Για την ιστορία της πόλης: Βασίλης Ι. Μανιάτης
Ιστορική φωτογραφία «καρτ – ποστάλ» περίπου το 1935
Η οδός Αριστομένους με το λεωφορείο της εποχής. Διακρίνονται κάτω οι γραμμές του «τραμ». Από αριστερά προς δεξιά. Στη γωνία το ωρολογοποιείο του Σωτ. Γάλλου. Επάνω το οδοντιατρείο της Φραγγέα. Πλάι το κουρείο του Παν. Αγγελέα. Δίπλα ο μουσικός οίκος Σερελέα. Η είσοδος της οικίας της οικογενείας Λυμπεροπούλου – άνω κατοικία τους. Πλάι οι νεωτερισμοί Νίκου Λάμπου και πάνω το ξενοδοχείο «Ακρόπολις» του Δημητρίου Μανιάτη (κτήριο Δημητρούλια).
Πλάι η οικία Αλβανάκη (σήμερα είδη τηλεφωνίας). Κάτω το κατάστημα Κώστα Πουλαρίκα – δίπλα υποδήματα Βεράρου – ψιλικά Παπουλάκος και Λιάπας – Δημακακάκος και Αποστολής είδη νεωτερισμού – υποδήματα Χαλούλου – Αφοί Μπακή ψιλικά χρώματα – γυαλικά Συκαρά- Περιβολιώτη και Δημάκη – γυαλικά Ανδρέας Μουστάκης – υφάσματα Αλεξόπουλος.
Η οδός Πολυβίου και στη γωνία το Βιβλιοπωλείο Λεωνίδα Μακρή – Χρυσοχοείο Βελετά – Παρθένιος Νεωτερισμοί και Γιάννης Καλογερόπουλος υφάσματα (σήμερα κατάστημα Κωτσόβολου).
Μεσολαβεί η οδός Καπετάν Κρόμπα και στη γωνία το βιβλιοπωλείο του Κώστα Λυμπερόπουλου.
Για την ιστορία αναφέρεται ότι η οδός ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Μακεδονομάχου, ο οποίος ήταν αδελφός του βιβλιοπώλη. Στη συνέχεια το κατάστημα υφασμάτων Νασόπουλου και Νικολόπουλου. Επάνω ήταν το εμπορικό Επιμελητήριο.
Στο βάθος εικονίζεται η πλατεία 23ης Μαρτίου και η οδός Γερμανού.
Δεξιά το σπίτι του Π. Μακρόπουλου, γωνία Αριστομένους και Κολοκοτρώνη. Σήμερα γνωστό ως κτήριο Μακρόπουλου – Καίτης Αλειφέρη.
Η κυρία στο πεζοδρόμιο φοράει την ενδυμασία της εποχής εκείνης και το απαραίτητο καπελάκι που ήταν τότε μόδα να φορούν γυναίκες και άνδρες.
Το παρόν δημοσίευμα αποτελεί ιστορικό προσκλητήριο των απόντων Καλαματιανών, ο οποίοι δημιούργησαν επιχειρήσεις και ωραία καταστήματα, στην άλλοτε λεωφόρο μας Αριστομένους.
«Καρτ – ποστάλ» της εποχής του 1938, που δείχνει την ανατολική πλευρά της οδού Αριστομένους.
Εικονίζονται από αριστερά προς δεξιά: η στοά του Βαρβουτσή, η οποία ένωνε τους ορόφους της με αερογέφυρες. Κάτω ήταν το Ζαχαροπλαστείο του Λαπιώτη και πλάι το καπελάδικο του Μητρόπουλου. Στη συνέχεια, η είσοδος της στοάς και πλάι κατάστημα με φωτογραφικά είδη. Στη συνέχεια το υπέροχο μέγαρο που έχτισε ο μεγαλοεπιχειρηματίας Βασίλης Κατσαούνης. Ο Κατσαούνης ήταν εισαγωγέας και παράλληλα είχε τέσσαρις φούρνους. Ιδιόκτητους.
Το κτήριο αυτό αργότερα στέγασε την Τράπεζα Αθηνών και το 1970 έχτισε εκεί το μέγαρό της η Εθνική Τράπεζα, η οποία στεγάζεται και σήμερα.
Στη συνέχεια – μετά την οδό Νικηταρά – εικονίζεται η Τράπεζα της Ελλάδος.
Το κτήριο αυτό έμεινε μέχρι σήμερα ίδιο και αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου. Ως γνωστόν, έχει όλο το τετράγωνο ιδιοκτησία, με τον ωραίο κήπο πίσω στην οδό Αναγνωσταρά.
Στο μέσον το μόνιππο αμαξάκι που έκανε μεταφορές ανθρώπων.
Ο άνθρωπος στη μέση του δρόμου φοράει το καπέλο – ψαθάκι της εποχής.
Καπέλα φορούσαν άνδρες και γυναίκες, γιατί ήταν μια μόδα που κράτησε από το 1920 έως το 1940. Το χειμώνα άλλα καπέλα και το καλοκαίρι άλλα. Ήταν τα χρόνια εκείνα ένα αξιόλογο επάγγελμα, το οποίο είχε και προεκτάσεις.
Εκτός από τα καπελάδικα, υπήρχαν και καθαριστήρια – σιδηρωτήρια καπέλων.
Ο γράφων το παρόν θυμάται στην οδό Πολυβίου ένα τέτοιο κατάστημα. Ήταν του Διονυσίου Γκόνου και έγραφε η πινακίδα του: «Καθαριστήριο – Σιδηρωτήριο Πίλων».
Έβαζαν τα καπέλα σε «καλούπια» και εκεί γινόταν το καθάρισμα με ατμό και στη συνέχεια το σιδέρωμα.
Βέβαια, τα επαγγέλματα αυτά έσβησαν, γιατί η μόδα αυτή πέρασε!
Φωτογραφία μοναδική. Έτος 1948.
Δεξιά το ποτάμι ο Νέδοντας. Στο κέντρο η οδός Δενδρακίων (μετέπειτα οδός Σπάρτης – Νέδοντος).
Εδώ γινόταν ο περίπατος των Καλαματιανών, μέχρι τις «Τούρλες» ή μέχρι την «Παναγίτσα».
Δεξιά ο μεγάλος πλάτανος στη θέση «Κοτρώνη». Ηλικίας 300 ετών. Χρειάζονταν 4 άτομα για ν’ αγκαλιάσουν τον κορμό του. Τον έκοψαν γιατί παρεμπόδισε τα ηλεκτροφόρα σύρματα (Αρχείο Β. Μανιάτη)
Σπάνια φωτογραφία, 1952 – 53.
Δεξιά εικονίζεται ο επάνω αλευρόμυλος. Δεξιά κάτω ο αλευρόμυλος «Ευαγγελίστρια». Αριστερά η οδός Αριστομένους και η οικία Παν. Βασιλάκη. Στο μέσον το μεγάλο πεζοδρόμιο, το οποίο έγινε Πάρκο του ΟΣΕ
(Φωτό Β. Μανιάτη)
