Αφιέρωμα στον μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομο έκανε το imerisia.gr με αφορμή θέσεις που έχει πάρει στο παρελθόν σε θέματα της επικαιρότητας.
Τελευταία δήλωση που έκανε και αποτέλεσε είδηση στα περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε όλη την χώρα, ήταν αυτή στο “Θάρρος” για το θέμα των ομοφυλοφίλων ζευγαριών (διαβάστε εδώ όλη τη συνέντευξή).
Ακολουθεί το κείμενο στο imerisia.gr:
Η δημοσίευση μιας παλιάς φωτογραφίας του αρχιμανδρίτη, τότε, Χρυσόστομου Σαββάτου να φορά λαϊκά ρούχα και να συνομιλεί με γυναίκα εκπρόσωπο προτεσταντικής εκκλησίας κοντά σε μια λίμνη στο εξωτερικό, στο περιθώριο των συνεδριάσεων του Παγκόσμιου Συμβουλίων των Εκκλησιών όπου συμμετείχε ως απεσταλμένος της Εκκλησίας της Ελλάδος, είχε προκαλέσει σάλο. Ήταν παραμονές των αρχιεπισκοπικών εκλογών το 2008, με τον μητροπολίτη Μεσσηνίας να κάνει λόγο για εκβιασμό και λασπολογία από μέρους υποστηρικτών της υποψηφιότητας του μητροπολίτη Ευστάθιου, τονίζοντας με νόημα ότι «δεν μπορεί η Ιεραρχία να οδηγηθεί με αστυφυλακίστικες και χωροφυλακίστικες μεθόδους στην εκλογή του νέου αρχιεπισκόπου».
Από τότε, ο ιεράρχης γίνεται συχνά στόχος των πλέον συντηρητικών κοινωνικών ομάδων για τις δημόσιες εμφανίσεις του -«σούσουρο» έγινε, για παράδειγμα, όταν ήπιε καφέ στην παραλία της Καλαμάτας ή όταν πήγε στο θέατρο- αλλά και τις προοδευτικές δηλώσεις του επί σειράς θεμάτων, όπως συνέβη προσφάτως με αφορμή την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. «Οι ομοφυλόφιλοι, όπως όλοι οι άνθρωποι, είναι δημιουργήματα του Θεού και ισχύει και γι’ αυτούς ο αντίστοιχος σεβασμός και η τιμή, και όχι η βία και η απόρριψη» είπε ο ιεράρχης, προσθέτοντας ότι «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω» είναι ο κανόνας με τον οποίο θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε προς κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από την ετερότητα ή τη διαφορετικότητά του.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο 54χρονος μητροπολίτης Μεσσηνίας «τάραζε τα νερά», πηγαίνοντας κόντρα στις σκοταδιστικές απόψεις που εκφράζουν κάποιοι ιεράρχες. Στο παρελθόν έχει καταδικάσει ευθέως τη «Χρυσή Αυγή», κάνοντας λόγο για «φαινόμενο του συνδρόμου της Βαϊμάρης» που «θα προκαλέσει προβλήματα στην ελληνική κοινωνία και στην Εκκλησία».
Παράλληλα, έχει ταχθεί υπέρ του χωρισμού Εκκλησίας – Κράτους και της «αποκαθήλωσης» των θρησκευτικών συμβόλων από τα σχολεία και τα δικαστήρια, ενώ έχει υπερασπιστεί το δικαίωμα των αλλοδαπών στην έκφραση των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων. «Η Εκκλησία δεν μένει στο επίπεδο των συμβόλων. Είτε μπει είτε δεν μπει η εικόνα στο δικαστήριο, εξαρτάται από τη συνείδηση του δικαστή αν θα είναι δίκαιος ή όχι. Όπως είμαι αντίθετος και με τον όρκο. Σημασία έχει ο σεβασμός προς το σύμβολο και όχι η απλή παρουσία του, μόνο έτσι θα διασωθεί η αξία τους», έχει δηλώσει χαρακτηριστικά.
Δεν έχει διστάσει, επίσης, να μιλήσει για υποκρισία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις σχέσεις της με την Εκκλησία με αφορμή τον πολιτικό όρκο που έδωσαν ο πρωθυπουργός και η πλειονότητα του κυβερνητικού σχήματος τον Φεβρουάριο του 2015. Ο ιεράρχης, αφού έκανε λόγο για μια κίνηση πρωτόγνωρη για την ελληνική πραγματικότητα, αλλά και συγχρόνως έκφραση ειλικρίνειας και συνέπειας στα όσα διάφορα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος έχουν διατυπώσει, πρόσθεσε ότι η «η παρούσα ειλικρινής έκφραση διανθίστηκε αφενός από ολίγον υποκρισία, όταν ο πρωθυπουργός ζήτησε την ευχή του αρχιεπισκόπου, και αφετέρου από αρκετή ειρωνεία άμεσα εκδηλώθηκε η τάση δικαιολόγησης της όλης αυτής κίνησης, με το επιχείρημα, ότι ο όρκος είναι αντίθετος προς τον ευαγγελικό λόγο, την εκκλησιαστική παράδοση, το ήθος της ορθοδοξίας και πολλά άλλα…».
Δημόσια δε, ο ίδιος έχει εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για τη στήριξη που προσέφερε η Σύνοδος της Εκκλησίας, στον προφυλακισμένο Ηγούμενο Εφραίμ, ο οποίος είχε βρεθεί στο επίκεντρο των αποκαλύψεων για το παραδικαστικό και παραεκκλησιαστικό κύκλωμα.
Καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο ιεράρχης δεν μασά τα λόγια του, διαμηνύοντας προς τους επικριτές του απ΄ όπου κι αν προέρχονται: «Δεν ήρθα στη Μεσσηνία για να ξεκινήσω μια νέα καριέρα. Εγώ την καριέρα μου την είχα κάνει στο Πανεπιστήμιο… Όταν κρίνω ότι πλέον δεν θα μπορώ είτε να ανταποκριθώ στα καθήκοντά μου είτε να θεωρώ ότι το έργο αυτό που είχα να κάνω το έκανα, θα παραιτηθώ και θα φύγω. Έχω ετοιμάσει ήδη τη διαθήκη μου και είναι έτοιμη η παραίτησή μου, γραμμένη».