Απόψε η παράδοση συναντά την τζαζ στο Μουσείο Παραδοσιακής Φορεσιάς

Απόψε η παράδοση συναντά την τζαζ στο Μουσείο Παραδοσιακής Φορεσιάς

Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΤΕΤΡΑΔΑ ΜΕ ΤΟ ΦΛΟΓΕΡΟ ΛΥΡΑΡΗ, ΤΟΝ ΑΕΡΙΝΟ ΚΡΟΥΣΤΟ Δ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΤΟΝ ΜΠΑΣΙΣΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ Δ. ΤΣΕΚΟΥΡΑ ΚΑΙ ΤΟΝ Ι. ΚΥΡΙΜΚΥΡΙΔΗ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ… ΝΕΡΟ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΠΙΑΝΟΥ 
Μετά την επιτυχία που γνώρισε η πρώτη μουσική εκδήλωση του φετινού θερινού κύκλου “…με φως καταμεσής του κόσμου…” με τη Χρυσούλα Κεχαγιόγλου και τις Purpura, η πανέμορφη αυλή της Συλλογής Ελληνικών Ενδυμασιών “Βικτωρία Γ. Καρέλια” του Λυκείου Ελληνίδων Καλαμάτας θα υποδεχθεί σήμερα στις 9.15 το βράδυ τον Σωκράτη Σινόπουλο με τη λύρα του και το κουαρτέτο του, που συμπληρώνουν οι Γιάννης Κυριμκυρίδης (πιάνο), Δημήτρης Τσεκούρας (μπάσο) και Δημήτρης Εμμανουήλ (κρουστά).
«Με μεγάλη χαρά δεχθήκαμε την πρόταση του Λυκείου Ελληνίδων να συμμετάσχουμε σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον φεστιβάλ. Είχα πολλά χρόνια να έρθω στην Καλαμάτα, όπου είχα βρεθεί παλιότερα και πάλι για κάποιες συνεργασίες με το Λύκειο Ελληνίδων, καθώς και για μια συναυλία της Ευανθίας Ρεμπούτσικα στο κάστρο. Η Καλαμάτα έχει πολύ θερμό κοινό και φιλόξενο κόσμο και, βέβαια, έχει αναδείξει πολλούς μουσικούς που διακρίνονται στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Φιλοδοξούμε ότι το βράδυ της Τετάρτης θα έχουμε και μια παρουσία-έκπληξη για ένα κομμάτι», ανέφερε στο «Θ» ο Σωκράτης Σιμόπουλος.
Νέες συνθέσεις για λύρα (κωνσταντινουπολίτικη) και piano trio εμπνευσμένες από την ελληνική παράδοση και ευρύτερα τις μουσικές της Ανατολικής Μεσογείου, συνδυασμένες (για μουσικές που συνδιαλέγονται κάνει λόγο ο κ.Σινόπουλος) με στοιχεία τζαζ και γενικότερα σύγχρονα μουσικά στοιχεία αποτελούν την «ταυτότητα» του μοναδικού αυτού κουαρτέτου που το καταξίωσε διεθνώς σταδιακά τα τελευταία 7-8 χρόνια.
Το κοινό της Καλαμάτας θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει απόψε ορχηστρικά κομμάτια από τις δύο δισκογραφικές δουλειές του Σωκράτης Σινόπουλος Quartet -η πρώτη το 2015, με τίτλο Eight Winds και η δεύτερη, Metamodal, πολύ πρόσφατη, κυκλοφόρησε μόλις τον περασμένο Μάρτιο 2019, αμφότερες από τη γερμανική εταιρεία ECM.
Ο Σωκράτης Σινόπουλος αναφέρθηκε με μεγάλη ικανοποίηση στις πολύ καλές κριτικές με τις οποίες υποδέχθηκε ο κόσμος στην Ελλάδα και το εξωτερικό το Metamodal, προσθέτοντας ότι αποτελεί μεγάλη τύχη το γεγονός ότι η συνεργαζόμενη δισκογραφική εταιρεία κάνει διεθνή διανομή.
«Η μουσική μας είναι ιδιαίτερη, οργανική και εκ των πραγμάτων έχει περιορισμένο κοινό. Όσοι έρχονται στις συναυλίες μας, μας το ανταποδίδουν με το μεγάλο τους ενθουσιασμό. Όπως λένε, η μουσική μας τους ταξιδεύει. Αυτή η αποδοχή μάς δίνει τη δυνατότητα για συναυλίες και στο εξωτερικό, στην Ευρώπη κυρίως».
 
