Επιτακτική η ανάγκη ανανέωσης του «στόλου» των εκπαιδευτικών αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας
Η δεύτερη συντριβή εκπαιδευτικού αεροσκάφους τύπου Τ-2 Buckeye της 363 Μοίρας της 120 ΠΕΑ μέσα στους πρώτους 8 μήνες του 2018, όπως είναι φυσικό, έχει δημιουργήσει έντονο προβληματισμό στην ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας.
Υπενθυμίζουμε ότι στις 3 Ιανουαρίου δύο πιλότοι της 120 ΠΕΑ εγκατέλειψαν επιτυχώς, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, το αεροσκάφος τους τύπου Τ-2, λίγο πριν αυτό συντριβεί σε αγροτική περιοχή του Κορδία, λίγα μίλια μακριά από το αεροδρόμιο Καλαμάτας. Δυστυχώς, στο χθεσινό αεροπορικό δυστύχημα δεν αποφεύχθηκε η ανθρώπινη απώλεια, καθώς στοίχισε τη ζωή στον επισμηναγό Νικόλαο Βασιλείου, βυθίζοντας στο πένθος της 120 ΠΕΑ ύστερα από 22 χρόνια.
Αεροσκάφος «42 ετών» για την Εκπαίδευση των Ικάρων!
(Το εκπαιδευτικό τύπου T-2 Βuckeye που προμηθεύτηκε η Πολεμική Αεροπορία το 1976!)
Το Τ-2 Buckeye είναι ένα αμερικανικής κατασκευής δικινητήριο εκπαιδευτικό αεροσκάφος. Ο τύπος του αεροσκάφους είναι το μοναδικό εκπαιδευτικό jet της Πολεμικής Αεροπορίας και με αυτό ολοκληρώνουν την προκεχωρημένη επιχειρησιακή τους εκπαίδευση οι ίκαροι και οι νέοι ανθυποσμηναγοί.
Η προμήθεια 40 εκπαιδευτικών αυτού του τύπου το 1976 αναμόρφωσε ριζικά το σύστημα αεροπορικής εκπαίδευσης. Οι δυνατότητες του συγκεκριμένου εκπαιδευτικού στην προκεχωρημένη εκπαίδευση και στην εκπαίδευση όπλων δεν μπορούσαν να συγκριθούν με αυτές των Τ-33 που αντικατέστησαν.
Το Τ-2Ε μπορεί να μεταφέρει μέχρι και 3500 lb οπλισμού σε 6 πτερυγικούς φορείς, συμπεριλαμβανομένων ατρακτιδίων πολυβόλων και ρουκετών. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εκπαίδευση με οπλικό φορτίο, αλλά και να αναλάβει πολεμικό ρόλο αν απαιτηθεί.
Φέρει τρίχρωμη παραλλαγή πράσινου, καφέ και άσπρου.
Τεχνικά χαρακτηριστικά/Επιδόσεις
-Πλήρωμα: 2 (εκπαιδευτής και εκπαιδευόμενος)
-Κινητήρες: 2 J-85-GE-4Α/ Ώση: 2.950 λίβρες έκαστος
-Εκπέτασμα Πτερύγων: 11.6 μ.
-Μήκος: 11.8 μ.
-Μέγιστη ταχύτητα: 840 km/h ή 0.85 Mach
-Μέγιστο ύψος: 13.800μ. ή 45.200 πόδια
Αξίζει να σημειωθεί ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουμε διαβάσει «ουκ ολίγες» φορές, σε ρεπορτάζ συναδέλφων με ειδικότητα στρατιωτικά θέματα, ότι στα άμεσα πλάνα τόσο της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας όσο και της ηγεσίας της Πολεμικής Αεροπορίας βρίσκεται η αντικατάσταση των Τ-2 με νέου τύπου εκπαιδευτικά jet, χωρίς ωστόσο όμως να έχει προχωρήσει αυτή η διαδικασία αντικατάστασης.
Τραγωδία στην 120 ΠΕΑ ύστερα από 22 χρόνια!
