παραλείψεις, τα λάθη και τις αδυναμίες μας που οδήγησαν στις συγκεκριμένες αποτυχίες. Χωρίς ενδοιασμούς και περιττές δικαιολογίες.
Αναλυτικά στοιχεία για τις Αυτοδιοικητικές εκλογές:
Με βάση τα οριστικά στοιχεία που έχουμε, συμμετείχαμε σε 250 περίπου δήμους υποστηρίζοντας πολιτικά αντίστοιχα αυτοδιοικητικά σχήματα. Το 80% από αυτά, ήταν ευρύτερες συνεργασίες εκ των οποίων στο 70% ο επικεφαλής δεν ήταν ΣΥΡΙΖΑ. Στο υπόλοιπο 20%, είχαμε συμμετοχή με συνδυασμούς που ήταν κυρίως ή αποκλειστικά κομματικοί.
Στις 51 περιπτώσεις, εξελέγησαν δήμαρχοι από τα ψηφοδέλτια που είχαμε υποστηρίξει (20% στα 250 σχήματα και 15% στο σύνολο των δήμων). Στο 50% των περιπτώσεων, τα σχήματα που συμμετείχαμε έλαβαν κάτω από 20% των ψήφων και το 25% αυτών, κάτω από 10%. Συνολικά, μόνο το 30% των σχημάτων που στηρίξαμε κατέλαβε την 1 ή τη 2 θέση.
Όσο αφορά τις Περιφέρειες, μπορεί να είμαστε δεύτερη δύναμη στις 8 έναντι 3 του 2014, αλλά χάσαμε την Αττική και Ιόνια νησιά. Μόνο στην Περιφέρεια Κρήτης συμμετείχαμε στην παράταξη που κέρδισε. Εδώ η επικράτηση της δεξιάς είναι απόλυτη (12 στις 13 Περιφέρειες). Συνολικά τα ποσοστά μας ήταν κατώτερα από εκείνα των ευρωεκλογών. Επιγραμματικά ως συμπέρασμα, στους δήμους είμαστε τρίτη δύναμη.
Οι συνδυασμοί που είχαν αυτόνομο χαρακτήρα, πήγαν χειρότερα από εκείνους που είχαν ευρύτερο συμμαχικό πρόσημο. Όμως ούτε οι τελευταίοι, με βάση τα στοιχεία που παραθέσαμε, ανταποκρίθηκαν στους στόχους που είχαμε θέσει, δηλαδή να καταλάβουν στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, ηγεμονική πολιτική θέση στις τοπικές κοινωνίες.
Υπάρχει λοιπόν μια πλήρης επικράτηση δεξιών δημάρχων (πάνω από 200) και συνδυασμών της Ν.Δ. αν και οι περισσότεροι συμμετείχαν στις εκλογές ως ανεξάρτητοι, αξιοσημείωτη αντοχή του ΚΙΝΑΛ (ΠΑΣΟΚ) που ιδιαίτερα στην εκτός Αττική χώρας είναι εντυπωσιακή με αποτέλεσμα να είναι η δεύτερη Αυτοδιοικητική δύναμη. Αυτό εξηγεί και τα καλά ποσοστά στις βουλευτικές εκλογές σε αυτές τις περιοχές. Αυτές οι εκτιμήσεις πρέπει να αναλυθούν εκτενέστερα και κατά περίπτωση».
Η περίπτωση της Μεσσηνίας
Αν διαβάσει κάποιος προσεκτικά την παραπάνω ανάλυση, τα συμπεράσματά της επιβεβαιώνονται απόλυτα και στην περίπτωση των δημοτικών εκλογών στη Μεσσηνία, αλλά και στην περιφέρεια Πελοποννήσου. Προσωπικές πολιτικές, λάθη σε στηρίξεις προσώπων, αδιανόητη καθυστέρηση στην επιλογή υποψηφίων, θα μπορούσαν να ήταν ορισμένες από τις αιτίες της συντριβής των επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ στη Μεσσηνία και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Σε καμία περίπτωση η επιλογή των επικεφαλής δεν δικαίωσε το αποτέλεσμα.
Η πραγματικότητα καταδεικνύει ότι οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στη Μεσσηνία δεν έχουν καμία “γείωση” με τις τοπικές κοινωνίες, γεγονός αδιανόητο για ένα κόμμα που από το 2012 έως και το 2019 κυριαρχούσε στο “κύμα” αντίδρασης των πολιτών στις πολιτικές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝ.ΑΛ.. Συνελόντι ειπείν πρέπει να γίνει πολύ περισσότερο κοινωνικό κόμμα και δεύτερον να γίνει περισσότερο κόμμα. Κοινωνικό κόμμα σημαίνει να βρίσκεσαι εκεί από τα μικρά έως τα πολύ μεγάλα, από τις γειτονιές, τους εργασιακούς χώρους, τους επιστημονικούς συλλόγους.
Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί μόνιμα να συζητά για την τοπική αυτοδιοίκηση έξι μήνες πριν από τις εκλογές. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου δεν σου φταίει κάποιος άλλος, αλλά η δική σου αντίληψη για το τι σημαίνει πολιτικός χρόνος. Μια λάθος ή όχι ακριβώς η βέλτιστη απόφαση είναι καλύτερη από μια καθυστερημένη απόφαση…
Επιμέλεια: Αντώνης Πετρόγιαννης