-Υπάρχει διαφορά στο κοινό που συναντάτε εκεί σε σχέση με την Ελλάδα;
«Στις χώρες αυτές, τα κράτη, οι φορείς και ο κόσμος δαπανούν χρήματα για τη μουσική. Οι άνθρωποι πηγαίνουν πολύ πιο εύκολα σε μια συναυλία που δεν είναι σίγουροι για το τι θα ακούσουν. Ο κόσμος είναι εξίσου ενθουσιώδης για τη μουσική μας και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπου γεμίζουν τα θέατρα στα φεστιβάλ, ερχόμενοι αρχικά με την περιέργεια να ακούσουν κάτι καινούργιο και διαφορετικό».
 
-Τι είναι αυτό που αγαπάει τελικά ο κόσμος στην μουσική σας;
«Την αγαπάει επειδή είναι κάτι ανοικτό και μπορεί να την ερμηνεύσει και να τη κάνει δική του, δημιουργώντας τις δικές του εικόνες. Αυτό το ανοικτό στοιχείο προς όλους είναι βασικό γενικά στην τέχνη και κάνει τον κόσμο να αισθάνεται ότι εμπλέκεται. Πολλοί μας λένε ότι εκλαμβάνουν τα κομμάτια μας σαν τραγούδια, ακόμα κι αν δεν έχουν λόγια».
 
-Γιατί επιλέξατε να μην υπάρχει τραγούδι;
«Σε αυτή την φάση, γι’ αυτό το πρότζεκτ θελήσαμε να δοκιμάσουμε τις δυνατότητες επικοινωνίας τεσσάρων μουσικών σε ένα αμιγώς οργανικό πλαίσιο. Η ελληνική γλώσσα έχει μεγάλη ιστορικότητα και είναι πανέμορφη, την καταλαβαίνουμε όμως μόνο εμείς στη χώρα μας και οι Έλληνες της διασποράς. Όσο σπουδαία τραγούδια κι αν έχουν γραφτεί ή θα γραφτούν στα ελληνικά, δεν μπορούν να έχουν ευρύτερη αποδοχή στο εξωτερικό. Έτσι διαλέξαμε το ορχηστρικό, όχι κάνοντας συμβιβασμό, αλλά από την ανάγκη να παίξουμε μουσική».
 
-Οι αυτοσχεδιασμοί επί σκηνής είναι βασικό χαρακτηριστικό του κουαρτέτου σας…
«Ο αυτοσχεδιασμός είναι ούτως ή άλλως πολύ έντονο στοιχείο στη σύγχρονη μουσική και κατά 50% θα έλεγα στην τζαζ. Είναι, επίσης, διαδραστικός και μου αρέσει πάρα πολύ όταν τον συμμεριζόμαστε και οι τέσσερις, θυμίζοντας το χορό, όπου δεν υπάρχει ο μπροστάρης, αλλά τέσσερις άνθρωποι προσπαθούν να συντονιστούν αρμονικά.
Είναι δύσκολο να το πετύχεις και αυτά που μετρούν είναι η “χημεία”, οι άνθρωποι, οι κοινές εμπειρίες, ο χρόνος που περνάς μαζί. Εμείς έπειτα από 6-7 χρόνια διαπιστώνουμε πόσο ουσιαστικά έχει αλλάξει η μουσική μας επικοινωνία και η μεταξύ μας σχέση. Και σε αυτή τη σχέση αισθάνομαι ότι είμαι 100%. Αισθάνομαι ότι προχωράμε προς τα εμπρός, εκτιμώ πολύ τους συνεργάτες μου, κάθε συναυλία φέρνει την επόμενη με χαρά και είναι φανερό ότι όλο αυτό είναι πολύ θετικό, ιδανικό θα έλεγα.
Θα πρέπει να πω εδώ ότι το Κουαρτέτο δεν είναι η μόνη ασχολία για τον καθένα μας κι αυτό το θεωρώ θετικό, γιατί ο καθένας αποκομίζει εμπειρίες τις οποίες και προσθέτει μετά, ενώ βρισκόμαστε σε προετοιμασίες, πρόβες κ.τ.λ. χωρίς όμως να το κουράζουμε συνεχώς».
 