(Το μνημείο πεσόντων του Ελευθέριου Τσότρα και του Γεωργίου Ρονιώτη στην περιοχή της Μάλτας Μεσσηνίας)
Η χθεσινή συντριβή του πολεμικού αεροσκάφους ήταν η 5η στην ιστορία της 120 ΠΕΑ και η δεύτερη μέσα στο 2018, όπως προαναφέραμε. Δυστυχώς, εν αντιθέσει με τον περασμένο Ιανουάριο, το χθεσινό δυστύχημα «βύθισε» στο πένθος την 120 Πτέρυγα Εκπαιδεύσεως Αέρος ύστερα από 22 χρόνια. Συγκεκριμένα το απόγευμα της 24ης Ιουνίου του 1996 αεροσκάφος Τ-2Ε είχε απογειωθεί από την 120 ΠΕΑ, προκειμένου να εκτελέσει άσκηση ναυτιλίας σε χαμηλό ύψος. Λίγο μετά τις 19.30 αναφέρθηκε στον Πύργο Ελέγχου της Καλαμάτας ότι η άσκηση είχε ολοκληρωθεί και ότι επέστρεφαν για προσγείωση. Επειδή, όμως, αυτό δεν εμφανιζόταν, αλλά και δεν απαντούσε στις κλήσεις του Πύργου Ελέγχου, σήμανε συναγερμός. Αμέσως απογειώθηκε το ελικόπτερο “Agusta Bell” που εδρεύει στην 120 ΠΕΑ και κατευθύνθηκε προς την περιοχή από όπου είχε αναφέρει τελευταία φορά το αεροσκάφος. Πολύ σύντομα διαπιστώθηκε ότι το εν λόγω Τ-2Ε είχε πέσει σε αγροτική περιοχή ανάμεσα στα χωριά Μάλτα και Ανδανία, βόρεια του Μελιγαλά. Oι δύο χειριστές βρέθηκαν να μην έχουν χρησιμοποιήσει τα εκτινασσόμενα καθίσματά τους, πράγμα που δείχνει ότι δεν είχαν τον απαιτούμενο χρόνο αντίδρασης.
Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν ότι αιτία του δυστυχήματος πρέπει να θεωρείται η απώλεια στήριξης του αεροσκάφους. Το μικρό ύψος που πετούσε εκείνη την ώρα το αεροπλάνο δεν έδωσε στους χειριστές τη δυνατότητα να αντιδράσουν.
Κάτοικοι της περιοχής, καθώς και ο πρόεδρος της κοινότητας Οιχαλίας, Τάσος Χατζάρας, ανέφεραν στο «Θάρρος» της επόμενης ημέρας ότι είδαν, ή και άκουσαν, μια έκρηξη στον αέρα. Τα ευρήματα, όμως, δε δείχνουν ότι η έκρηξη σημειώθηκε στον αέρα, αλλά ότι ήταν αποτέλεσμα της πρόσκρουσης του αεροσκάφους στο έδαφος.
Χειριστές της μοιραίας αυτής πτήσης ήταν ο εκπαιδευτής υποσμηναγός Ελευθέριος Τσότρας και ο εκπαιδευόμενος ανθυποσμηναγός Γεώργιος Ρονιώτης.
Τον Ιούλιο του 2016, 20 χρόνια μετά το δυστύχημα, στην περιοχή της Μάλτας έγιναν αποκαλυπτήρια μνημείου, εις μνήμην των πεσόντων αεροπόρων, από το Σεβασμιώτατο μητροπολίτη Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσόστομο και τον προηγούμενο διοικητή της 120 ΠΕΑ, σμήναρχο Κωνσταντίνο Χίνη.
Τo 1977 και το 1983 τα προηγούμενα αεροπορικά δυστυχήματα στην 120 ΠΕΑ!
(Οι αεροπορικές τραγωδίες στην 120 ΠΕΑ μέσα από το αρχείο του “Θάρρους”)
Το πρώτο αεροπορικό δυστύχημα στο αεροδρόμιο της Καλαμάτας συνέβη τον Ιούλιο του 1977. Την Παρασκευή 8 Ιουλίου εκείνου του έτους ο τότε ο διοικητής της 362 Μοίρας Προκεχωρημένης Εκπαίδευσης στην 120 ΠΕΑ, αντισμήναρχος Θεόδωρος Νησωτάκης, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το αεροσκάφος του ενώ βρισκόταν στην περιοχή του αεροδρομίου της Καλαμάτας, όταν διαπίστωσε μηχανική βλάβη. Δυστυχώς, δεν άνοιξε το αλεξίπτωτό του, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο στην περιοχή «Ζιγκιρέικα» μέσα στο αεροδρόμιο, όπως περιγράφεται στο ρεπορτάζ του «Θάρρους» της 9ης Ιουλίου 1977.
Το δεύτερο αεροπορικό δυστύχημα έγινε έξι χρόνια αργότερα. Το μεσημέρι της Πέμπτης 28 Ιουλίου του 1983 ο τριτοετής ίκαρος Διονύσιος Παναγόπουλος, ενώ εκτελούσε άσκηση “touch-and-go”, έπεσε από άγνωστη αιτία στο Μεσσηνιακό κόλπο, νοτιοδυτικά του αεροδρομίου της Καλαμάτας, στην περιοχή της Μπούκας.
Ο χειριστής του αεροσκάφους δεν πρόλαβε να το εγκαταλείψει, βρίσκοντας τραγικό θάνατο. Μάλιστα, οι έρευνες τόσο για τον άτυχο πιλότο όσο και για το αεροσκάφος διήρκεσαν κάποιες ημέρες, ενώ σ’ αυτές συμμετείχαν και εκπαιδευμένοι δύτες από την Αθήνα.
Του Κώστα Γαζούλη
*Διαβάστε επίσης: Το 42χρονο Τ2 πήρε μαζί του τον κυβερνήτη Νικόλαο Βασιλείου και βύθισε σε πένθος Εύβοια και Καλαμάτα
