Ένα ακόμα κτήριο χθες «προδόθηκε» εξαιτίας της αδιαφορίας των αρμοδίων, σε συνδυασμό με τη συνεχόμενη βροχή των τελευταίων ωρών. Το συγκεκριμένο βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Αριστοδήμου και Αβίας, λίγα μέτρα μακριά από το κέντρο της Καλαμάτας δηλαδή.
Ειδικότερα, λίγα λεπτά πριν από τις 7.00 χθες το απόγευμα μέρος της πρόσοψης επί της οδού Αριστοδήμου κατέρρευσε και προκάλεσε ζημιές σε παρκαρισμένο όχημα.
Να σημειωθεί ότι από τύχη δεν τραυματίστηκε κάποιος, αφού στο σημείο υπάρχει συνεχώς κίνηση, είτε από πεζούς είτε από αυτοκίνητα.
Σύμφωνα με περίοικους, ήταν κάτι που περίμεναν εδώ και χρόνια να συμβεί, γι’ αυτό και είχαν σταματήσει να σταθμεύουν τα οχήματά τους εκεί. Ούτε, μάλιστα, χρησιμοποιούσαν το συγκεκριμένο πεζοδρόμιο.
Το χθεσινό, όμως, περιστατικό δεν είναι το μοναδικό, αφού έρχεται να προστεθεί σε σειρά αντίστοιχων, με πιο πρόσφατο εκείνο στην παραλία. Εκεί, έπειτα από μεγάλη βροχόπτωση, κτήριο στη συμβολή των οδών Κανάρη και Σανταρόζα κατέρρευσε.
Οι αρμόδιοι κάνουν ότι δε βλέπουν….
Στο «Θάρρος» έχουμε γράψει δεκάδες φορές για την επικινδυνότητα αυτών των κτηρίων, αλλά οι αρμόδιοι- επειδή τα περισσότερα είναι ιδιωτικά- δηλώνουν ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι. Άποψη που ως ένα σημείο είναι σωστή, αλλά δε λένε όλη την αλήθεια. Κι αυτό, γιατί είναι υποχρεωμένοι να πιέσουν τον ιδιοκτήτη να προβεί σε κινήσεις άρσης επικινδυνότητας. Αν ο δεύτερος δεν το κάνει, οι υπηρεσίες να αναλάβουν δράση για να αρθεί άμεσα η επικινδυνότητα.
Επιπρόσθετα, αυτά τα κτήρια, εκτός από «κοσμήματα» για την πόλη (αφού τα περισσότερα έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα αλλά δεν έχουν φτιαχτεί), είναι στα πιο κεντρικά σημεία της Καλαμάτας και μια νέα κατάρρευση μπορεί να αποβεί μοιραία για διερχόμενο οδηγό ή περαστικό.
Χαρακτηριστικά να αναφερθεί ότι υπάρχουν τουλάχιστον έξι ετοιμόρροπα κτήρια, με τα τέσσερα από αυτά να είναι επί της οδού Αβίας, ενώ δύο επί της οδού Αναγνωσταρά. Μάλιστα, στο ένα υπάρχει και κάδος απορριμμάτων μπροστά!
Μήπως ήρθε η ώρα οι αρμόδιοι να κάνουν κάτι; Κάτι που θα έπρεπε να έχουν κάνει από χθες… Αλλά ας το κάνουν έστω και σήμερα…
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες ή, καλύτερα, υπάρχουν λύσεις, αν πραγματικά το θέλουν…
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