-Πώς θα προσδιορίζατε το μουσικό Σωκράτη Σινόπουλο;
«Πάντα λυράρης ένιωθα και δηλώνω. Η λύρα είναι πρώτα πρώτα το μέσο για να επικοινωνώ με τον εαυτό μου, τους συνεργάτες μου και το κοινό. Επίσης, η έννοια λυράρης εμπεριέχει το μουσικό, το δημιουργό, το συνθέτη. Ταυτόχρονα παραπέμπει στην ελληνική ρίζα από την οποία προέρχεται η λυρική μουσική και, βέβαια, βρίσκει την απόλυτη αναγνώριση ως ένα όργανο του τόπου μας».
 
Τέσσερα στοιχεία
Η ερώτηση για ένα χαρακτηρισμό σε κάθε έναν από τους συνεργάτες του… πυροδότησε στον Σωκράτη Σινόπουλο την ιδέα ότι η ιδανική σύνθεση του κουαρτέτου τους έγκειται στο γεγονός ότι συνδυάζει όλα τα στοιχεία της φύσης, με τον ίδιο και ως (ζωδιακό) Λέοντα και λυράρη, προφανώς και ως αρχική κινητήρια δύναμη του σχήματος, να αντιπροσωπεύει τη Φωτιά.
Ο Δημήτρης Εμμανουήλ «παρότι κρουστός παίζει με μια αύρα, με μια αέρινη ήρεμη δύναμη, χωρίς να είναι καθόλου γήινος, άρα είναι ο Αέρας».
Το ρόλο της Γης έχει ο Δημήτρης Τσεκούρας, με το μπάσο του.
Ο Γιάννης Κυριμκυρίδης στο πιάνο, εκπροσωπεί το Νερό, καθώς «το πιάνο είναι ένα όργανο με σημαντική παράδοση στην κλασική μουσική, αλλά γενικά λείπει μια ροή και κάποιες φορές είναι σκληρή. Οι μεγάλοι μουσικοί, όμως, κάνουν τη μουσική στο πιάνο να ρέει, κάτι που πετυχαίνει και ο Γιάννης, που το κάνει να κινείται και σε μια οριζόντια στάση, όχι μόνο κάθετη».
 
Σχέδια
Στα σχέδια του Σωκράτη Σινόπουλου και των συνεργατών του είναι, μεταξύ άλλων, μια περιοδεία στην Ευρώπη το προσεχές φθινόπωρο, με «κλεισμένες» συναυλίες σε Πολωνία, Γερμανία και Ιταλία.
Στην ερώτηση για το αν έχει ακόμα μεγαλύτερα όνειρα για το μέλλον, ο ίδιος σχολιάζει ότι δε θέλει να είναι αχάριστος και το πιο βασικό που κερδίζει μέσα από την μουσική είναι ότι γίνεται καλύτερος άνθρωπος, γι’ αυτό και προτιμά να αναφερθεί στα νέα παιδιά: «Η ευχή μου είναι σε όλους τους νέους μουσικούς που αξίζουν να κάνουν κάτι να καταφέρουν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να βρουν τον τρόπο να κοινοποιήσουν τη δουλειά τους, να την επικοινωνήσουν με ευρύτερο κοινό»…
Για το αν οι νέοι μουσικοί στην Ελλάδα έχουν την ευκαιρία να ζήσουν από αυτό που αγαπούν, ο Σωκράτης Σινόπουλος λέει: «Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Εμείς έχουμε χαράξει πια μια πορεία. Προσωπικά διδάσκω στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας (σ.σ. Τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης) κι αυτό αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Εκεί βλέπω πόσο ταλέντο και τι ανησυχίες προς τη σωστή κατεύθυνση έχουν τα νέα παιδιά. Παρά τη δύσκολη κατάσταση που υπάρχει διεθνώς στη μουσική, όσοι αγαπούν και πιστεύουν αυτό που κάνουν, βρίσκουν το δρόμο τους, ακόμα κι αν δεν καταφέρνουν να είναι το βασικό βιοποριστικό τους μέσο».

Της Χριστίνας Ελευθεράκη