ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΝΕΡΩΝ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ
Τη σελίδα της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων του ΥΠΕΚΑ με το «Μητρώο ταυτοτήτων υδάτων κολύμβησης της Ελλάδας» μπορούν να επισκεφθούν οι πολίτες που επιθυμούν να διαπιστώσουν αν μία παραλία είναι καθαρή ή όχι.
Σύμφωνα με το υπουργείο, βαθύ γαλάζιο είναι το χρώμα των παραλιών στη Δυτική Μάνη και στην Τριφυλία, πολύ ικανοποιητικό είναι στην Καλαμάτα και στη Μεσσήνη, ενώ σε κάποιες περιοχές του Δήμου Πύλου – Νέστορος η κατάσταση είναι προβληματική.
Τα παραπάνω αποτελέσματα αντιπροσωπεύουν σε πολύ μεγάλο βαθμό κι αυτά του διεθνούς οργανισμού, τα οποία δημοσιεύτηκαν πρόσφατα από το «Θάρρος».
Γενικότερα, η αξιολόγηση της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης αφορά 2.150 σημεία (ακτές) της χώρας, η οποία πραγματοποιήθηκε από την Ειδική Γραμματεία Υδάτων του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, με στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων παρακολούθησης των τεσσάρων τελευταίων ετών, ενώ αποτυπώνεται στην Εθνική Έκθεση αξιολόγησης της ποιότητας των υδάτων κολύμβησης της χώρας για το 2013.
Σύμφωνα με την αξιολόγηση, το 94% περίπου των υδάτων κολύμβησης ταξινομείται σε εξαιρετική ποιότητα, ενώ πρακτικά το σύνολο (99,8%) είναι κατάλληλο για κολύμβηση, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις συμμόρφωσης με την Οδηγία 2006/7/ΕΚ.
Σύμφωνα με την επεξεργασία των αποτελεσμάτων, 2.016 σημεία (93,8%) ταξινομούνται στην κατηγορία «εξαιρετικής ποιότητας», 111 σημεία (5,2%) χαρακτηρίζονται ως «καλής ποιότητας», 18 σημεία (0,8%) χαρακτηρίζονται ως «επαρκούς ποιότητας» και μόνο 5 σημεία (0,2%) ως «ανεπαρκούς ποιότητας».
Σε κάθε σημείο δειγματοληψίας πρέπει να λαμβάνεται ένα δείγμα λίγο πριν την έναρξη της κολυμβητικής περιόδου. Οι ημερομηνίες δειγματοληψίας πρέπει να κατανέμονται καθ’ όλη τη διάρκεια της κολυμβητικής περιόδου, να διενεργείται μία δειγματοληψία / ανάλυση ανά μήνα και το διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών δειγματοληψιών να μην υπερβαίνει τις τριάντα (30) ημέρες.
Η συχνότητα αυτή πρέπει να τηρείται αυστηρά, διότι η αξιολόγηση της ποιότητας των νερών κολύμβησης γίνεται κατόπιν στατιστικής επεξεργασίας των αποτελεσμάτων των αναλύσεων, η οποία προϋποθέτει ικανό αριθμό δειγμάτων, όπως αυτός καθορίζεται και στη σχετική Οδηγία 2006/7/ΕΚ.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη