Αναξιοποίητος θησαυρός για τον ελληνικό τουρισμό οι περιοχές Natura

Αναξιοποίητος θησαυρός για τον ελληνικό τουρισμό οι περιοχές Natura

Έναν ακόμα κρυμμένο ελληνικό θησαυρό, που ισοδυναμεί με το ένα τρίτο της έκτασης της χώρας, αποτελούν οι προστατευόμενες περιοχές, όπως αυτές του δικτύου Natura 2000.
Η ανάδειξη και αξιοποίησή τους, σύμφωνα με δημοσίευμα στην “Καθημερινή”, θα μπορούσε να αναβαθμίσει το ελληνικό τουριστικό προϊόν εν γένει και να φέρει στην ελληνική οικονομία έσοδα δισεκατομμυρίων και χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Αντ’ αυτού παραμένουν, με ελάχιστες εξαιρέσεις, παραμελημένες και παγιδευμένες σε απαξιωμένους από την κρίση και τη γραφειοκρατία φορείς διαχείρισης, που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό και υλικοτεχνική υποδομή.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών της διαΝΕΟσις, αν το 40% των περιοχών Natura 2000 της χώρας αναδεικνυόταν και αξιοποιούνταν, όπως συμβαίνει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να εξασφαλίζει δύο δισ. ευρώ επιπλέον έσοδα το χρόνο και θα προσέθετε 15.000 θέσεις εργασίας.
Οι περιοχές στην Ελλάδα που τελούν υπό προστασία αντιστοιχούν στο 35% της χερσαίας έκτασης της χώρας και στο 1,5% της θαλάσσιας. Οι περισσότερες ανήκουν στο Ευρωπαϊκό Οικολογικό Δίκτυο Natura 2000.
Για τη διαχείριση και την προστασία τους δημιουργήθηκαν πριν από 18 χρόνια στην Ελλάδα οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΦοΔΠΠ) που, όπως επισημαίνει η διαΝΕΟσις, καλύπτουν μόλις το 30% των προστατευόμενων περιοχών, ενώ το 70% παραμένει χωρίς οργανωμένο φορέα για τη διαχείριση και την προστασία τους.
Επιπλέον, λόγω ελλιπούς και περιστασιακής χρηματοδότησης, οι φορείς αυτοί έχουν οδηγηθεί σε οικονομικό και λειτουργικό αδιέξοδο. Το 2016 χρηματοδοτήθηκαν με έκτακτη χρηματοδότηση και για το 2017 επιλέχθηκε, πρόσφατα, η ίδια στρατηγική.
Υπάρχουν 28 φορείς που διαχειρίζονται τις 95 από τις 419 προστατευόμενες περιοχές της χώρας. Η μελέτη προτείνει τη δημιουργία 13 νέων φορέων διαχείρισης στα αντίστοιχα γεωγραφικά όρια των περιφερειών της χώρας, με πηγές χρηματοδότησης από εμπορική δραστηριότητα, χορηγίες και ανεκμετάλλευτα ευρωπαϊκά προγράμματα.
Η μελέτη της διαΝΕΟσις βασίζεται και στην αναγωγή των επιδόσεων ενός ορθά διαχειριζόμενου χώρου, του Φαραγγιού της Σαμαριάς, στο 40% των ελληνικών προστατευόμενων περιοχών.
Οι πόροι από συνεργασίες με επιχειρήσεις, εισιτήρια εισόδου και χώρων στάθμευσης, ξεναγήσεις συγκροτούν την αγορά αυτή. Στην Ελλάδα, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά κάθε προστατευόμενης περιοχής, τα προς πώληση προϊόντα μπορεί να είναι και αγροτικά ή κτηνοτροφικά τρόφιμα, για τα οποία δημιουργείται υπεραξία μέσω της σύνδεσής τους με την περιοχή προέλευσης. Πολιτική που προτάσσει και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων.