Φέτος για τα Χριστούγεννα θέλω να κάνω σκι πάνω στη ζάχαρη άχνη. Θέλω να κολυμπάω στο σιρόπι του μελομακάρονου και να ξαποσταίνω πάνω στο χοντροκοκμμένο καρύδι. Να βουτάω στο φρέσκο ελαιόλαδο και να ξεπλένομαι με χυμό πορτοκάλι. Να πασπαλίζομαι με κανέλα και ζάχαρη και να παίρνω ανάσες κανελογαρύφαλου, μέχρι που να πεις ψήνομαι στους 180. Να ξαποστάσω λίγο να πω τα κάλαντα και με το χαρτζιλίκι μου, να πάω εγώ η ίδια να δώσω σοκολάτες και κάλτσες στο φίλο μου που παίξαμε προχθές και δεν ήξερα τι έλεγε , αλλά γελάσαμε πολύ. Να πάω για πατίνια στην πλατεία και να φοράω σκουφί του Αγιοβασίλη γιατί τον περιμένω και ξέρω ότι θα έρθει.
Ξέρεις έχει διαφορά να περιμένεις τον Αγιοβασίλη και αντί αυτού να σου έρχονται τα πνεύματα που πήγαν στον Σκρούτζ. Αν και τυχερός θα είσαι πάλι γιατί θα κάνεις επανεκίνηση. Να φοβάσαι μόνο, όταν τα Χριστούγεννα θα είναι σαν μια βροχερή Δευτέρα. Όταν δε θα θέλεις να τα ζήσεις. Όταν η χαρά και η λύπη σε αφήνουν στην ησυχία σου. Όταν ο θυμός δε σε κάνει να αποδεκατίσεις τα γλυκά και κάθεσαι άβουλος και καπνίζεις. Να φοβάσαι την αδιαφορία σου για αυτόν που δεν έχει να φάει φαγητό. Να φοβάσαι την αδιαφορία σου για τα δεινά ή και για τα καλά του τόπου σου.
Δε σου μιλάω για γκλάμουρους ρεβεγιόν με τα καλά σου ρούχα και παρέα πονηρή. Σου λέω να ανοίξεις την καρδιάσου και να την επαναφέρεις.
Αν δεις ένα μικρό φως Χριστουγέννων μην το κλείσεις, άστο να σου δείχνει έστω το δρόμο για το περίπτερο.Θα καταλάβεις ότι κάτι άλλαξε, όταν, πηγαίνοντας, ακούσεις τρία πιτσιρίκια να σου φωνάζουν «Καλήν εσπέραν Άρχοντα, αν είναι ο ορισμός σου …»
ΥΛΙΚΑ
9 φλιτζάνια του τσαγιού αλεύρι γοχ
½ φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη
½ φλιτζάνι χυμό πορτοκάλι
2 κουτ. σούπας ξύσμα πορτοκαλιού
½ φλιτζάνι κονιάκ 5αστερο ( τι λές ρε μαμά;;;)
3 φλυτζάνια ελαιόλαδο
1 κουτ. σούπας κανέλλα
½ κουτ. σούπας γαρύφαλλο τριμμένο
1κουτ. γλ. σόδα
1 φακ. μπέϊκιν πάουντερ
ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ
2 φλιτζάνια του τσαγιού ζάχαρη
2 φλιτζάνια του τσαγιού νερό
1 φλιτζάνι του τσαγιού μέλι
1 πορτοκαλόφλουδα
1 λεμονόφλουδα
ΜΕΛΩΜΑ
Μελομακάρονο κρύο και το σιρόπι ζεστό
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Ανακατεύω το ελαιόλαδο με τη ζάχαρη, την κανέλα, το γαρύφαλο και το κονιάκ.
Διαλύω στο χυμο πορτοκάλι καλά τη σόδα και προσθέτω στο μίγμα.
Ανακατεύω πολύ καλά το αλέυρι με το μπέϊκιν πάουντερ.
Αρχίζω να προσθέτω σιγά σιγά το αλέυρι στο υπόλοιπο μίγμα και ανακαυτεύω με απαλές κινήσεις , όχι με το μίξερ , μόνο με χέρι.
Η ζύμη του μελομακάρονου θέλει λίγο ζύμωμα για να μην σφίξουν τα μελομακάρονα.
Έχω προθερμάνει το φούρνο μου στους 180 βαθμούς .
Αρχίζω να πλάθω τα μελομακάρονα κόβωντας μεγάλες μπουκιές από τη ζύμη μου και πριν τα τοποθετήσω στο ταψί, τα περνάω από μια πλευρά του τρίφτη για να μελώσουν καλύτερα.
Ψήνω στους 180 βαθμούς για 30- 40 λεπτά ,ανάλογα με το φούρνο.
Αφήνω να κρυώσουν.
Φτιάχνω το σιρόπι μου, βάζω όλα τα υλικα μαζί να βράσουν για 5-6 λεπτά και αφήνω το μέλι για το τέλος.
Ρίχνω τα μελομακάρονα για 1- 2 λεπτα από την κάθε μεριά ανάλογα το γούστο.
Πασπαλίζω με χοντροκομμένο καρύδι και ελάχιστη κανέλα
της Γεωργίας Κουτσούκου
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκα στην Καλαμάτα με εξαιρετική μαμά και μπαμπά, oι οποίοι, λόγω των καταστάσεων που θα περιγράψω, αναστάτωσαν τους γευστικούς μου κάλυκες από παιδί. Ναυτικός ο πατέρας μου, μάς έφερνε πάντα περίεργες γεύσεις μετά από κάθε ταξίδι του. Ζητήσαμε πίτσα και μας έφτιαξε μία με αντζούγιες. Αναστάτωση μεγάλη.
Ο παππούς μου είχε κρεοπωλείο στην κεντρική αγορά της Καλαμάτας, η μητέρα μου ήταν στο ταμείο και οι θείοι μου, κρεοπώληδες πεντακάθαροι και πανέμορφοι, μέσα σε λευκές ρόμπες εξυπηρετούσαν τους πελάτες με τις καλύτερες τεχνικές. Πουλούσαν γουρουνοπούλα ως σπόρο. Στην πορεία των ετών το κρεοπωλείο εξελίχθηκε σε εξαιρετική αλλαντοποιία. Έβλεπα και μαγευόμουν από τα πάντα μέσα στην αγορά, γυρίζοντας και γνωρίζοντας τους πάντες.
Με αυτήν την περιουσία ξεκίνησα να ταξιδεύω στη μαγειρική και στη γεύση. Σπούδασα διερμηνεία-μετάφραση και έκανα διάφορα συμπληρωματικά σπουδάγματα, μεταξύ αυτών ένα διδακτορικό και κάποια σεμινάρια μαγειρικής στο εξωτερικό ενώ τώρα ολοκληρώνω τις σπουδές μου στο τμήμα Μαγειρικής του ΙΕΚ Πράξις. Θεωρώ πως είμαι σε διαρκή εκπαίδευση, μιας και το ταξίδι της γεύσης είναι ανεξάντλητο. Ταξιδεύω πολύ και χαζεύω την κουζίνα. Μαθαίνω και δοκιμάζω, σέβομαι, σκέφτομαι.
Δε θέλω φτηνή ζωή, θέλω αξιοπρέπεια, είναι το πρώτο πράγμα που μαθαίνεις όταν κάθεσαι στο τραπέζι της οικογενειακής Κυριακής. Ταξιδεύω και μαγειρεύω.
ΠΗΓΗ : www.bostanistas.gr
